بیماری های مشابه

در امتداد لبه‌های پلک‌ها، منافذی از یک سری غدد چربی به نام غدد مایبومیوس (meibomian glands) وجود دارد. اختلال عملکرد و التهاب این غدد، میبومیتیس (meibomitis) نامیده می‌شود. در این وضعیت، ترشح طبیعی چربی از این غدد غلیظ‌تر شده و مقدار آن کمتر می‌شود. از آنجا که ویژگی طبیعی این ترشح چربی برای جلوگیری از تبخیر لایه اشکی لازم است، میبومیتیس منجر به افزایش تبخیر اشک و در نتیجه بروز علائم خشکی، سوزش و تحریک می‌شود. این بیماران همچنین از احساس وجود شن در چشم، تاری دید، گل‌مژه‌های مکرر، قرمزی چشم‌ها، آبریزش چشم و تورم یا قرمزی لبه‌های پلک شکایت دارند. با گذشت زمان، اختلال مزمن غدد مایبومیوس منجر به ضخیم شدن و کندی لبه پلک، ایجاد شالازیون‌های مزمن، کراتیت نقطه‌ای سطحی (superficial punctate keratitis)، نئوواسکولاریزاسیون قرنیه (corneal neovascularization) و ایجاد زخم می‌شود.

روزاسه که گاهی آکنه بزرگسالان نیز نامیده می شود، التهاب مزمن صورت با علت ناشناخته و بدون درمان دائمی است. چهار نوع مختلف روزاسه شرح داده شده است:

کنژنکتیویت آلرژیک فصلی و دائمی (Seasonal/Perennial Allergic Conjunctivitis - SAC/PAC) یکی از علل شایع تحریک و خارش چشم است که غیرعفونی محسوب می‌شود. آلرژن‌ها ممکن است فصلی باشند، مانند گرده‌ها و آمبروسیا (Ragweed)، یا غیرفصلی، مانند گرد و غبار، قطره‌های چشمی، کپک، یا مواد آرایشی. این بیماری نتیجه یک واکنش حساسیت‌ مفرط وابسته به ایمونوگلوبولین E (IgE) است و سابقه فردی یا خانوادگی آتوپی (Atopy) در این بیماران شایع است.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

درماتیت سبورئیک (Seborrheic dermatitis) یک بیماری التهابی مزمن و ایدیوپاتیک است که نواحی پوستی غنی از غدد سباسه (sebaceous glands) مانند پوست سر، چین‌های نازولبیال (nasolabial folds)، ابروها، گوش‌ها، نواحی پرسترنال (presternal) و اینترتریجینوس (intertriginous) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری دارای توزیع دو مرحله‌ای است که در دوران نوزادی و نوجوانی/اوایل بزرگسالی به اوج خود می‌رسد. اگرچه درماتیت سبورئیک با عفونت HIV و بیماری‌های عصبی مرتبط شده است، اما معمولاً در افراد سالم ظاهر می‌شود.

سندرم کراتوکنژنکتیویت سیکا، که به‌طور رایج به‌عنوان سندرم خشکی چشم (DES) شناخته می‌شود، یک بیماری چندعاملی است که بر اشک‌ها و سطح چشم تأثیر می‌گذارد و منجر به علائمی از جمله ناراحتی، تاری دید و مشکلات فیلم اشکی می‌شود. شایع‌ترین علائم شامل قرمزی چشم، تحریک و ترشح همراه با تاری دید متناوب است.

کارسینوم سباسه (Sebaceous carcinoma) یک نئوپلاسم بدخیم نادر است که بیشتر در پلک چشم رخ می‌دهد، اما ممکن است در پوست خارج از چشم نیز ایجاد شود. تومورهای اطراف چشم و خارج از چشم دارای جهش‌های ژنتیکی متفاوتی هستند و به صورت جداگانه طبقه‌بندی می‌شوند. در حالی که اکثر افرادی که به کارسینوم سباسه مبتلا می‌شوند مرد هستند، کارسینوم سباسه اطراف چشم بیشتر در زنان رخ می‌دهد. بزرگسالان ۶۰ ساله و بالاتر بیشتر در معرض خطر هستند.

پمفیگویید اسکارساز (Cicatricial pemphigoid) که به عنوان پمفیگویید مخاطی (mucous membrane pemphigoid) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری خودایمنی مزمن تاول‌زا است که مخاط دهان، دستگاه تناسلی و چشم را درگیر می‌کند و به ندرت پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری تقریباً دو برابر در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است و بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود.

شپش سر (Head lice) حشره ای بدون بال است که می تواند موهای سر و گردن را آلوده کند. بارزترین علامت آلودگی به شپش سر (pediculosis capitis) خارش شدید پوست سر است. شپش سر انسان حشره کوچکی است که از خون انسان تغذیه می کند. شپش ماده تخم‌ها (نیت ها) را روی ساقه مو نزدیک پوست سر می‌گذارد و نیت ها محکم به ساقه مو می‌چسبند. شپش ها حدود 8-10 روز بعد از تخم بیرون می آیند و شروع به تغذیه از خون انسان می کند. نیت ها می توانند تا 10 روز جدای از بدن بر وسایلی مانند برس مو، مبلمان و ملحفه زنده بمانند. راه های تشخیص شپش سر، راه های درمان شپش سر، راه های خودمراقبتی شپش سر، راه های از بین بردن شپش سر