بیماری های مشابه

کندرودرماتیت ندولاریس هلیسیس
کندرودرماتیت ندولاریس هلیسیس
کندرودرماتیت ندولاریس هلیسیس یک بیماری التهابی شایع غضروف گوش و پوست روی آن است. این بیماری با یک پاپول بسیار حساس (برآمدگی کوچک و توپر) در گوش خارجی ظاهر می شود. اکثر افراد مبتلا به کندرودرماتیت ندولاریس هلیسیس سابقه دارند که خوابیدن در همان سمت بدن گوش آسیب دیده را ترجیح می دهند. تصور می‌شود فشار مکرر به غضروف‌ها، مانند خوابیدن یا استفاده از تلفن همراه، باعث این وضعیت می‌شود. راه های درمان کندرودرماتیت ندولاریس هلیسیس، راه های مراقبت کندرودرماتیت ندولاریس هلیسیس، راه های تشخیص کندرودرماتیت ندولاریس هلیسیس

نقرس
نقرس
نقرس بیماری است که در آن سطح اسید اوریک در خون بالا است و کریستال های اسید اوریک در غضروف و بافت اطراف مفاصل، کلیه ها و پوست رسوب می کند. این رسوبات باعث التهاب می شوند که به صورت رشد ناگهانی یک مفصل متورم، قرمز، داغ و حساس به ویژه در انگشت شست (همچنین به عنوان پوداگرا) و به دنبال آن در مچ پا، مچ دست و زانو ظاهر می شود که می تواند منجر به آسیب دیدن مفصل شود. سایر علائم نقرس مزمن ندول ها (برجستگی های جامد و برجسته) به نام توفی و ​​سنگ کلیه هستند. راه های مراقبت نقرس، راه های درمن نقرس

"آلاستوز خورشیدی"
"آلاستوز خورشیدی"
الاستوز خورشیدی (Solar elastosis) که به نام الاستوز نوری (actinic elastosis) نیز شناخته می‌شود، یک تظاهر شایع از مواجهه مزمن با نور خورشید و شکلی از پیری نوری پوست (dermatoheliosis یا photoaging) است. این اصطلاح به‌طور خاص به مشاهدات هیستولوژیک رسوبات انبوهی از مواد زرد و بی‌شکل شبیه الاستین (elastotic) در درم فوقانی اشاره دارد که فیبرهای الاستیک عملکردی تشکیل نمی‌دهند.

کراتوز آکتینیک
کراتوز آکتینیک
کراتوزاکتینیک که به عنوان کراتوز خورشیدی نیز شناخته می‌شود، نواحی کوچک خشن، پوسته‌دار و کمی برآمده از پوست (پاپول‌ها) هستند که معمولاً در نقاطی از بدن که طولانی مدت در معرض نور خورشید قرار گرفته‌اند، ایجاد می‌شوند. کراتوزاکتینیک ها از نشانه های پیش سرطانی هستند و هر کدام کمتر از 1 درصد شانس تبدیل شدن به سرطان پوست (سرطان سلول سنگفرشی پوست) را دارند. به دلیل این خطر، انجام منظم معاینات شخصی و درمان زودهنگام آنها توسط یک متخصص بسیار مهم است. راه های درمان کراتوز آکتینیک، راه های تشخیص کراتوز آکتینیک، راه های مراقبت از کراتوز آکتینیک

"کارسینوم سلول پایه ندولار"
"کارسینوم سلول پایه ندولار"
سرطان سلول بازال (Basal cell carcinoma یا BCC) شایع‌ترین نوع سرطان در انسان و همچنین شایع‌ترین سرطان پوست است. هر ساله دو میلیون آمریکایی به این نوع سرطان تشخیص داده می‌شوند. این سرطان، یک نئوپلاسم از سلول‌های کراتینوسیت بازال است که بیشتر در مردان نسبت به زنان مشاهده می‌شود. نرخ ابتلا به BCC در چند دهه گذشته افزایش یافته است، به ویژه در زنان جوان. BCC می‌تواند در هر سنی دیده شود، با این حال، این بدخیمی بیشتر در افراد مسن رخ می‌دهد و میانگین سنی تشخیص آن ۶۸ سال است.

کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی
کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی
کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال است. SCC معمولاً در پوستی که توسط نور خورشید در نواحی ای مانند سر، گردن، بازوها و پشت دست ها آسیب دیده است، ایجاد می شود. SCC در افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند و سابقه طولانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و طولانی مدت را دارند، بیشتر دیده می‌شود. راه های مراقبت کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های پیشگیری کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی

لیکن آمیلوییدوز
لیکن آمیلوییدوز
آمیلوئیدوزیس لیکن (Lichen amyloidosis) شایع‌ترین نوع آمیلوئیدوزیس پوستی اولیه (primary cutaneous amyloidosis) است. این دسته شامل آمیلوئیدوزیس ماکولار (macular amyloidosis)، آمیلوئیدوزیس ندولار (nodular amyloidosis)، آمیلوئیدوزیس پوستی مشابه پویکیلودرما (poikiloderma-like cutaneous amyloidosis)، آمیلوئیدوزیس پوستی اولیه ناحیه کونچا (primary cutaneous amyloidosis of the auricular concha)، و مورد بسیار نادر آمیلوئیدوزیس کوتیس دیسکرومیکا (amyloidosis cutis dyschromica) نیز می‌شود. در آمیلوئیدوزیس لیکن، ماده‌ای پروتئینی به نام آمیلوئید که از کراتینوسیت‌ها (keratinocytes) مشتق می‌شود، در درم سطحی (superficial dermis) رسوب می‌کند بدون اینکه بافت‌های دیگر درگیر شوند.

سارکوئیدوز
سارکوئیدوز
سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

خرید اشتراک