بیماری های مشابه

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

لیکن نیتیدوس (Lichen nitidus) یک بیماری پوستی خوش‌خیم و مزمن است که با حضور پاپول‌های (papules) کوچک، مشخص، همگن و اغلب همرنگ پوست مشخص می‌شود که به صورت خوشه‌ای یا به شکل خطوط منظم ظاهر می‌شوند. این بیماری بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود، اگرچه می‌تواند در بیماران در هر سنی نیز مشاهده شود.

فولیکولیت (Folliculitis) به دلیل التهاب فولیکول‌های سطحی مو رخ می‌دهد و منجر به تشکیل پاپول‌ها و پوسچول‌های (pustules) متمرکز در ناحیه فولیکول می‌شود.

این خلاصه به بررسی آکنه در نوزادان می‌پردازد. آکنه در نوزادان تازه متولد شده و آکنه ولگاریس (acne vulgaris) در بزرگسالان و کودکان به صورت جداگانه بررسی می‌شوند.

بر روی صورت نوزادان ممکن است آکنه‌ای (Baby Acne یا Neonatal Acne) ایجاد شود که شبیه آکنه‌ای است که معمولاً در نوجوانان دیده می‌شود. اگرچه علت آکنه نوزاد ناشناخته است، اما ممکن است در نتیجه هورمون های مادر یا نوزاد (آندروژن) غدد تحریک کننده در صورت برای تولید روغن یا سبوم باشد. آکنه نوزاد اساساً به 2 گروه تقسیم می شود: آکنه نوزادی که نوزادان را در ماه اول زندگی خود مبتلا می کند و آکنه نوزادی که معمولاً نوزادان 3 تا 16 ماهه را تحت تاثیر قرار می دهد. آکنه نوزادی معمولاً در عرض 3 ماه خود به خود برطرف می شود. تشخیص آکنه نوزاد، راه های درمان آکنه نوزاد، راه های خودمراقبتی آکنه نوزاد

میلیاریا روبرا (Miliaria rubra)، که به عنوان عرق‌سوز یا جوش گرمایی نیز شناخته می‌شود، رایج‌ترین نوع میلیاریاست. میلیاریا روبرا به دلیل انسداد مجاری عرق اکرین درون‌اپیدرمال (intraepidermal eccrine sweat ducts) به وجود می‌آید. احتباس عرق و نشت عرق به داخل درم (dermis) واکنش التهابی ایجاد می‌کند که به صورت پاپول (papules) ظاهر می‌شود.

میلیا (Milia) یا میلیوم (Milium) به کیست‌های اپیدرمی کوچک گفته می‌شود. میلیای اولیه (Primary milia) به‌طور بسیار شایع در صورت نوزادان دیده می‌شود و معمولاً به‌صورت خودبه‌خودی تا پایان ماه اول زندگی برطرف می‌شود. میلیای ثانویه (Secondary milia) پس از آسیب یا اختلالات ایجاد تاول زیر اپیدرمی مانند اپیدرمولیز بولوسا (Epidermolysis bullosa) رخ می‌دهد.

لیکن اسپینولوزوس (Lichen spinulosus) یک اختلال پوستی نادر و خوش‌خیم است که با ظهور ناگهانی پلاک‌های محدودی از پاپول‌های فولیکولی هیپرکراتوتیک مشخص می‌شود. این بیماری بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد، اما ممکن است بزرگسالان جوان نیز به آن مبتلا شوند. شیوع آن در مردان کمی بیشتر است و افراد از هر نژادی می‌توانند به آن مبتلا شوند. علت و پاتوژنز این بیماری ناشناخته است، اگرچه عوامل آتوپیک، عفونی و ژنتیکی به‌عنوان علل احتمالی پیشنهاد شده‌اند. بیماران اغلب سابقه آتوپی دارند. یک نوع آکتینیک از این بیماری توصیف شده است که در آن بیماران در تابستان به‌طور ناگهانی بدتر می‌شوند یا پس از قرارگیری طولانی‌مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV)، مانند شرکت در فعالیت‌های ورزشی در فضای باز، دچار آن می‌شوند.

کراتوز فولیکولاریس اسپینولوسا دکالوانس (Keratosis follicularis spinulosa decalvans - KFSD) یک بیماری نادر، پیشرونده و سیكاتریسیال (زخم‌دار) آلوپسی (ریزش مو) است که ارتباط نزدیکی با کراتوز آتروفیکانس فاشیه (keratosis atrophicans faciei)، کراتوز پیلاریس آتروفیکانس (keratosis pilaris atrophicans) و آتروفودرما ورمیكولاتوم (atrophoderma vermiculatum) دارد. مواردی از این بیماری با الگوی غالب وابسته به کروموزوم X، غالب اتوزومال و موارد پراکنده گزارش شده است.

کراتوزیس پیلاریس آتروفیکانس فاسیئی (Keratosis pilaris atrophicans faciei) که به نام اریتمای قرمز ابروزا (ulerythema ophryogenes) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال در کراتین‌سازی فولیکولی است که در دوران نوزادی بروز می‌کند. به نظر می‌رسد که این بیماری به صورت اتوزومال غالب (autosomal dominant) به ارث می‌رسد. افراد مبتلا دارای پاپول‌های هیپرکراتوتیک (hyperkeratotic papules) در امتداد ابروها و گونه‌ها هستند که از چند ماهگی آغاز می‌شود و می‌تواند به آلوپسی اسکار دهنده (scarring alopecia) پیشرفت کند. نازک شدن یا از دست دادن قسمت خارجی ابروها یک یافته بالینی شایع است و اغلب به همراه کراتوزیس پیلاریس (keratosis pilaris) معمولی که بازوها و پاها را درگیر می‌کند، مشاهده می‌شود. پیشرفت بیماری در دوران بلوغ متوقف می‌شود، اما عوارض آن اغلب دائمی هستند.

ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است که نقش مهمی در بینایی، ایمنی بدن (immunity)، تکثیر اپیتلیال (epithelial proliferation) و کراتینه شدن (keratinization) ایفا می‌کند. کمبود ویتامین A بیشتر در کشورهای در حال توسعه شایع است، جایی که گرسنگی و سوءتغذیه گسترده وجود دارد.