بیماری های مشابه

این نوع کم‌خونی (anemia) به دلیل سطوح پایین آهن ایجاد می‌شود. این کمبود به علت دریافت ناکافی آهن (به‌ویژه در دوره‌های رشد سریع یا بارداری)، از دست دادن خون (شامل منوراژی (menorrhagia) و خونریزی داخلی)، یا کاهش جذب آهن در دستگاه گوارش (GI tract) رخ می‌دهد. در مراحل اولیه، همولیز (hemolysis) ممکن است به صورت کم‌خونی فقر آهن ظاهر شود.

میلوفیبروز اولیه (Primary Myelofibrosis یا PMF) یک اختلال نادر میلوپرولیفراتیو (myeloproliferative) در مغز استخوان است که با تکثیر کلونال (clonal proliferation) سلول‌های مغز استخوان، درجات مختلفی از فیبروز (fibrosis) که با رنگ‌آمیزی رتیکولین یا تری‌کروم مشخص می‌شود، و تکثیر غیرطبیعی مگاکاریوسیت‌ها (megakaryocyte proliferation) که منجر به اختلال در خون‌سازی (hematopoiesis) می‌شود، مشخص می‌گردد. این بیماری معمولاً در بیماران مسن رخ می‌دهد (میانگین سنی ۶۵ سال)، اگرچه PMF ممکن است در هر سنی رخ دهد.

پلی‌سیتمی ورا (Polycythemia vera) یک اختلال نادر و مزمن میلوپرولیفراتیو (myeloproliferative) است که در آن مغز استخوان به دلیل تکثیر غیرطبیعی کلونال سلول‌های خونی دچار اریتروسیتوز (erythrocytosis)، افزایش حجم گلبول‌های قرمز و بالا رفتن سطح هموگلوبین (hemoglobin) و هماتوکریت (hematocrit) می‌شود. پلی‌سیتمی ورا با افزایش خطر وقایع ترومبوتیک (thrombotic events) و فیبروز مغز استخوان (bone marrow fibrosis) همراه است و می‌تواند به لوسمی حاد (acute leukemia) تبدیل شود. این بیماری می‌تواند در بیماران در هر سنی رخ دهد، اما در مردان کمی بیشتر شایع است. میانگین سنی تشخیص ۶۰ سال است. این بیماری می‌تواند در کودکی آغاز شود و با جهش‌هایی در ژن گیرنده اریتروپویتین (erythropoietin receptor gene) مرتبط باشد. به ندرت، سندرم پاکاک-ژوانگ (Pacak-Zhuang syndrome) ممکن است در بیمارانی با پلی‌سیتمی زودرس و پاراگانگلیوماها (paragangliomas) مشاهده شود.