بیماری های مشابه

شپش سر (Head lice) حشره ای بدون بال است که می تواند موهای سر و گردن را آلوده کند. بارزترین علامت آلودگی به شپش سر (pediculosis capitis) خارش شدید پوست سر است. شپش سر انسان حشره کوچکی است که از خون انسان تغذیه می کند. شپش ماده تخم‌ها (نیت ها) را روی ساقه مو نزدیک پوست سر می‌گذارد و نیت ها محکم به ساقه مو می‌چسبند. شپش ها حدود 8-10 روز بعد از تخم بیرون می آیند و شروع به تغذیه از خون انسان می کند. نیت ها می توانند تا 10 روز جدای از بدن بر وسایلی مانند برس مو، مبلمان و ملحفه زنده بمانند. راه های تشخیص شپش سر، راه های درمان شپش سر، راه های خودمراقبتی شپش سر، راه های از بین بردن شپش سر

بیماری شپش بدن ناشی از آلودگی با ارگانیسم Pediculus humanus corporis است. این موجود بی‌بال و خون‌خوار، اندازه‌ای بین ۲ تا ۴ میلی‌متر دارد و همان‌طور که از نامش پیداست، میزبان اصلی آن انسان‌ها هستند. برخلاف شپش سر، شپش بدن به ندرت بر روی پوست دیده می‌شود، زیرا در لباس‌ها و ملحفه‌ها زندگی کرده و تخم‌گذاری می‌کند. این آلودگی به شدت خارش‌دار است، به خصوص در شب که شپش‌ها برای تغذیه به سطح پوست می‌آیند. گزش‌های آنها لکه‌ها و پاپول‌هایی را به جا می‌گذارد که عمدتاً در نواحی چین‌دار بدن مشاهده می‌شود.

گال یا جَرَب(Scabies)، هجوم پوستی است که توسط کنه کوچکی به نام سارکوپتس اسکابئی (Sarcoptes scabiei var) ایجاد می شود. اسکابیس بسیار مسری است و به سرعت در مناطق شلوغ مانند بیمارستان‌ها، خانه‌های سالمندان، مراکز نگهداری از کودکان، زندان‌ها و سایر مکان‌هایی که افراد مدت زمان طولانی را در تماس نزدیک با یکدیگر می‌گذرانند، گسترش می‌یابد. بثورات گال بسیار خارش دار است و زمانی ایجاد می شود که کنه ماده باردار در پوست فرو می رود و تخم می گذارد. سیستم ایمنی بدن انسان به حضور کنه بسیار حساس است و واکنش آلرژیک ایجاد می کند که باعث خارش شدید می شود. اگرچه فردی که مبتلا به گال است معمولاً فقط 10 تا 20 کنه در کل بدن خود دارد، ممکن است تعداد زیادی ضایعات به دلیل این پاسخ آلرژیک وجود داشته باشد. بدون درمان، وضعیت معمولاً بهبود نمی یابد. راه های درمان گال یا جرب، راه های خودمراقبتی گال یا جرب، راه های تشخیص گال یا جرب

فولیکولیت (Folliculitis) به دلیل التهاب فولیکول‌های سطحی مو رخ می‌دهد و منجر به تشکیل پاپول‌ها و پوسچول‌های (pustules) متمرکز در ناحیه فولیکول می‌شود.

گزش یا نیش حشرات (بندپایان) بسیار شایع است. بیشتر واکنش ها خفیف هستند و ناشی از واکنش آلرژیک به حشره یا سموم تزریق شده با گزش یا نیش هستند. برخی از افراد واکنش های شدیدی به نیش های زیر نشان می دهند: زنبورها، هورنت (زنبور سرخ). زنبور های وحشی. این نیش ها ممکن است نیاز به کمک اضطراری داشته باشند. نیش اکثر حشرات مانند مورچه ها، پشه ها، مگس ها، عنکبوت ها، کنه ها چنین واکنش شدیدی ایجاد نمی کند. راه ها درمان نیش حشرات، راه های تشخیص نیش حشرات، راه های خودمراقبتی نیش حشرات

خراش‌های عصبی یک وضعیت پوستی است که از خارش یا خاراندن مکرر و عادت‌گونه پوست، بدون وجود بیماری زیربنایی ایجاد می‌شود. برخلاف بیماران مبتلا به درماتیت آرتیفکتا (dermatitis artefacta)، افراد مبتلا به خراش‌های عصبی معمولاً به ایجاد ضایعات توسط خودشان اذعان دارند. این اختلال عمدتاً در زنان میانسال دیده می‌شود، اما می‌تواند در بیماران در هر سنی نیز مشاهده شود. خاراندن مداوم می‌تواند به چرخه خارش-خاراندن-جوش منجر شود و وضعیت را تداوم بخشد.

توهم انگل‌زدگی (Delusions of parasitosis) که به عنوان توهم آلودگی یا روان‌پریشی هیپوکندریاک تک‌نشانه‌ای (monosymptomatic hypochondriacal psychosis) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال روان‌پزشکی اولیه است که در آن بیمار به طور ثابت باور دارد که از آلودگی پوستی به انگل‌ها رنج می‌برد. این بیماران معمولاً تاریخچه‌های مفصلی ارائه می‌دهند که شامل توهمات لمسی یا بصری و مراجعات متعدد به پزشکان مختلف است. اغلب، آن‌ها سعی کرده‌اند با استفاده از روش‌های مختلف مانند استفاده از سموم دفع آفات یا استخدام متخصصان دفع آفات، انگل‌های ادعایی را از بین ببرند.

درماتیت تماسی تحریکی یک واکنش است که به‌دلیل آسیب فیزیکی یا شیمیایی مستقیم به اپیدرم (epidermis) ایجاد می‌شود. آسیب ناشی از یک ماده تحریک‌کننده منجر به التهاب می‌شود که به‌صورت اریتما (erythema)، ادم (edema) و پوسته‌پوسته شدن در پوست نمایان می‌گردد. اپیدرم نازک نوزادان و کودکان خردسال می‌تواند در برابر این مواجهه‌ها آسیب‌پذیر باشد.

قارچ کشاله ران (tinea cruris - Jock Itch) یک عفونت قارچی سطحی پوست در جایی که ران به شکم می پیوندد، معروف به کشاله ران است. اغلب به دلیل عفونت قارچی پا (تینه آ پا یا پای ورزشکار) به کشاله ران سرایت می کند. لکه‌های بزرگ گرد و قرمز با لبه‌های برآمده و پوسته‌دار در کشاله ران ایجاد می‌شوند و ممکن است تا قسمت داخلی ران یا روی ناحیه شکم یا باسن کشیده شوند. قارچ کشاله ران معمولاً در اندام تناسلی وجود ندارد. معمولاً خیلی خارش دارد.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

کاندیدیازیس که عموما به نام عفونت قارچی شناخته می شود، به دلیل رشد بیش از حد قارچی رایج به نام کاندیدا آلبیکنس به وجود می آید که به طور طبیعی در محیط اطراف و بر روی بدن یافت می شود. گاهی اوقات این قارچ در دهان، دستگاه گوارش و واژن بدون ایجاد هیچگونه مشکلی زندگی می کند. با این حال، تحت شرایط خاصی (مانند داشتن سیستم ایمنی ضعیف، استفاده از آنتی بیوتیک ها، مصرف داروهای سرطان یا کورتیکواستروئیدها، چاقی بیش از حد یا دیابت)، قارچ تکثیر شده و باعث عفونت می شود. راه های مراقبت از عفونت قارچی (کاندیدیازیس)، راه های درمان عفونت قارچی (کاندیدیازیس)، راه های تشخیص عفونت قارچی (کاندیدیازیس)

پیتیریازیس آمیانتاسه (Pityriasis amiantacea) با پوسته‌های ضخیم و چسبنده‌ای مشخص می‌شود که اطراف ساقه‌های نزدیک به ریشه موهای سر را احاطه می‌کنند. این پوسته‌ها ممکن است به رنگ‌های سفید، نقره‌ای، خاکستری یا زرد-خاکستری باشند و شباهت به آزبست دارند. این وضعیت معمولاً در کودکان و بزرگسالان جوان مشاهده می‌شود و ممکن است در زنان نسبت به مردان شایع‌تر باشد. هیچ گونه تمایل نژادی یا قومی خاصی برای این بیماری وجود ندارد.

عفونت مویی زیر بغل یک عفونت سطحی باکتریایی بدون علامت است که توسط گونه‌های کورینه‌باکتریوم (Corynebacterium spp) ایجاد می‌شود. این عفونت نسبتاً شایع است و به دلیل رشد بیش از حد باکتری‌ها، با تشکیل رسوبات روی ساقه مو در نواحی مرطوب بدن بروز می‌کند. این رسوبات نمایانگر کلونی‌های باکتریایی و ماده سیمانی نامحلولی هستند که توسط باکتری تولید شده و به ساقه مو چسبیده‌اند.

پیدرا سفید یک عفونت قارچی سطحی نسبتاً نادر است که بر روی ساقه انتهایی مو تأثیر می‌گذارد. این عفونت توسط قارچ‌هایی از محیط زیست و کلونیزه‌کننده‌های پوست، عمدتاً از جنس تریکوسپورون (Trichosporon)، ایجاد می‌شود. سایر گونه‌های مرتبط شامل آکرومونیوم (Acremonium)، بروی‌باکتریوم (Brevibacterium)، کاندیدا (Candida) و کلادوسپوریوم (Cladosporium) هستند. هم‌عفونتی با گونه‌های کورینه‌باکتریوم (Corynebacterium) نیز گزارش شده است.

تریکورکسیس نودوزا (TN) یک نقص شایع در ساقه مو است که می‌تواند به صورت مادرزادی، خانوادگی یا اکتسابی رخ دهد و منجر به شکستگی و شکنندگی مو شود. این وضعیت با تورم‌های مهره‌مانند (nodes) همراه با پر شدن و شکستگی قشر ساقه مو مشخص می‌شود. به‌صورت بالینی، این حالت به‌صورت گره‌های سفید کوچک در فواصل نامنظم در طول ساقه مو ظاهر می‌شود. الیاف قشری به سمت بیرون پخش شده و می‌شکنند که به گره نمای ظاهری دو جارو یا قلم‌مو با موهای فشرده داده می‌شود. شکستگی یا گره معمولاً قبل از شکستن کامل مو ایجاد می‌شود.