بیماری های مشابه

علل و مکانیسم‌های معمول آسیب: آسیب به رباط کلترال اولنار (Ulnar Collateral Ligament یا UCL) در مفصل متاکارپوفالانژیال (Metacarpophalangeal یا MP) شست یکی از شایع‌ترین آسیب‌های رباطی شست است، به طوری که تخمین زده می‌شود سالانه 50 نفر در هر 100,000 نفر به این آسیب مبتلا شوند. رباط UCL در امتداد مرز اولنار مفصل MP شست قرار دارد و به همراه رباط کمکی UCL، یکی از تثبیت‌کننده‌های اصلی شست در هنگام گرفتن و فشردن است. ناپایداری می‌تواند ناشی از تروما حاد، عدم تشخیص یا درمان مناسب آسیب حاد، یا فشار مزمن و تکراری بر روی رباط باشد و بنابراین می‌تواند به صورت ناپایداری حاد یا مزمن (که به ترتیب به نام "شست اسکی‌باز" و "شست شکارچی" شناخته می‌شود) بروز کند. بنابراین، تاریخچه دقیق و معاینه فیزیکی برای تشخیص ضروری است.

آسیب‌های لیگامان‌های جانبی انگشت شست به دلیل فشار به مفصل متاکارپوفالانژیال (MCP) ایجاد می‌شوند. آسیب به لیگامان جانبی اولنار (Ulnar Collateral Ligament یا UCL) شایع‌تر است و به علت فشار رادیال (والگوس) اتفاق می‌افتد. آسیب به لیگامان جانبی رادیال (Radial Collateral Ligament یا RCL) نادرتر است و به علت فشار اولنار (واروس) رخ می‌دهد. (مکانیسم مخالف با لیگامان است.) ضایعه استنر (Stener lesion) نمایانگر بخش پروگزیمال جمع‌شده لیگامان UCL پاره‌شده است که ممکن است در محل اتصال آپونوروز عضله اداکتور پولیسیس گیر کند.

دلایل و مکانیزم‌های معمول آسیب: استخوان اسکافوئید (scaphoid) شایع‌ترین استخوان مچ دست است که دچار شکستگی می‌شود و دو سوم از کل شکستگی‌های مچ دست را شامل می‌شود. این آسیب به طور معمول در نتیجه ضربه، اغلب سقوط روی دست باز، رخ می‌دهد که بیشتر با مچ دست در حالت پرونیشن (pronation)، انحراف به سمت اولنار (ulnar deviation) و دورسی‌فلکشن (dorsiflexion) است. شکستگی همچنین می‌تواند در اثر بارگذاری محوری یا ضربه مستقیم ایجاد شود.

علل / مکانیسم آسیب معمول: مکانیسم شایع این آسیب، افتادن روی دست کشیده شده است.

بیماری دوکروین (de Quervain disease)، که به عنوان تنوسینوویت دوکروین (de Quervain tenosynovitis) نیز شناخته می‌شود، یک وضعیت شایع و دردناک در اولین محفظه پشتی مچ دست است که شامل دو تاندون به نام‌های ابدکتور پولیسیس لانگوس (abductor pollicis longus یا APL) و اکستانسور پولیسیس برویس (extensor pollicis brevis یا EPB) می‌باشد. برخلاف نام آن، این وضعیت معمولاً یک فرآیند التهابی نیست.

انگشت ماشه‌ای که به نام تنگی التهاب غلاف زردپی خم‌کننده (stenosing flexor tenosynovitis) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال دردناک در تاندون‌های خم‌کننده دست است. این اختلال بیشتر انگشت چهارم را درگیر می‌کند، اما می‌تواند به‌طور هم‌زمان چندین انگشت را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

علل / مکانیسم‌های آسیب‌شناسی معمول: انگشت ماشه‌ای کودکان یک ناهنجاری رشدی است که ناشی از ضخیم شدن و تکثیر تاندون فلکسور پولیسیس لونگوس (flexor pollicis longus - FPL) در انگشت شست است. این در حالی است که در انگشت ماشه‌ای بزرگسالان، تغییرات پاتولوژیک در پولی تاندون یافت می‌شود.