پیتریازیس لیکنوئید کرونیکا (Pityriasis lichenoides chronica یا PLC) یک اختلال پوستی نادر و مزمن است که بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود و کمی در مردان شایع‌تر است. علت این بیماری هنوز ناشناخته است. دو مکانیسم پاتولوژیک برای این بیماری پیشنهاد شده‌اند: ۱) PLC یک پاسخ التهابی به عفونت یا تحریک آنتی‌ژنی است (در برخی موارد، ارتباط زمانی با عفونت ویروسی مشاهده شده است)؛ یا ۲) PLC یک اختلال لنفوپرولیفراتیو سلول‌های T است (در برخی موارد، کلونالیته سلول‌های T نشان داده شده است). این بیماری دارای تغییرات فصلی است و معمولاً در پاییز یا زمستان شروع می‌شود.

این بیماری با بروز مکرر پاپول‌های اریتماتوز همراه با پوسته مرکزی که معمولاً بر روی تنه و اندام‌ها دیده می‌شوند و می‌توانند از چند ماه تا چند سال دوام داشته باشند، مشخص می‌شود. شکل حاد آن به نام پیتریازیس لیکنوئیدیس ات واریولفورمیس آکوتا (pityriasis lichenoides et varioliformis acuta یا PLEVA) شناخته می‌شود. نوع نادرتر و شدیدتر اولسراتیو PLC که با علائم سیستمیک همراه است، بیماری تب‌دار اولسرونکروتیک موچا-هابرمن (febrile ulceronecrotic Mucha-Habermann disease) نامیده می‌شود. این وضعیت یک اورژانس درماتولوژیک محسوب می‌شود.

رابطه بین PLC و پاپولوزیس لنفوماتوئید و این که آیا PLC یک وضعیت لنفوپرولیفراتیو با پتانسیل بدخیم است یا خیر، همچنان مورد بحث است.