علل و مکانیسم معمول آسیب:

آسیب‌های لیگامان‌های جانبی انگشت شست به دلیل فشار به مفصل متاکارپوفالانژیال (MCP) ایجاد می‌شوند. آسیب به لیگامان جانبی اولنار (Ulnar Collateral Ligament یا UCL) شایع‌تر است و به علت فشار رادیال (والگوس) اتفاق می‌افتد. آسیب به لیگامان جانبی رادیال (Radial Collateral Ligament یا RCL) نادرتر است و به علت فشار اولنار (واروس) رخ می‌دهد. (مکانیسم مخالف با لیگامان است.) ضایعه استنر (Stener lesion) نمایانگر بخش پروگزیمال جمع‌شده لیگامان UCL پاره‌شده است که ممکن است در محل اتصال آپونوروز عضله اداکتور پولیسیس گیر کند.

تاریخچه کلاسیک و تظاهر بالینی:

این وضعیت به صورت درد در ناحیه مفصل MCP پس از افتادن روی دست کشیده شده بروز می‌کند. این آسیب به طور معمول به عنوان یک آسیب ورزشی دیده می‌شود و اغلب در ورزش‌هایی که شامل استفاده از راکت یا کنترل توپ هستند مشاهده می‌شود. آسیب‌های UCL ممکن است در اسکی‌بازی که با چوب همچنان به دست بسته شده زمین می‌خورد رخ دهد. بیمار با آسیب حاد ممکن است گزارش دهد که در زمان آسیب، فشار ابداکشن یا والگوس به شست وارد شده است و ممکن است با درد، تورم و کاهش دامنه حرکتی در مفصل MCP شست مراجعه کند. ممکن است یک توده قابل لمس که نمایانگر ضایعه استنر است وجود داشته باشد یا نباشد. بیمار ممکن است در انجام حرکات فشردن یا گرفتن مانند باز کردن درب شیشه و چرخاندن کلید مشکل داشته باشد.

شیوع:

آسیب‌های لیگامان جانبی انگشت شست شایع هستند و تخمین زده می‌شود که تقریباً 50 مورد از هر 100,000 مراجعه به اورژانس را تشکیل می‌دهند.

عوامل خطر:

عوامل خطر شامل ورزش‌های راکتی، ورزش‌هایی که نیاز به کنترل توپ دارند و فعالیت‌هایی است که فرد را در معرض خطر افتادن روی دست کشیده شده قرار می‌دهند. اسکی‌بازی نیز خطر آسیب‌های UCL را افزایش می‌دهد.