بیماری های مشابه

درماتیت تماسی تحریکی یک واکنش است که به‌دلیل آسیب فیزیکی یا شیمیایی مستقیم به اپیدرم (epidermis) ایجاد می‌شود. آسیب ناشی از یک ماده تحریک‌کننده منجر به التهاب می‌شود که به‌صورت اریتما (erythema)، ادم (edema) و پوسته‌پوسته شدن در پوست نمایان می‌گردد. اپیدرم نازک نوزادان و کودکان خردسال می‌تواند در برابر این مواجهه‌ها آسیب‌پذیر باشد.

این خلاصه به بیماران کودکان می‌پردازد. درماتیت تماسی آلرژیک در بزرگسالان به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

کاندیدیاز ولوواژینال (Vulvovaginal candidiasis) معمولاً توسط قارچ کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) ایجاد می‌شود، اما گاهی اوقات ممکن است به‌وسیله‌ی سایر گونه‌های کاندیدا یا مخمرها نیز ایجاد شود. اگرچه این عفونت می‌تواند در نوجوانان شایع باشد، اما قبل از بلوغ نادرتر است.

اشیای خارجی باقی‌مانده می‌توانند منجر به ترشح واژینال چرکی و بدبو در زنان شوند. شایع‌ترین شیء خارجی باقی‌مانده در دختران قبل از بلوغ، دستمال توالت است، در حالی که در نوجوانان پس از بلوغ، تامپون باقی‌مانده است. با این حال، اشیای خارجی دیگری مانند چوب، سکه و سنجاق‌ قفلی نیز گزارش شده‌اند. اغلب تشخیص وجود شیء خارجی در تاریخچه بیمار دشوار است.

لیکن اسکلروزوس (Lichen sclerosus) یک درماتوز مزمن با علت ناشناخته است که پوست و مخاط افراد از تمامی نژادها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لیکن اسکلروزوس معمولاً در دو اوج سنی بروز می‌کند: زنان یائسه و دختران پیش از بلوغ. در موارد کودکی و نوجوانی در پسران نیز به تدریج شناخته شده است. ضایعات عمدتاً در نواحی تناسلی، پرینه یا پوست اطراف مقعد ایجاد می‌شوند، اما ضایعات خارج از ناحیه تناسلی نیز مشاهده می‌شوند. ضایعات لیکن اسکلروزوس به صورت تکه‌های آتروفیک یا پلاک‌های سفید عاجی هستند که پیش از آن به صورت پاپول‌ها ظاهر می‌شوند. به دلیل وجود پتشی، فرسایش‌ها و پورپورا، این بیماری به راحتی می‌تواند با سوء استفاده جنسی در دختران جوان اشتباه گرفته شود. ضایعات می‌توانند باعث خارش، سوزش و ایجاد دیسوریا، یبوست و دفع دردناک شوند. بیماری پیشرفته ممکن است آناتومی ناحیه تناسلی را نابود کند. ضایعات خارج از ناحیه تناسلی به ندرت علامت‌دار هستند.

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

سوزاک یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط دیپلوکوک گرم منفی داخل سلولی به نام نایسریا گونوره‌آ (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود. این عفونت هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بیشتر در افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله دیده می‌شود. سوزاک به شدت مسری است و عمدتاً از طریق تماس جنسی در نوجوانان فعال جنسی منتقل می‌شود. با این حال، مسیرهای انتقال دیگری نیز در کودکان و نوجوانان ممکن است، از جمله از طریق تماس غیرمستقیم با اشیای آلوده (به‌ویژه در دختران قبل از بلوغ)، انتقال از مادر آلوده به جنین در هنگام زایمان، یا سوءاستفاده جنسی. شایان ذکر است که همه کودکان مبتلا به عفونت سوزاک باید از نظر سوءاستفاده جنسی مورد بررسی قرار گیرند، زیرا این شایع‌ترین علت در نوزادان و کودکان است.

کلامیدیا یک عفونت مقاربتی شایع (STI) است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود که اگر از طریق رابطه جنسی واژینال به دست بیاید، دستگاه تناسلی و اگر از طریق رابطه جنسی دهانی یا مقعدی ایجاد شود، بر دهان یا مقعد تأثیر می‌گذارد. کلامیدیا از طریق رابطه جنسی محافظت نشده با فرد آلوده منتقل می شود. همچنین می تواند در حین زایمان به نوزاد سرایت کند. درمان عفونت های کلامیدیا، راه های مراقبت از عفونت های کلامیدیا

تریکومونیازیس (Trichomoniasis) نوعی واژینیت حاد (acute vaginitis) منتقل‌شونده از راه جنسی است که توسط تک‌یاخته تاژک‌دار تریکوموناس واژینالیس (Trichomonas vaginalis) ایجاد می‌شود.