بیماری های مشابه

آمپیما ریوی (Pulmonary empyema) به تجمع چرک در فضای پلورال (pleural space) اطلاق می‌شود. بیماران ممکن است ظاهری ناخوش داشته باشند، اما به ندرت دچار حالت‌های سمی می‌شوند. علائم و نشانه‌های آمپیما شامل تب، درد قفسه سینه، سرفه، تعریق شدید (diaphoresis)، لرز، تنگی نفس (dyspnea)، خلط چرکی، بی‌اشتهایی (anorexia)، کاهش وزن، تپش قلب (تاکی‌کاردی)، پلورزی (pleurisy)، کاهش صداهای تنفسی و صدای مالشی (friction rub) است. آمپیما ممکن است به صورت یک توده پوستی ظاهر شود که ممکن است زخم شود و معمولاً ناشی از عفونت باکتریایی است که شایع‌ترین علت آن پنومونی (pneumonia) است. همچنین ممکن است به دلیل سل (tuberculosis)، آبسه ریه، آسیب قفسه سینه، توراسنتز (thoracentesis)، جراحی قفسه سینه، عفونت شکمی، سوراخ شدن مری (esophageal perforation)، پنوموتوراکس (pneumothorax) و سپسیس (sepsis) رخ دهد.

آمبولی ریوی (PE) لخته خونی است که معمولاً از ترومبوزهای سیستم وریدی عمقی (deep venous system) در پاها منشأ می‌گیرد و به ریه‌ها منتقل می‌شود. سایر منابع می‌توانند شامل وریدهای عمقی لگنی، وریدهای رکتال، ورید اجوف تحتانی (inferior vena cava)، قلب راست، و وریدهای آگزیلاری باشند. تقریباً 10٪ از موارد مرگبار هستند.

سل (TB) به عفونت با ارگانیسم‌های کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis complex) اشاره دارد که شامل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis)، مایکوباکتریوم آفریکانوم (Mycobacterium africanum) و مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) می‌شود. سل همچنان یک نگرانی عمده در حوزه بهداشت جهانی است و به همراه اچ‌آی‌وی (HIV) یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از بیماری‌های عفونی است. این خلاصه بیشتر به سل ریوی می‌پردازد. سل گوارشی و سل پوستی به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرند.

سرطان ریه، به‌عنوان اصلی‌ترین علت مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در مردان و زنان در سراسر جهان شناخته می‌شود، اگرچه نرخ مرگ‌ومیر آن شروع به کاهش کرده است که احتمالاً بازتابی از کاهش مصرف سیگار است. در ایالات متحده، بروز سرطان ریه در مردان بیشتر از زنان و در جمعیت‌های سفیدپوست غیرهیسپانیک بیشتر از جمعیت‌های هیسپانیک است.

گرانولوماتوز با پلی‌آنژئیت (Granulomatosis with polyangiitis یا GPA)، که قبلاً به عنوان گرانولوماتوز وگنر (Wegener granulomatosis) شناخته می‌شد، یک بیماری چند سیستمی با علت ناشناخته است که با واسکولیت (vasculitis) و التهاب گرانولوماتوز نکروزان (necrotizing granulomatous inflammation) شریان‌ها و وریدهای کوچک مشخص می‌شود. شکل کلاسیک و عمومی GPA شامل سه‌گانه‌ای از گرانولوم‌های نکروزان دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، واسکولیت گرانولوماتوز نکروزان عروق کوچک سیستمیک و گلومرولونفریت (glomerulonephritis) (معمولاً موضعی و سگمنتال) است. GPA بیشتر در بیماران میانسال و با تبار اروپای شمالی (80%-90% موارد) رخ می‌دهد، اما مواردی نیز در کودکان و بزرگسالان مسن گزارش شده است.