بیماری های مشابه

ورم ملتحمه، که معمولا به عنوان چشم صورتی/چشم قرمز شناخته می شود، التهاب بافت روی سطح چشم و/یا پوشش داخلی پلک است. یک یا هر دو چشم صورتی یا قرمز و تحریک شده به نظر می رسند. ممکن است ترشحات (اشک، مخاط یا چرک) و همچنین حساسیت به نور روشن وجود داشته باشد. ممکن است سوزش، خارش، احساس شن در چشم و حتی درد در چشم وجود داشته باشد. ممکن است صبح هنگام بیدار شدن از خواب پلک ها به هم چسبیده باشند. بینایی ممکن است توسط مخاط یا اشک اضافی در چشم ها تار شود. راه های مراقبت قرمزی چشم (کونژنکتیویت)، راه های درمان قرمزی چشم (کونژنکتیویت)، راه های تشخیص قرمزی چشم (کونژنکتیویت)

"کنژنکتیویت گنوکوکی" (Gonococcal Conjunctivitis) که توسط باکتری "نیسریا گونوره‌آ" (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود، در دو گروه مجزا رخ می‌دهد: نوزادان و افراد فعال از نظر جنسی. انتقال معمولاً از طریق تماس با ادرار آلوده یا ترشحات تناسلی صورت می‌گیرد. این بیماری به صورت "کنژنکتیویت فولیکولار فوق حاد" (hyperacute follicular conjunctivitis) با "ادم پلک" (lid edema)، "کموزیس" (chemosis)، "هیپرمی" (hyperemia) و ترشح فراوان "موکوپیورولنت" (mucopurulent discharge) بروز می‌کند. در نوزادان، عفونت معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از تولد آغاز می‌شود، اما ممکن است کمی بیشتر طول بکشد. در بزرگسالان، دوره نهفتگی 2 تا 7 روز است. در هر دو گروه، تشخیص و درمان سریع برای جلوگیری از عوارض شدید مانند "زخم قرنیه" (corneal ulceration) و "سوراخ شدن قرنیه" (perforation) ضروری است.

التهاب ملتحمه ویروسی (Viral Conjunctivitis) که معمولاً با نام چشم صورتی (Pink Eye) شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین انواع التهاب ملتحمه است.

کنژنکتیویت آلرژیک فصلی و دائمی (Seasonal/Perennial Allergic Conjunctivitis - SAC/PAC) یکی از علل شایع تحریک و خارش چشم است که غیرعفونی محسوب می‌شود. آلرژن‌ها ممکن است فصلی باشند، مانند گرده‌ها و آمبروسیا (Ragweed)، یا غیرفصلی، مانند گرد و غبار، قطره‌های چشمی، کپک، یا مواد آرایشی. این بیماری نتیجه یک واکنش حساسیت‌ مفرط وابسته به ایمونوگلوبولین E (IgE) است و سابقه فردی یا خانوادگی آتوپی (Atopy) در این بیماران شایع است.

در معرض قرار گرفتن قرنیه و ملتحمه با مواد خورنده می‌تواند به یک آسیب چشمی ویرانگر و دردناک منجر شود. بیشتر آسیب‌های شیمیایی به دلیل ترکیبات قلیایی (basic compounds) رخ می‌دهند، اما آسیب‌های ناشی از اسیدها و حلال‌ها نیز مشاهده می‌شود. میزان آسیبی که به قرنیه و سطح چشمی وارد می‌شود به pH ماده شیمیایی، زمان و میزان تماس بستگی دارد.

تراخم، که به عنوان التهاب ملتحمه دانه‌ای یا چشم‌درد مصری نیز شناخته می‌شود، یک عفونت باکتریایی چشم است که توسط سرووارهای A، B، Ba و C از باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) ایجاد می‌شود. این ارگانیسم در ترشحات چشمی یافت می‌شود و از طریق تماس مستقیم، تماس با اشیاء آلوده (مانند لباس) و همچنین از طریق مگس‌ها منتقل می‌شود. تراخم عمدتاً در کشورهای در حال توسعه، به ویژه در آفریقای زیر صحرایی و آسیا یافت می‌شود. عفونت اولیه اغلب قبل از سن دو سالگی رخ می‌دهد و عفونت‌های مکرر باعث التهاب مزمن با زخم شدن قرنیه می‌شود که در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به نابینایی شود. در سطح جهانی، تراخم قابل پیشگیری‌ترین علت نابینایی عفونی است.

اپی‌اسکلریت منتشر (Diffuse Episcleritis) یک وضعیت التهابی بازگشتی در بافت اپی‌اسکلرال (Episcleral) است که اغلب به صورت دوطرفه رخ می‌دهد. این بیماری معمولاً به صورت ناگهانی شروع می‌شود. علائم ممکن است تنها شامل ناحیه‌ای قرمز شده در سطح چشم باشد یا شامل درد، ترس از نور (Photophobia)، اشک‌ریزی و احساس داغ و سوزش با حساسیت نادر به لمس باشد. حدود یک سوم از بیماران دارای یک بیماری سیستمیک زمینه‌ای هستند. برخلاف نوع ندولار (Nodular) این بیماری، اکثر دوره‌های اپی‌اسکلریت منتشر کوتاه‌مدت بوده (۱۰ تا ۲۱ روز) و معمولاً نیاز به درمان چندانی ندارند. شیوع این بیماری در زنان بیشتر است و در دهه‌های چهارم تا پنجم زندگی بیشتر مشاهده می‌شود. بازگشت بیماری ممکن است به صورت نوع منتشر یا نوع ندولار اپی‌اسکلریت باشد.