لیکن اسکلروزوس (Lichen sclerosus) یک درماتوز مزمن با علت ناشناخته است که پوست و مخاط افراد از تمامی نژادها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لیکن اسکلروزوس معمولاً در دو اوج سنی بروز می‌کند: زنان یائسه و دختران پیش از بلوغ. در موارد کودکی و نوجوانی در پسران نیز به تدریج شناخته شده است. ضایعات عمدتاً در نواحی تناسلی، پرینه یا پوست اطراف مقعد ایجاد می‌شوند، اما ضایعات خارج از ناحیه تناسلی نیز مشاهده می‌شوند. ضایعات لیکن اسکلروزوس به صورت تکه‌های آتروفیک یا پلاک‌های سفید عاجی هستند که پیش از آن به صورت پاپول‌ها ظاهر می‌شوند. به دلیل وجود پتشی، فرسایش‌ها و پورپورا، این بیماری به راحتی می‌تواند با سوء استفاده جنسی در دختران جوان اشتباه گرفته شود. ضایعات می‌توانند باعث خارش، سوزش و ایجاد دیسوریا، یبوست و دفع دردناک شوند. بیماری پیشرفته ممکن است آناتومی ناحیه تناسلی را نابود کند. ضایعات خارج از ناحیه تناسلی به ندرت علامت‌دار هستند.

ارتباط مستندی بین لیکن اسکلروزوس و بیماری‌های خودایمنی مانند آلوپسی آره‌آتا (alopecia areata)، تیروئیدیت خودایمن (autoimmune thyroiditis) و ویتیلیگو (vitiligo) وجود دارد. برخی موارد نیز به علت عفونت‌های شامل گونه‌های بورلیا (Borrelia spp) و ویروس هپاتیت C در نظر گرفته می‌شوند.

لیکن اسکلروزوس معمولاً با بلوغ حل نمی‌شود، اما ممکن است بهبود یابد.

افزایش خطر کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) تناسلی در بیماران مرد و زن بالغ با لیکن اسکلروزوس تناسلی مزمن و درمان‌نشده مشاهده شده است. برای دختران و زنان با لیکن اسکلروزوس ولوار، خطر عمرانه کارسینوم سلول سنگفرشی ولوار حدود ۵٪ است.