بیماری های مشابه

چند انگشتی به وجود (بیش از 10) انگشتان دست، انگشتان پا یا قسمت هایی از آن ها  اشاره دارد. اصطلاح پزشکی این بیماری پلی داکتیلی است. تشخیص آن  را می توان به 3 نوع  تقسیم کرد: انگشت های اضافی که در کنار انگشت شست دست یا پا ایجاد می شوند، انگشت های اضافی که در کنار انگشت کوچک دست یا آخرین انگشت پا (شایع ترین) رخ می دهند و آن هایی که انگشتان های وسط دست یا پا را درگیر می کنند.  راه های درمان پلی داکتیلی (پُرانگشتی)، راه های مراقبتی پلی داکتیلی (پُرانگشتی)، راه های تشخیص پلی داکتیلی (پُرانگشتی)

کلوئیدها گرهک‌های متراکم و ضخیم (برجستگی‌های جامد و برجسته که در لمس محکم هستند) یا پلاک‌ها (نواحی برجسته یا ناهموار بزرگ‌تر از ناخن شست) هستند که معمولاً در مناطقی از پوست با آسیب دیدگی قبلی (مانند سوختگی، بریدگی و سوراخ‌ها) یافت می‌شوند. آنها ممکن است خود به خود روی پوست سالم ایجاد شوند. در طی هفته‌ها تا ماه‌ها، کلوئیدها می‌توانند دردناک و خارش‌دار شوند و ممکن است تا حدود 30 سانتی‌متر بزرگ شوند. آنها می توانند تغییر شکل دهند و افراد مبتلا به کلوئید اغلب به دنبال حذف آن هستند. راه های درمان کلوئید، راه های مراقبت کلوئید، راه های تشخیص کلوئید

پاخیدرموداکتیلی (Pachydermodactyly) یک نوع نادر و خوش‌خیم از فیبروماتوز دیجیتال (digital fibromatosis) است که با تورم غیرالتهابی و بدون درد به صورت دوکی‌شکل در مفاصل بین‌بندی نزدیک (proximal interphalangeal joints) دست ظاهر می‌شود. این وضعیت اغلب انگشتان دوم تا چهارم را درگیر می‌کند و کمتر انگشت شست و انگشت کوچک را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری معمولاً به صورت دوطرفه و متقارن بروز می‌کند، اما در موارد نادر می‌تواند یک‌طرفه باشد. در حالی که مفاصل بین‌بندی نزدیک (PIP) بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند، ممکن است مفاصل بین‌بندی دور (distal interphalangeal joints یا DIP) و مفاصل متاکارپوفالانژیال (metacarpophalangeal joints یا MCP) نیز درگیر شوند.

آنژیوفیبروم پوستی اصطلاحی است که به مجموعه‌ای از ضایعات پوستی اشاره دارد، شامل آنژیوفیبروم‌ها یا "آدنوم سباسئوم" در بیماری توبروز اسکلروزیس (Tuberous Sclerosis یا TS)، پاپول‌های فیبری صورت، پاپول‌های مرواریدی آلت تناسلی و فیبروکراتوم‌های اکرال.

علل / مکانیسم آسیب معمول: فیبروماتوز کف پایی (Plantar fibromatosis)، که به نام بیماری لدرهوز (Ledderhose disease) نیز شناخته می‌شود، با رشد خوش‌خیم فاسیای کف پا مشخص می‌شود.

زگیل ها نتیجه رشد پوست و غشاهای مخاطی (داخل دهان یا اندام تناسلی) هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. زگیل های معمولی (verruca vulgaris) معمولاً در مناطقی از بدن که مستعد ضربه هستند، مانند آرنج، زانو و دست ها دیده می شود. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. آنها معمولاً بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه یا تا چند سال طول می کشد تا برطرف شوند. راه های درمان زگیل معمولی، راه های مراقبت زگیل معمولی، راه های تشخیص زگیل معمولی

سندرم فیبروماتوز هیالین (Hyaline fibromatosis syndrome یا HFS) گروهی از سندرم‌های نادر ژنتیکی است که با رسوب نامناسب مواد ماتریکس خارج‌سلولی هیالین در بافت‌های مختلف مشخص می‌شود. این رسوبات منجر به بروز ضایعات پاپولونودولار پوستی، هیپرتروفی لثه (gingival hypertrophy)، انقباضات مفصلی (joint contractures) و ضایعات استئولیتیک (osteolytic lesions) در دوران نوزادی یا اوایل کودکی می‌گردد. در موارد بسیار شدید، ممکن است رسوبات هیالین در سیستم‌های مختلف ارگان‌ها مانند دستگاه گوارش نیز مشاهده شود.

دیسپلازی استخوانی نهایی با نقص‌های رنگدانه‌ای (Terminal osseous dysplasia with pigmentary defects یا TODPD) یک اختلال نادر و وابسته به کروموزوم X است که در دوران جنینی برای مردان کشنده است. متخصصان پوست اصطلاح "دیسپلازی دیجیتوکوتانئوس" (digitocutaneous dysplasia) را به جای TODPD پیشنهاد کرده‌اند، زیرا به نظر می‌رسد در TODPD نقص‌های واقعی رنگدانه‌ای وجود ندارد. تاکنون حدود ۳۰ مورد از این بیماری در بیش از دوازده خانواده گزارش شده است.