بیماری های مشابه

سندرم کراتوکنژنکتیویت سیکا، که به‌طور رایج به‌عنوان سندرم خشکی چشم (DES) شناخته می‌شود، یک بیماری چندعاملی است که بر اشک‌ها و سطح چشم تأثیر می‌گذارد و منجر به علائمی از جمله ناراحتی، تاری دید و مشکلات فیلم اشکی می‌شود. شایع‌ترین علائم شامل قرمزی چشم، تحریک و ترشح همراه با تاری دید متناوب است.

عفونت ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یکی از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی چشم و پوست اطراف چشم است. اکثر افراد بالای ۶۰ سال نسبت به HSV-1 سرم مثبت خواهند بود. این عفونت معمولاً مسیر عصب تری‌ژمینال (trigeminal nerve) را دنبال می‌کند. بیشتر عفونت‌های چشمی به دلیل HSV-1 ایجاد می‌شوند؛ HSV-2 نیز می‌تواند باعث عفونت شود، اما شیوع آن بسیار کمتر است.

التهاب ملتحمه ویروسی (Viral Conjunctivitis) که معمولاً با نام چشم صورتی (Pink Eye) شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین انواع التهاب ملتحمه است.

کراتوکونژونکتیویت بهاره (Vernal keratoconjunctivitis یا VKC) نوعی التهاب آلرژیک ملتحمه چشم است که در آب و هوای گرم و خشک رخ می‌دهد. واژه "Vernal" به معنی مرتبط با بهار است و این بیماری بیشتر در فصل‌های بهار و تابستان شایع است. پاتوفیزیولوژی این بیماری به دلیل تجمع بیش از حد ائوزینوفیل‌های فعال شده است که واکنش التهابی در ملتحمه چشم ایجاد می‌کنند.

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

سندرم کراتوکنژنکتیویت سیکا، که به‌طور رایج به‌عنوان سندرم خشکی چشم (DES) شناخته می‌شود، یک بیماری چندعاملی است که بر اشک‌ها و سطح چشم تأثیر می‌گذارد و منجر به علائمی از جمله ناراحتی، تاری دید و مشکلات فیلم اشکی می‌شود. شایع‌ترین علائم شامل قرمزی چشم، تحریک و ترشح همراه با تاری دید متناوب است.

بلفاریت (Blepharitis)، که به عنوان مایبومیت (Meibomitis) نیز شناخته می‌شود، یک وضعیت التهابی مزمن در لبه پلک است. این بیماری در افرادی با فوتوتایپ‌های پوستی روشن شایع‌تر است و ارتباط نزدیکی با سندرم خشکی چشم (Dry Eye Syndrome) دارد.

در امتداد لبه‌های پلک‌ها، منافذی از یک سری غدد چربی به نام غدد مایبومیوس (meibomian glands) وجود دارد. اختلال عملکرد و التهاب این غدد، میبومیتیس (meibomitis) نامیده می‌شود. در این وضعیت، ترشح طبیعی چربی از این غدد غلیظ‌تر شده و مقدار آن کمتر می‌شود. از آنجا که ویژگی طبیعی این ترشح چربی برای جلوگیری از تبخیر لایه اشکی لازم است، میبومیتیس منجر به افزایش تبخیر اشک و در نتیجه بروز علائم خشکی، سوزش و تحریک می‌شود. این بیماران همچنین از احساس وجود شن در چشم، تاری دید، گل‌مژه‌های مکرر، قرمزی چشم‌ها، آبریزش چشم و تورم یا قرمزی لبه‌های پلک شکایت دارند. با گذشت زمان، اختلال مزمن غدد مایبومیوس منجر به ضخیم شدن و کندی لبه پلک، ایجاد شالازیون‌های مزمن، کراتیت نقطه‌ای سطحی (superficial punctate keratitis)، نئوواسکولاریزاسیون قرنیه (corneal neovascularization) و ایجاد زخم می‌شود.

ملتحمه‌چشمی پاپیلاری غول‌آسا (GPC)، شکلی شدید از التهاب ملتحمه ناشی از لنزهای تماسی است که به عنوان پاسخی التهابی به محلول‌های لنز تماسی، مواد سازنده لنز، رسوبات پروتئینی روی لنزها یا ضربه‌های مکانیکی بروز می‌کند. به احتمال زیاد، این مکانیزم ماهیتی چندعاملی دارد. بیماران تمایل دارند از قرمزی چشم‌ها، ترشحات مخاطی و تحریک و خارش چشمی شکایت کنند. در موارد شدیدتر، استفاده از لنزهای تماسی ممکن است ناراحت‌کننده یا غیرممکن باشد و با افتادگی پلک‌ها (پتوز) همراه شود. این التهاب ملتحمه تمایل دارد دوطرفه باشد، اما می‌تواند به صورت نامتقارن نیز بروز کند. در حالی که بیشتر بیماران از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، تحریک مزمن ناشی از بخیه‌های قرنیه‌ای نمایان می‌تواند علائم و نشانه‌های مشابهی را ایجاد کند. بیمارانی که مستعد آلرژی چشمی یا خشکی چشم هستند، ممکن است بیشتر به التهاب ملتحمه ناشی از لنز تماسی دچار شوند.