بیماری های مشابه

کمبود بیوتین به دلیل نقص ژنتیکی مغلوب در آنزیم بیوتینیداز (Biotinidase)، نقص‌های ژنتیکی چندین کربوکسیلاز (Carboxylases)، یا جهش‌های آنزیم هولوکربوکسیلاز سنتتاز (Holocarboxylase Synthetase) می‌تواند باعث نقص‌های متابولیکی شدید شود که ممکن است منجر به آسیب دائمی سیستم عصبی و حتی مرگ شود. بیوتینیداز بیوتین را از مواد غذایی یا پپتیدهای درون‌زاد آزاد می‌کند. بیوتین آزاد برای فعال‌سازی ۴ کربوکسیلاز وابسته به کوآنزیم A (CoA) که نقش‌های اساسی در کاتابولیسم پروتئین، سنتز اسیدهای چرب و گلوکونئوژنز دارند، ضروری است. هولوکربوکسیلاز سنتتاز بیوتین را به ۴ کربوکسیلاز وارد می‌کند. کمبود بیوتینیداز و هولوکربوکسیلاز سنتتاز را می‌توان با دوزهای دارویی بیوتین خوراکی درمان کرد.

زرد زخم یک عفونت باکتریایی پوستی شایع و مسری است. معمولاً فقط یک مشکل جزئی است، اما گاهی اوقات ممکن است عوارضی رخ دهد که نیاز به درمان دارد. زرد زخم اغلب براثر بریدگی یا خراش در پوست شروع می شود که به باکتری اجازه ورود می دهد. زرد زخم معمولاً توسط باکتری استافیلوکوک یا استرپتوکوک ایجاد می‌شود. زرد زخم را می توان به 2 نوع تقسیم کرد: بلوس(تاولی) و غیر بولوس(غیر تاولی). 

بلاگر (Pellagra) که به معنی "پوست خشن" از زبان ایتالیایی (pelle agra) است، به دلیل کمبود نیاسین (niacin) یا پیش‌ساز نیاسین، تریپتوفان (tryptophan) ایجاد می‌شود. این بیماری همچنین به عنوان "مال دل سول" (mal del sole) شناخته می‌شود. بلاگر با مجموعه علائمی که به "۴ دال" معروف است مشخص می‌شود: درماتیت (dermatitis) (راش حساس به نور)، دمانس (dementia)، اسهال (diarrhea)، و مرگ (death). این بیماری ممکن است مزمن بوده و با دوره‌های عود و بهبودی همراه باشد.

کواشیورکور نوعی شدید از سوءتغذیه انرژی پروتئینی (Protein Energy Malnutrition یا PEM) است که در آن میزان دریافت کالری تقریباً طبیعی است اما مصرف پروتئین کافی نیست. یافته‌های سیستمیک شامل سطح پایین پروتئین سرمی، ادم، نقص رشد، اسهال و نفوذ چربی در کبد است. ضایعه پوستی مشخص شامل لکه‌ها و پلاک‌های هیپرپیگمانته است که پوسته‌پوسته شده و سطحی خام را پس از کنده شدن باقی می‌گذارد. ظاهر این ضایعات به‌عنوان "رنگ مینایی" یا "سنگ‌فرش دیوانه‌وار" توصیف شده است. این درماتوز عمدتاً نواحی از بدن را که تحت فشار یا اصطکاک هستند، مانند چین‌خوردگی‌ها، کشاله ران، باسن و آرنج‌ها، درگیر می‌کند، هرچند در موارد شدید ممکن است به صورت عمومی نیز دیده شود. ریزش موی منتشر و بدون جای زخم یک یافته شایع است، همچنین نوارهای متناوب رنگ روشن و تیره مو که به عنوان "علامت پرچم" (flag sign) شناخته می‌شود و با دوره‌های مصرف کافی و ناکافی پروتئین مطابقت دارد.

درماتیت سبورئیک (Seborrheic dermatitis) یک بیماری التهابی مزمن و ایدیوپاتیک است که نواحی پوستی غنی از غدد سباسه (sebaceous glands) مانند پوست سر، چین‌های نازولبیال (nasolabial folds)، ابروها، گوش‌ها، نواحی پرسترنال (presternal) و اینترتریجینوس (intertriginous) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری دارای توزیع دو مرحله‌ای است که در دوران نوزادی و نوجوانی/اوایل بزرگسالی به اوج خود می‌رسد. اگرچه درماتیت سبورئیک با عفونت HIV و بیماری‌های عصبی مرتبط شده است، اما معمولاً در افراد سالم ظاهر می‌شود.

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با تکثیر بیش از حد سلول‌های اپیدرمی و التهاب مشخص می‌شود و منجر به ایجاد پلاک‌های ضخیم، پوسته‌پوسته و اریتماتوز می‌گردد. علت پسوریازیس به طور کامل درک نشده و به نظر می‌رسد که چندعاملی باشد، با اجزای ژنتیکی و محیطی.

کاندیدیازیس که عموما به نام عفونت قارچی شناخته می شود، به دلیل رشد بیش از حد قارچی رایج به نام کاندیدا آلبیکنس به وجود می آید که به طور طبیعی در محیط اطراف و بر روی بدن یافت می شود. گاهی اوقات این قارچ در دهان، دستگاه گوارش و واژن بدون ایجاد هیچگونه مشکلی زندگی می کند. با این حال، تحت شرایط خاصی (مانند داشتن سیستم ایمنی ضعیف، استفاده از آنتی بیوتیک ها، مصرف داروهای سرطان یا کورتیکواستروئیدها، چاقی بیش از حد یا دیابت)، قارچ تکثیر شده و باعث عفونت می شود. راه های مراقبت از عفونت قارچی (کاندیدیازیس)، راه های درمان عفونت قارچی (کاندیدیازیس)، راه های تشخیص عفونت قارچی (کاندیدیازیس)

شیلیت زاویه ای (Angular Cheilitis)، التهاب طولانی مدت گوشه های دهان است، که گاهی پرلش (perlèche) نامیده می شود. ترک خوردگی گوشه لب می تواند با عفونت قارچی (کاندیدیایی) یا باکتریایی (استافیلوکوک) همراه باشد و افراد مبتلا ممکن است به کاندیدیازیس دهانی (برفک دهان) نیز مبتلا باشند. کیلیت آنگولار ممکن است در نتیجه تحریک مداوم ایجاد شود و به ندرت ناشی از تغذیه نامناسب و کمبود مواد مغذی افراد را درگیر می کند. گوشه های دهان ممکن است ناراحت کننده یا کمی دردناک باشد. کی¬لیت گوشه لب براساس اینکه شما به دنبال درمان هستید یا خیر، می تواند از روزها تا ماه ها طول بکشد. همچنین این وضعیت ممکن است دائما ظاهر شود و از بین برود. یک فرد مبتلا به کیلیت زاویه ای ممکن است متوجه نرمی و حساسیت بافت، ترک خوردگی و قرمزی، فرسایش و پوسته پوسته شدن یا تخلیه چرک در گوشه های دهان شود. راه های درمان شیلیت زاویه ای، راه های تشخیص شیلیت زاویه ای، راه های خودمراقبتی شیلیت زاویه ای