بیماری های مشابه

چند انگشتی به وجود (بیش از 10) انگشتان دست، انگشتان پا یا قسمت هایی از آن ها  اشاره دارد. اصطلاح پزشکی این بیماری پلی داکتیلی است. تشخیص آن  را می توان به 3 نوع  تقسیم کرد: انگشت های اضافی که در کنار انگشت شست دست یا پا ایجاد می شوند، انگشت های اضافی که در کنار انگشت کوچک دست یا آخرین انگشت پا (شایع ترین) رخ می دهند و آن هایی که انگشتان های وسط دست یا پا را درگیر می کنند.  راه های درمان پلی داکتیلی (پُرانگشتی)، راه های مراقبتی پلی داکتیلی (پُرانگشتی)، راه های تشخیص پلی داکتیلی (پُرانگشتی)

فیبروم‌های پری‌اونگوال (Periungual fibromas) پاپول‌های کوچک، نرم و قابل فشاری هستند که معمولاً در نزدیکی چین‌های ناخن پروگزیمال یا جانبی مشاهده می‌شوند. در زمینه اسکلروز توبروز (Tuberous Sclerosis Complex - TSC)، این فیبروم‌ها به نام تومورهای کوئنن (Koenen tumors) نیز شناخته می‌شوند. این فیبروم‌ها به ندرت در جمعیت عمومی دیده می‌شوند (بیشتر به صورت منفرد، احتمالاً به دلیل ضربه) و در ۱۵٪ تا ۸۰٪ از بیماران مبتلا به TSC مشاهده می‌شوند (جهش دوم حذف آللی TSC2).

زگیل ها نتیجه رشد پوست و غشاهای مخاطی (داخل دهان یا اندام تناسلی) هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. زگیل های معمولی (verruca vulgaris) معمولاً در مناطقی از بدن که مستعد ضربه هستند، مانند آرنج، زانو و دست ها دیده می شود. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. آنها معمولاً بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه یا تا چند سال طول می کشد تا برطرف شوند. راه های درمان زگیل معمولی، راه های مراقبت زگیل معمولی، راه های تشخیص زگیل معمولی

پوروما (Poroma) یک نئوپلاسم غدد عرقی خوش‌خیم و نسبتاً نادر است که از بخش داخل اپیدرمی مجرای غدد عرق (آکروسرینژیوم) منشأ می‌گیرد. این تومور عمدتاً از غدد عرق اکرین (Eccrine) نشأت می‌گیرد، اما ممکن است ویژگی‌های آپوکرین (Apocrine) نیز در آن دیده شود. پورومای اکرین در دسته‌بندی وسیع‌تری از نئوپلاسم‌های پورویید (Poroid neoplasms) یا آکروسپیروماها (Acrospiromas) قرار می‌گیرد که شامل پورومای آپوکرین، هیدروآکانتوما سیمپلکس (Hidroacanthoma simplex)، تومور مجرای درمی (Dermal duct tumor)، و هیدرادنوم‌های ندولار (Nodular)، سلول شفاف (Clear cell) و پورویید (Poroid hidradenomas) نیز می‌شود.

همانژیوم مویرگی لوبولار (Lobular capillary hemangiomas)، که به عنوان گرانولوم پیوژنیک (pyogenic granulomas) نیز شناخته می‌شوند، ضایعات عروقی خوش‌خیم و به سرعت رشد کننده‌ای هستند که معمولاً به صورت تکی ظاهر می‌شوند. علت‌شناسی (etiology) این ضایعات ناشناخته است. این ضایعات ممکن است درون دیگر ناهنجاری‌های عروقی مانند همانژیوم‌های بزرگ‌تر یا تلانژکتازی‌های سطحی (superficial telangiectases) ایجاد شوند. تروما (trauma) نیز می‌تواند به بروز این ضایعات منجر شود. هنگامی که بیش از یک گرانولوم پیوژنیک وجود دارد، ممکن است به صورت خوشه‌ای یا آگمیناته (agminated) باشند.

شاخ پوستی که با نام کورنو کوتانئوم (Cutaneous Horn) نیز شناخته می‌شود، به ظاهر خاصی از ضایعه پوستی اشاره دارد که در آن یک برآمدگی مخروطی شکل بر روی پوست تشکیل می شود که در اثر رشد بیش از حد سطحی‌ترین لایه پوست (اپیدرم) ایجاد می‌شود. شاخ جلدی ضایعه خاصی نیست، بلکه یک الگوی واکنشی پوست است. تقریباً 40 درصد از شاخ های پوستی ضایعات پیش سرطانی به نام کراتوز اکتینیک (actinic keratoses) را نشان می دهند. شاخ های پوستی ممکن است بر سرطانی شدن پوست تاثیر بگذارند. هنگامی که روی پوست سرطانی پوشانده می شود، کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) به طور معمول در پایه شاخ پوستی قرار دارد، اما کارسینوم سلول بازال (BCC) نیز ممکن است.

میخچه نتیجه ضخیم شدن پوست هستند که از کراتین (نوعی پروتئین که در مو، پوست و ناخن تشکیل می شود) تشکیل شده است. آنها معمولاً روی انگشتان پا یافت می شوند که در اثر اصطکاک یا فشار مکرر به ناحیه درگیر ایجاد می شوند. راه های مراقبت میخچه (کلاووس)، راه های درمان میخچه (کلاووس)

درماتوفیبروماها یا هیستیوسیتوماها، تومورهای خوش‌خیم فیبروهیستیوسیتی هستند که معمولاً به صورت تک‌تک ظاهر می‌شوند. برخی افراد ممکن است چندین ضایعه داشته باشند اما به ندرت تعداد آنها به بیش از 15 می‌رسد. درماتوفیبروماها عمدتاً در اندام‌های تحتانی مشاهده می‌شوند؛ با این حال، در کودکان زیر 10 سال، محل شایع‌تر آنها روی تنه است. این ضایعات عموماً بدون علامت هستند، اما گاهی ممکن است خارش یا درد داشته باشند.

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال است. SCC معمولاً در پوستی که توسط نور خورشید در نواحی ای مانند سر، گردن، بازوها و پشت دست ها آسیب دیده است، ایجاد می شود. SCC در افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند و سابقه طولانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و طولانی مدت را دارند، بیشتر دیده می‌شود. راه های مراقبت کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های پیشگیری کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی