بیماری های مشابه

بیماری نوروپاتی محیطی (peripheral neuropathy) به اختلالی اطلاق می‌شود که یک یا چند عصب محیطی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علل متعددی برای این بیماری وجود دارد که شامل بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت (diabetes) [نوع ۱ و نوع ۲]، سندرم متابولیک (metabolic syndrome)، اختلالات ژنتیکی مانند بیماری شارکو-ماری-توث (Charcot-Marie-Tooth disease)، آتاکسی فردریش (Friedreich ataxia)، آمیلوئیدوز (amyloidosis)، بیماری‌های التهابی/خودایمنی مانند سندرم گیلن-باره (Guillain-Barré syndrome)، بیماری شوگرن (Sjögren disease)، عفونت‌هایی مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، جذام (leprosy)، هپاتیت C، کمبودهای ویتامینی و تغذیه‌ای مانند کمبود ویتامین B12 و کمبود مس، داروها یا سموم مانند شیمی‌درمانی، فلوروکینولون‌ها، الکل، تروما یا آسیب‌های فشاری می‌باشند. آسیب ممکن است در اعصاب حسی، حرکتی و/یا خودکار (autonomic) رخ دهد و علائم بسته به نوع اعصاب درگیر متفاوت است.

برخی از شایع‌ترین تظاهرات پوستی نارسایی مزمن کلیوی در ناخن‌ها ظاهر می‌شوند. تغییرات ناخنی از جمله ناخن‌های نیمه‌نیمه (half-and-half nails)، عدم حضور لنولا (lunula) و خونریزی‌های خطی (splinter hemorrhage) از شایع‌ترین تغییرات در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی هستند. ناخن‌های نیمه‌نیمه یا ناخن‌های لینزی (Lindsay's nails) با تغییر رنگ قرمز، صورتی یا قهوه‌ای در بستر ناخن‌های دیستال که ۲۰٪ تا ۶۰٪ طول ناخن را اشغال می‌کند، شناخته می‌شوند. معمولاً بخش پروگزیمال ناخن‌ها ظاهری مات و شیشه‌ای دارد.

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با تکثیر بیش از حد سلول‌های اپیدرمی و التهاب مشخص می‌شود و منجر به ایجاد پلاک‌های ضخیم، پوسته‌پوسته و اریتماتوز می‌گردد. علت پسوریازیس به طور کامل درک نشده و به نظر می‌رسد که چندعاملی باشد، با اجزای ژنتیکی و محیطی.

ناخن‌های تری (Terry nails) دارای ظاهری مات و شیشه‌ای بوده و تقریباً تمام بستر ناخن به رنگ سفید یا بی‌رنگ دیده می‌شود، به جز یک نوار نازک ۱ تا ۲ میلی‌متری در قسمت انتهایی که به رنگ صورتی یا قهوه‌ای طبیعی است. در تعریف جدیدی از ناخن‌های تری، نوار قهوه‌ای انتهایی چهار برابر بیشتر از نوار صورتی دیده می‌شود.

ناخن‌های نیمه‌نیمه، که با نام ناخن‌های لینزی (Lindsay's nails) نیز شناخته می‌شوند، برای اولین بار در سال ۱۹۶۷ توصیف شدند و یکی از ویژگی‌های بارز (اما نه به صورت مشخص) در اختلالات ناخن (onychopathies) در نارسایی مزمن کلیه هستند. اگرچه پاتوفیزیولوژی دقیق این حالت مشخص نیست، گمان می‌رود که اسیدوز و افزایش مواد سمی اورمیک که به دنبال افت ناگهانی عملکرد کلیه رخ می‌دهد، ممکن است تولید ملانین توسط ملانوسیت‌های ماتریکس ناخن را تحریک کند.

اونیکومایکوزیس که معمولا به عنوان عفونت قارچی ناخن شناخته می شود، عفونت ناخن های دست و پا توسط انواع قارچ، کپک و مخمر است. عفونت های قارچی ناخن بسیار شایع هستند و تقریباً نیمی از اختلالات ناخن را تشکیل می دهند. در رایج‌ترین شکل عفونت‌های قارچی ناخن، قارچ در زیر ناخن رشد می‌کند و در امتداد بستر ناخن و شیارهای کناره‌های ناخن پخش می‌شود. راه های درمان عفونت قارچی ناخن، راه های مراقبت از عفونت قارچی ناخن، راه های تشخیص عفونت قارچی ناخن

آسیب به ناخن ناشی از استفاده از لاک‌های ناخن (شامل انامل، بیس کت یا تاپ کت) معمولاً به صورت درماتیت تماسی تحریک‌کننده و/یا آلرژیک ظاهر می‌شود که ممکن است به سایر نواحی بدن نیز از طریق نوک انگشتان منتقل شود. در ساختار ناخن، این واکنش‌ها اغلب به انیکولیز (onycholysis)، پارونیشیا (paronychia) و درماتیت چین ناخن منجر می‌شوند.