بیماری های مشابه

سندرم میاستنیک لامبرت-ایتون (Lambert-Eaton myasthenic syndrome یا LEMS) یک بیماری خودایمنی با پیشرفت آهسته است که با ضعف عضلانی، خستگی عضلانی، و علائم خودمختار مشخص می‌شود. عضلات ناحیه شانه و لگن، تنه، و اندام‌های تحتانی ممکن است ابتدا تحت تأثیر قرار گیرند. دشواری در برخاستن از حالت نشسته شایع است و عضلات خارج‌چشمی معمولاً در امان می‌مانند. LEMS ممکن است با علائم خودمختار مانند یبوست، خشکی دهان، دشواری در ادرار کردن، و ناتوانی جنسی همراه باشد. این بیماری در مردان بیشتر از زنان دیده می‌شود (نسبت ۵ به ۱) و اغلب در میانسالی بروز می‌کند.

اگرچه بیماری چشم تیروئیدی، افتالموپاتی گریوز، افتالموپاتی دیستیروئید و بیماری گریوز به‌طور متناوب استفاده می‌شوند، اما ترجیح کنونی برای تغییرات چشمی که می‌تواند با بیماری تیروئید رخ دهد، استفاده از اصطلاح افتالموپاتی وابسته به تیروئید (Thyroid Associated Ophthalmopathy یا TAO) یا اوربیتوپاتی (Orbitopathy) است. این اصطلاح نه تنها خاص‌تر است، بلکه این واقعیت را پوشش می‌دهد که TAO می‌تواند رخ دهد حتی اگر تمام آزمایش‌ها برای بیماری تیروئید طبیعی باشد. TAO یک اختلال خودایمنی است و می‌تواند تقریباً همه ساختارهای چشمی را درگیر کند. بنابراین، علائم به ساختارهای چشمی که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، بستگی دارد. فهرست علائم ممکن شامل موارد زیر است:

دیستروفی میوتونیک (Myotonic Dystrophy) یک اختلال پیشرونده و ارثی با الگوی اتوزومال غالب است که عضلات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری با تحلیل رفتن عضلات، ضعف و میوتونیا (Myotonia) که به معنی تأخیر در شل شدن عضله است، مشخص می‌شود. تحلیل رفتن عضلات تمپورالیس (Temporalis) و ماستر (Masseter) به همراه ریزش مو در ناحیه پیشانی، ظاهر خاصی به بیمار می‌دهد. بیماران دچار دیگر ناهنجاری‌ها از جمله آب مروارید (Cataracts)، نقص در هدایت قلبی، دیسفاژی (Dysphagia)، خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز و نقص خفیف شناختی هستند.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.