بیماری های مشابه

زگیل ها رشد پوست و غشاهای مخاطی (دهان یا اندام تناسلی) هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) ایجاد می شوند. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. زگیل کف پا در کف پا ایجاد می شود. آنها می توانند مانند پینه به نظر برسند و احساس شوند. زگیل های کف پا می توانند کوچک باشند، یا می توانند رشد کنند و قسمت عظیمی از کف پا را بپوشانند. آنها می توانند بدون درد باشند یا ممکن است حساس باشند. این زگیل ها ممکن است خود به خود از بین بروند، گاهی اوقات چند ماه یا تا چند سال طول می کشد تا برطرف شوند. راه های درمان زگیل کف پا، راه های مراقبت از زگیل کف پا، راه های تشخیص زگیل کف پا

میخچه نتیجه ضخیم شدن پوست هستند که از کراتین (نوعی پروتئین که در مو، پوست و ناخن تشکیل می شود) تشکیل شده است. آنها معمولاً روی انگشتان پا یافت می شوند که در اثر اصطکاک یا فشار مکرر به ناحیه درگیر ایجاد می شوند. راه های مراقبت میخچه (کلاووس)، راه های درمان میخچه (کلاووس)

پورکراتوزیس (Porokeratosis) یک اختلال در فرآیند کراتینیزاسیون (keratinization) است که با پاپول‌ها یا پلاک‌های هیپرکراتوتیک (hyperkeratotic) مشخص می‌شود که با یک پوسته نازک و برجسته در محیط پیرامون خود احاطه شده‌اند و به صورت مرکزگریز گسترش می‌یابند. چندین نوع مختلف از پورکراتوزیس توصیف شده‌اند و همپوشانی زیادی بین این انواع وجود دارد که نشان می‌دهد این انواع به یکدیگر نزدیک هستند. انواع بالینی که بیشتر در جمعیت کودکان دیده می‌شوند شامل پورکراتوزیس خطی (linear porokeratosis)، پورکراتوزیس میبلی (porokeratosis of Mibelli) و پورکراتوزیس کف دست و پا منتشره (porokeratosis palmaris et plantaris disseminata) که به نام پورکراتوزیس کف پا (plantar porokeratosis) نیز شناخته می‌شود، هستند. پورکراتوزیس پتی‌کوتروپیکا (porokeratosis ptychotropica) یک نوع نادر است که در بزرگسالان در شکاف بین گلوتئال و گسترش به روی باسن ظاهر می‌شود. پورکراتوزیس پاپولار خارش‌دار انفجاری (eruptive pruritic papular porokeratosis) نیز یک نوع نادر دیگر است که در بزرگسالان دیده می‌شود. همه انواع دارای ویژگی بافت‌شناسی متمایزی به نام لاملا کورنوئید (cornoid lamella) هستند که با برجستگی هیپرکراتوتیک احاطه‌کننده این ضایعات مطابقت دارد.

پوروما (Poroma) یک نئوپلاسم غدد عرقی خوش‌خیم و نسبتاً نادر است که از بخش داخل اپیدرمی مجرای غدد عرق (آکروسرینژیوم) منشأ می‌گیرد. این تومور عمدتاً از غدد عرق اکرین (Eccrine) نشأت می‌گیرد، اما ممکن است ویژگی‌های آپوکرین (Apocrine) نیز در آن دیده شود. پورومای اکرین در دسته‌بندی وسیع‌تری از نئوپلاسم‌های پورویید (Poroid neoplasms) یا آکروسپیروماها (Acrospiromas) قرار می‌گیرد که شامل پورومای آپوکرین، هیدروآکانتوما سیمپلکس (Hidroacanthoma simplex)، تومور مجرای درمی (Dermal duct tumor)، و هیدرادنوم‌های ندولار (Nodular)، سلول شفاف (Clear cell) و پورویید (Poroid hidradenomas) نیز می‌شود.

گرانولومای جسم خارجی یک واکنش التهابی پوستی به مواد خارجی در درم (dermis) یا زیرجلد (subcutis) است که پتانسیل کمی برای تجزیه توسط ماکروفاژها دارد. مواد خارجی می‌توانند غیرزنده، معدنی یا آلی باشند که توسط بدن به عنوان "غیرخودی" شناسایی می‌شوند. شایع‌ترین علل گرانولومای جسم خارجی، پارگی فولیکول‌ها، کیست‌های اپیدرموئید و ضایعات آکنه هستند. پارگی فولیکول‌ها و کیست‌ها باعث می‌شود که کراتین که قبلاً محصور شده بود، به طور مستقیم با درم تماس پیدا کند، جایی که کراتین به عنوان ماده خارجی شناسایی می‌شود. همین موضوع در مورد موها یا ناخن‌های رشد کرده در داخل پوست نیز صدق می‌کند. لیست زیر علل دیگر گرانولومای جسم خارجی و همچنین مسیرهای ورود ممکن را نشان می‌دهد.

کراتودرمی کف دست و پا (PPK) به ضخیم شدن پوست کف دست‌ها و/یا پاها اشاره دارد که نمی‌توان آن را تنها به سایش نسبت داد. این موارد می‌توانند ارثی یا اکتسابی باشند. PPKهای ارثی با تاریخچه خانوادگی و شروع در دوران کودکی شناسایی می‌شوند؛ این شرایط ممکن است به صورت مجزا، به عنوان ویژگی تعریف‌کننده یک سندرم، یا به عنوان جنبه‌ای جزئی از یک سندرم (مانند ایکتیوزهای مادرزادی، بیماری داریه) بروز کند.