بیماری های مشابه

سلولیت اربیتال (Orbital cellulitis) به عفونت بافت‌های نرم مدار چشم (orbit) در پشت سپتوم اربیتال (orbital septum) گفته می‌شود که به دلیل گسترش عفونت نزدیک، تروما یا انتشار باکتریایی از طریق خون ایجاد می‌گردد. عوامل مستعدکننده شامل عفونت‌های محلی پلک مانند هوردئولوم (hordeola) و داکریوسیستیت (dacryocystitis)، سینوزیت، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت‌های دندانی، اوتیت میانی (otitis media) و تروما به پلک (مانند نیش حشرات) می‌باشند. این بیماری گسترش نادر پس‌سپتومی سلولیت پیش‌سپتومی (preseptal cellulitis) است که به التهاب ساختارهای جلوی سپتوم اربیتال اشاره دارد. سلولیت اربیتال در کودکان شایع‌تر است اما در هر گروه سنی ممکن است دیده شود.

اگرچه بیماری چشم تیروئیدی، افتالموپاتی گریوز، افتالموپاتی دیستیروئید و بیماری گریوز به‌طور متناوب استفاده می‌شوند، اما ترجیح کنونی برای تغییرات چشمی که می‌تواند با بیماری تیروئید رخ دهد، استفاده از اصطلاح افتالموپاتی وابسته به تیروئید (Thyroid Associated Ophthalmopathy یا TAO) یا اوربیتوپاتی (Orbitopathy) است. این اصطلاح نه تنها خاص‌تر است، بلکه این واقعیت را پوشش می‌دهد که TAO می‌تواند رخ دهد حتی اگر تمام آزمایش‌ها برای بیماری تیروئید طبیعی باشد. TAO یک اختلال خودایمنی است و می‌تواند تقریباً همه ساختارهای چشمی را درگیر کند. بنابراین، علائم به ساختارهای چشمی که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، بستگی دارد. فهرست علائم ممکن شامل موارد زیر است:

سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

گرانولوماتوز با پلی‌آنژئیت (Granulomatosis with polyangiitis یا GPA)، که قبلاً به عنوان گرانولوماتوز وگنر (Wegener granulomatosis) شناخته می‌شد، یک بیماری چند سیستمی با علت ناشناخته است که با واسکولیت (vasculitis) و التهاب گرانولوماتوز نکروزان (necrotizing granulomatous inflammation) شریان‌ها و وریدهای کوچک مشخص می‌شود. شکل کلاسیک و عمومی GPA شامل سه‌گانه‌ای از گرانولوم‌های نکروزان دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، واسکولیت گرانولوماتوز نکروزان عروق کوچک سیستمیک و گلومرولونفریت (glomerulonephritis) (معمولاً موضعی و سگمنتال) است. GPA بیشتر در بیماران میانسال و با تبار اروپای شمالی (80%-90% موارد) رخ می‌دهد، اما مواردی نیز در کودکان و بزرگسالان مسن گزارش شده است.

تومورهای متاستاتیک به اربیت (مدار چشم) هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ می‌دهند و می‌توانند به‌عنوان علامت اولیه بدخیمی سیستمیک ظاهر شوند. شایع‌ترین علائم و نشانه‌های اولیه شامل ادم پلک، قرمزی چشم، دوبینی (دیپلوپیا)، کاهش بینایی، درد، انحراف چشم (استرابیسموس) و بیرون‌زدگی چشم (پروپتوزیس) است. تظاهرات متاستازهای اربیتال معمولاً به موقعیت تومور و ساختارهایی که تومور بر آن‌ها فشار می‌آورد، مانند اعصاب جمجمه‌ای، بستگی دارد.