بیماری های مشابه

این متن به بررسی آکنه در کودکان و نوجوانان می‌پردازد. آکنه در نوزادان (neonatal acne) و آکنه در کودکان خردسال (infantile acne) به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

سندرم فاوره-راکوچوت (Favre-Racouchot syndrome)، که به عنوان جوش‌های سرسیاه خورشیدی یا پیری و الاستوز ندولار با کیست‌ها و جوش‌های سرسیاه نیز شناخته می‌شود، اختلالی پوستی است که در اثر قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نور خورشید ایجاد می‌شود. پس از دهه‌ها مواجهه با نور خورشید، کیست‌های کوچک و جوش‌های سرسیاه بزرگ بر روی صورت و گردن شکل می‌گیرند. این ضایعات معمولاً بر روی صورت (به‌ویژه در نواحی شقیقه‌ها، گونه‌ها و اطراف چشم) در بزرگسالان مسن مشاهده می‌شوند.

آنژیوکراتوم‌ها نئوپلاسم‌های عروقی خوش‌خیم و بدون علامتی هستند که از نظر بافت‌شناسی با گشادشدگی عروقی درم سطحی و درجات مختلف هیپرپلازی و هیپرکراتوز اپیدرم مشخص می‌شوند.

کیست‌های اپیدرموئید (Epidermoid cysts) که به‌اشتباه با نام کیست‌های سباسه (Sebaceous cysts) شناخته می‌شوند، یکی از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پوستی در بزرگسالان هستند و در کودکان و نوزادان به‌ندرت مشاهده می‌شوند. این کیست‌های نیمه‌جامد دارای پوششی از اپیتلیوم کراتینیزه بوده و عمدتاً با کراتین نرم شده پر شده‌اند که حالتی شبیه به پنیر و بویی تند دارند. این کیست‌ها اغلب به‌صورت خود به خودی ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است به‌دلیل تخریب ساختارهای فولیکولی یا کاشت اپیدرم از طریق آسیب نافذ ایجاد شوند.

نئوس‌های اپیدرمال، همارتوماهایی با منشأ اکتودرمال هستند. این اصطلاح شامل انواع مختلفی از ضایعات با الگوهای هیستوپاتولوژیک و بالینی متنوع است. نئوس‌های اپیدرمال را می‌توان به دو دسته نئوس‌های کراتینوسیتی و ارگانوئیدی تقسیم کرد. نئوس اپیدرمال کراتینوسیتی همچنین به عنوان نئوس اپیدرمال خطی زگیل‌دار (linear verrucous epidermal nevus) شناخته می‌شود.

لیکن پلان (LP) یک بیماری پوستی پاپولواسکواموس همراه با خارش است که در آن لنفوسیت‌های T خود واکنش‌گر به کراتینوسیت‌های قاعده‌ای در پوست، غشاهای مخاطی، فولیکول‌های مو و یا واحدهای ناخن حمله می‌کنند. علت این بیماری به طور دقیق مشخص نیست، اما ویروس‌ها، داروها و آلرژن‌های تماسی به عنوان عوامل احتمالی مطرح شده‌اند.