بیماری های مشابه

موکوسل دهان یک تورم بی ضرر و حاوی مایع (شبیه کیست) در لب یا مخاط دهان است که به دلیل ترشح مخاط از غدد بزاقی کوچک دهان به بافت نرم، معمولاً به دلیل آسیب (تروما) یا انسداد است. از غده یک ضایعه مشابه به نام کیست احتباسی مخاطی، از انسداد و ذخیره بزاق در غده ایجاد می شود. راه های درمان موکوسل دهان، راه های مراقبت از موکوسل دهان، راه های تشخیص موکوسل دهان

همانژیوم واقعی دهانی یک ناهنجاری عروقی (vascular malformation) رشدی در مویرگ‌ها (capillaries) است. این ضایعات عمدتاً در نوزادان و کودکان خردسال بروز می‌کنند و تمایل بیشتری به وقوع در جنس مؤنث دارند. این ضایعات دردناک نیستند اما در صورت ضربه دیدن دچار خونریزی می‌شوند. معمولاً در زمان تولد حضور دارند اما بسیار ظریف هستند، در چند سال اول زندگی به سرعت رشد می‌کنند و سپس تحلیل می‌روند (involute).

همانژیوم مویرگی لوبولار (Lobular capillary hemangiomas)، که به عنوان گرانولوم پیوژنیک (pyogenic granulomas) نیز شناخته می‌شوند، ضایعات عروقی خوش‌خیم و به سرعت رشد کننده‌ای هستند که معمولاً به صورت تکی ظاهر می‌شوند. علت‌شناسی (etiology) این ضایعات ناشناخته است. این ضایعات ممکن است درون دیگر ناهنجاری‌های عروقی مانند همانژیوم‌های بزرگ‌تر یا تلانژکتازی‌های سطحی (superficial telangiectases) ایجاد شوند. تروما (trauma) نیز می‌تواند به بروز این ضایعات منجر شود. هنگامی که بیش از یک گرانولوم پیوژنیک وجود دارد، ممکن است به صورت خوشه‌ای یا آگمیناته (agminated) باشند.

گرانولومای سلول غول‌آسای محیطی (Peripheral Giant Cell Granuloma) یک ندول نسبتاً شایع در لثه است که به علت تکثیر سلول‌های غول‌آسا ایجاد می‌شود. احتمالاً علت آن التهاب لثه‌ای و/یا پریودنتال است که منجر به تمایز سلول‌های چندتوان به سلول‌های مشابه استئوکلاست یا مونوسیت می‌گردد.

کارسینوم موکو اپیدرموئید پوستی (Cutaneous Mucoepidermoid Carcinoma) یک تومور بدخیم بسیار نادر است که شامل اجزای مخاط‌ساز و اپیدرموئید پوست می‌باشد. این تومور به‌طور معمول به صورت د نوو (de novo) یا از خال سباسه (nevus sebaceus)، غدد عرق یا غدد بزاقی نابجا (ectopic salivary glands) منشأ می‌گیرد. از نظر بالینی، کارسینوم موکو اپیدرموئید پوستی شبیه به کارسینوم سلول بازال (basal cell carcinoma) است. بیشتر موارد این بیماری در بیماران با تبار اروپای شمالی تشخیص داده می‌شود و کمی تمایل بیشتری به مردان و بیماران مسن‌تر دارد (میانگین سنی ۶۳.۴ سال). صورت شایع‌ترین محل بروز این تومور است.

سارکوم کاپوزی (Kaposi sarcoma - KS) یک نئوپلاسم بدخیم با منشاء سلول‌های اندوتلیال لنفاوی است که در چندین فرم رخ می‌دهد: فرم‌های مرتبط با ایدز (AIDS-associated) و غیرمرتبط با ایدز (non-AIDS-associated). زیرگروه‌های غیرمرتبط با ایدز شامل سارکوم کاپوزی کلاسیک، سارکوم کاپوزی بومی آفریقایی (African endemic) و سارکوم کاپوزی ناشی از درمان (iatrogenic) می‌باشند. تمامی انواع سارکوم کاپوزی ناشی از یا تحت تأثیر ویروس هرپس انسانی نوع ۸ (HHV-8) هستند و یافته‌های پوستی در این انواع از نظر بالینی و هیستوپاتولوژیک غیرقابل تشخیص می‌باشند.

گرانولوماتوز با پلی‌آنژئیت (Granulomatosis with polyangiitis یا GPA)، که قبلاً به عنوان گرانولوماتوز وگنر (Wegener granulomatosis) شناخته می‌شد، یک بیماری چند سیستمی با علت ناشناخته است که با واسکولیت (vasculitis) و التهاب گرانولوماتوز نکروزان (necrotizing granulomatous inflammation) شریان‌ها و وریدهای کوچک مشخص می‌شود. شکل کلاسیک و عمومی GPA شامل سه‌گانه‌ای از گرانولوم‌های نکروزان دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، واسکولیت گرانولوماتوز نکروزان عروق کوچک سیستمیک و گلومرولونفریت (glomerulonephritis) (معمولاً موضعی و سگمنتال) است. GPA بیشتر در بیماران میانسال و با تبار اروپای شمالی (80%-90% موارد) رخ می‌دهد، اما مواردی نیز در کودکان و بزرگسالان مسن گزارش شده است.