بیماری های مشابه

هایپرکراتوز اصطکاکی دهانی یک ضایعه سفید و خوش‌خیم در مخاط دهان است که به دلیل تروما (ضربه) مزمن به ناحیه ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً در بزرگسالان دیده می‌شود.

لیکوپلاکی مودار (Hairy leukoplakia) یک اختلال خوش‌خیم مخاطی است که به دلیل عفونت ویروس اپشتین‌بار (Epstein-Barr virus یا EBV) ایجاد می‌شود و با پلاک‌های سفید بدون درد که معمولاً در حاشیه جانبی زبان و اغلب به صورت دوطرفه ظاهر می‌شوند، شناخته می‌شود. این وضعیت تقریباً همیشه در بیماران دارای نقص ایمنی مشاهده می‌شود.

لیکن پلانوس دهانی (LP) یک بیماری التهابی مخاطی است که توسط سلول‌های T (T-cell-mediated) ایجاد می‌شود و می‌تواند همراه با لیکن پلانوس پوستی یا به صورت مجزا ظاهر شود. این بیماری معمولاً در افراد میانسال و مسن‌تر دیده می‌شود و تمایل بیشتری به زنان دارد (نسبت ۲ به ۱). واکنش‌های حساسیتی لیکنوئیدی در دهان اغلب از لیکن پلانوس دهانی غیر قابل تشخیص هستند و این دو اصطلاح گاهی به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. برخلاف لیکن پلانوس پوستی، لیکن پلانوس دهانی معمولاً یک سیر مزمن دارد.

کاندیدیاز دهانی، که به آن کاندیدیاز دهانی-حلقی نیز گفته می‌شود و به طور عمومی به عنوان برفک دهان شناخته می‌شود، یک علت شایع عفونت غشاهای مخاطی دهان توسط گونه‌های کاندیدا، به ویژه کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans)، است. این عارضه در دوران نوزادی که سیستم ایمنی و پاسخ‌های ایمنی در حال توسعه هستند، شایع است.

استوماتیت نیکوتینی (Nicotine stomatitis) که به نام کام سیگاری‌ها (smoker's palate) نیز شناخته می‌شود، تغییرات مخاطی در ناحیه کام است که معمولاً با سیگار کشیدن پیپ مرتبط است. این وضعیت کمتر با استفاده از سیگار برگ، سیگار معمولی و سیگار الکترونیکی ارتباط دارد. به ندرت، مواردی با مصرف ماری‌جوانا نیز گزارش شده است. به نظر می‌رسد این تغییرات بیشتر در پاسخ به حرارت ایجاد می‌شود تا مواد شیمیایی موجود در دود. تغییرات مشابه در مخاط کام در بیمارانی که به طور مکرر نوشیدنی‌های بسیار داغ مصرف می‌کنند نیز گزارش شده است.

کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی (Oral squamous cell carcinoma یا SCC) یک بدخیمی است که از اپیتلیوم سطحی دهان منشأ می‌گیرد. مواجهه مزمن با نور فرابنفش (UV) باعث بروز SCC در ناحیه ورمیلیون لب‌ها، به‌ویژه لب پایین و عمدتاً در افراد با پوست روشن می‌شود. در ایالات متحده، تا ۸۰٪ از موارد SCC داخل دهانی با سیگار کشیدن مرتبط است، چه همراه با مصرف زیاد الکل و چه بدون آن؛ الکل نقشی هم‌افزا در توسعه SCC دهانی دارد.

دیسکراتوزیس مادرزادی یک اختلال ژنتیکی نادر و چندسیستمی است که با کوتاه شدن تلومرها مرتبط است. این بیماری با هایپرپیگمانتاسیون شبکه‌ای در ناحیه گردن، صورت و تنه، هایپرکراتوز کف دست، لکوپلاکیای پیش‌سرطانی، و ناهنجاری‌های ناخن مشخص می‌شود. شایع‌ترین ناهنجاری‌های ناخن شامل شیارهای طولی، پتریژیوم، یا ناخن‌های آتروفیک/غایب هستند.

لوکودما (Leukoedema) سفیدی مخاط دهان است که ممکن است یک تغییر طبیعی باشد، چرا که برخی مطالعات نشان می‌دهند تا 90 درصد از جمعیت ممکن است این حالت را داشته باشند، هرچند سخت‌گیری معیارهای استفاده شده در برخی مطالعات قابل تردید است. با این حال، لوکودما ممکن است نمایانگر آسیب سطحی یا موضعی خفیف به مخاط دهان باشد که قابل برگشت است و به اندازه‌ای شدید نیست که منجر به ایجاد زخم (ulceration) در مخاط یا حتی اریتم (erythema) و التهاب شود. آسیب در لوکودما بسیار سطحی است. این حالت در حدود یک‌سوم از جمعیتی که عادت به مصرف دخانیات ندارند و تا 70 درصد از بیمارانی که عادت به مصرف دخانیات دارند، رخ می‌دهد. احتمالاً حتی استفاده از دهان‌شویه‌ها نیز می‌تواند منجر به این وضعیت شود.

نوس سفید اسفنجی (White sponge nevus) یک وضعیت نادر ژنتیکی است که در اکثر موارد به صورت صفت اتوزومال غالب (autosomal dominant trait) به ارث می‌رسد و ناشی از جهش‌هایی در ژن‌های کراتین ۴ (keratin 4) یا کراتین ۱۳ (keratin 13) است. ضایعات ممکن است از بدو تولد یا در اوایل کودکی مشهود باشند، اما گاهی در دهه دوم زندگی ظاهر می‌شوند.