بیماری های مشابه

زگیل ها، پوست و غشاهای مخاطی (دهان یا اندام تناسلی) رشد یافته ای هستند که توسط بیش از 100 نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. زگیل های مسطح (Flat Wart) معمولا اندازه کوچکی دارند اما می توانند از نظر کمیت (تعداد) زیاد باشند. آنها معمولا بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه طول می کشد تا برطرف شوند (اما ممکن است تا 2 سال طول بکشد). راه های تشخیص زگیل صاف یا مسطح، راه های درمان زگیل صاف یا مسطح؛ راه های مراقبت از زگیل صاف یا مسطح، راه های خودمراقبتی از زگیل صاف یا مسطح

ضایعاتی شبیه به خال یا زگیل که رنگ های متفاوتی دارند، می توانند تیره باشند یا روشن و همرنگ پوست. این ضایعاتبا کمک هوش مصنوعی تشخیص افتراقی داده می شود، روش مراقبت و علائم و خطرات آن نوشته شده است روش درمان کراتوز سبوریک یا زگیل پیری

تینه آ ورسیکالر (Tinea versicolor) که به عنوان پیتریازیس ورسیکالر (Pityriasis versicolor) نیز شناخته می شود، یک بیماری پوستی شایع است که در اثر عفونت سطحی با مخمری به نام مالاسزیا (Malassezia) که معمولاً روی پوست زندگی می کند، ایجاد می شود. تحت شرایط خاصی مانند پوست گرم، چرب و مرطوب، مخمر می تواند بیش از حد رشد کند و باعث ایجاد بثوراتی شود که ممکن است به صورت لکه های قهوه ای، صورتی، یا سفید (مناطق صافی که بزرگتر از یک بند انگشت هستند) با لایه ای از پوسته های ریز ظاهر شود. در برخی افراد، لکه‌ها تیره‌تر از رنگ پوست معمولی (هیپرپیگمانته) هستند. در برخی دیگر، لکه ها ممکن است روشن تر از پوست فرد (هیپوپیگمانته) باشند. گاهی اوقات لکه ها ممکن است در برخی نواحی روشن تر و در برخی نواحی هم تیره تر باشند. در رنگ های پوست تیره تر، بثورات اغلب روشن تر از پوست اطراف است. اگرچه این یک عفونت است، تینه آ ورسیکالر مسری نیست. راه های درمان لکه پوستی عفونی، راه های خود مراقبتی، راه های تشخیص لکه پوستی عفونی

پیتریازیس آلبا یک بیماری پوستی شایع است که اغلب کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. به صورت پچ هایی (نواحی صاف پوست بزرگ‌تر از ناخن شست) که از پوست اطراف روشن‌تر هستند ظاهر می‌شود. این لکه‌ها بیشتر روی گونه‌ها یا جاهای دیگر روی صورت ایجاد می‌شوند. پیتریازیس آلبا به دلیل ظاهر آن می تواند آزاردهنده باشد، اما این وضعیت جدی نیست. علت پیتریازیس آلبا ناشناخته است، اما به نظر می رسد که در کودکان و نوجوانانی که آلرژی یا آسم نیز دارند، شایع تر باشد. راه های درمان پیتریازیس آلبا، راه های مراقبت پیتریازیس آلبا، راه های تشخیص پیتریازیس آلبا

پیتریازیس لیکنوئید کرونیکا (Pityriasis lichenoides chronica یا PLC) یک اختلال پوستی نادر و مزمن است که بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود و کمی در مردان شایع‌تر است. علت این بیماری هنوز ناشناخته است. دو مکانیسم پاتولوژیک برای این بیماری پیشنهاد شده‌اند: ۱) PLC یک پاسخ التهابی به عفونت یا تحریک آنتی‌ژنی است (در برخی موارد، ارتباط زمانی با عفونت ویروسی مشاهده شده است)؛ یا ۲) PLC یک اختلال لنفوپرولیفراتیو سلول‌های T است (در برخی موارد، کلونالیته سلول‌های T نشان داده شده است). این بیماری دارای تغییرات فصلی است و معمولاً در پاییز یا زمستان شروع می‌شود.

بیماری داریر، که با نام‌های کراتوز فولیکولاریس (keratosis follicularis) یا بیماری داریر-وایت (Darier-White disease) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری ارثی اتوزومال غالب است که به دلیل جهش در ژن ATP2A2 ایجاد می‌شود. این ژن مسئول کدگذاری پمپ کلسیم-ATPase در شبکه سارکوپلاسمی/اندوپلاسمی (SERCA2) است. با اینکه نفوذپذیری (penetrance) بیماری بالاست، بروز آن متغیر است و ممکن است جهش‌های پراکنده نیز رخ دهد. این بیماری به جنس خاصی تمایل ندارد.

هیپوپیگمانتاسیون پس از التهاب به معنای کاهش جزئی یا کامل رنگدانه‌های پوست است که پس از رفع التهاب پوستی یا آسیب رخ می‌دهد.

ویتیلیگو (Vitiligo) یک اختلال رنگدانه‌ای اکتسابی است که با از دست رفتن ملانوسیت‌ها (Melanocytes) شناخته می‌شود. ویتیلیگو می‌تواند در هر زمانی از تولد تا بزرگسالی ظاهر شود، اما اکثر بیماران قبل از دهه سوم زندگی خود به این بیماری مبتلا می‌شوند. سابقه خانوادگی ویتیلیگو در ۳۰٪ تا ۴۰٪ موارد مشاهده می‌شود. بروز این بیماری در نوزادی نادر است و ویتیلیگوی مادرزادی که در زمان تولد ظاهر می‌شود حتی نادرتر است.

لیکن اسکلروزوس (Lichen sclerosus) یک درماتوز مزمن با علت ناشناخته است که پوست و مخاط افراد از تمامی نژادها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لیکن اسکلروزوس معمولاً در دو اوج سنی بروز می‌کند: زنان یائسه و دختران پیش از بلوغ. در موارد کودکی و نوجوانی در پسران نیز به تدریج شناخته شده است. ضایعات عمدتاً در نواحی تناسلی، پرینه یا پوست اطراف مقعد ایجاد می‌شوند، اما ضایعات خارج از ناحیه تناسلی نیز مشاهده می‌شوند. ضایعات لیکن اسکلروزوس به صورت تکه‌های آتروفیک یا پلاک‌های سفید عاجی هستند که پیش از آن به صورت پاپول‌ها ظاهر می‌شوند. به دلیل وجود پتشی، فرسایش‌ها و پورپورا، این بیماری به راحتی می‌تواند با سوء استفاده جنسی در دختران جوان اشتباه گرفته شود. ضایعات می‌توانند باعث خارش، سوزش و ایجاد دیسوریا، یبوست و دفع دردناک شوند. بیماری پیشرفته ممکن است آناتومی ناحیه تناسلی را نابود کند. ضایعات خارج از ناحیه تناسلی به ندرت علامت‌دار هستند.

تلانژکتازی ها که معمولاً رگ های عنکبوتی نامیده می شوند، رگ های خونی گشاد شده در لایه بیرونی پوست هستند. تلانژکتازی بسیار شایع است و اغلب در اثر آسیب نور خورشید یا پیری ایجاد می شود. اگرچه آنها می توانند به خودی خود در افراد سالم نیز ایجاد شوند و معمولاً بی ضرر هستند، اما با تعدادی از بیماری ها از جمله روزاسه، اسکلرودرمی، لوپوس، انواع مختلفی از اختلالات ارثی (آتاکسی تلانژکتازی، تلانژکتازی هموراژیک ارثی، خشکی پیگمنتوزوم و غیره)،  یا به دلیل استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا موضعی دیده می شوند. راه های مراقبت از تلانژکتازی ، راه های درمان تلانژکتازی ، راه های تشخیص تلانژکتازی

واسکولوپاتی لیودوئید (Livedoid vasculopathy) که به عنوان واسکولیت لیودوئید (livedoid vasculitis) نیز شناخته می‌شود، با پورپورای رتيفورم یا زخم‌هایی بر روی پاها همراه است که ممکن است به آتروفی بلانش (atrophie blanche) پیشرفت کند. واسکولوپاتی لیودوئید ناشی از انسداد عروقی میکروجریان‌های پوستی است که به صورت هیالینیزاسیون عروق و تشکیل ترومب‌های فیبرینی در بررسی‌های هیستوپاتولوژیک ظاهر می‌شود. این بیماری نادر است و شیوع آن به میزان ۱ در ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال تخمین زده می‌شود و در ماه‌های تابستان و دوران بارداری افزایش می‌یابد. این بیماری عمدتاً بزرگسالان جوان تا میانسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، با میانگین سنی شروع بین ۳۰ تا ۵۰ سال و نسبت ابتلای زنان به مردان ۲ تا ۳ به ۱ است.