بیماری های مشابه

آلوپسی آره‌آتا (Alopecia Areata) یک بیماری خودایمنی (autoimmune disease) است که توسط لنفوسیت‌های T (T lymphocyte) به فولیکول مو (hair follicle) حمله می‌شود و باعث ریزش موی بدون اسکار (nonscarring hair loss) می‌گردد. در اغلب موارد، این بیماری به ۱ یا ۲ ناحیه کوچک از ریزش مو محدود می‌شود که می‌تواند پوست سر، ابروها، مژه‌ها یا موی بدن را درگیر کند، اما در موارد شدید، تمامی موی سر از دست می‌رود (آلوپسی توتالیس یا alopecia totalis) یا تمام موهای سر و بدن از دست می‌رود (آلوپسی یونیورسالیس یا alopecia universalis). تاریخچه شروع ناگهانی از ویژگی‌های این بیماری است.

آلوپسی کششی (Traction Alopecia) یک وضعیت بالینی پوست سر است که به دلیل آسیب به ساقه مو ایجاد می‌شود. این آسیب معمولاً نتیجه روش‌های مختلف آرایش مو است که شامل بافتن محکم، استفاده از باندهای کشی و رول‌های محکم، دم‌اسبی‌های تنگ، بافت‌های تزئینی (cornrows)، و شانه زدن یا حرارت بیش از حد در ریشه مو می‌شود. موهایی که به صورت شیمیایی صاف شده‌اند، در صورت استفاده از این سبک‌ها، بیشتر مستعد آلوپسی کششی هستند. این وضعیت در ابتدا به صورت آلوپسی غیرزخم‌دار ظاهر می‌شود، اما اگر درمان نشود یا آسیب ادامه یابد، می‌تواند به ریزش موی دائمی منجر شود.

ریزش موی الگوی مردانه (Male pattern alopecia) یا آلوپسی آندروژنتیک (androgenetic alopecia)، به‌طور عمده در بزرگسالان دیده می‌شود، اما می‌تواند به عنوان یک علت ریزش مو در کودکان و نوجوانان نیز بروز کند. مانند ریزش موی الگوی مردانه در بزرگسالان، آلوپسی آندروژنتیک در کودکان نیز با دی‌هیدروتستوسترون (dihydrotestosterone) مرتبط است که باعث کوچک شدن فولیکول‌های موی حساس به آندروژن می‌شود. در پسران نوجوان، ریزش موی الگوی مردانه با نازک شدن مو که بیشتر در ناحیه ورتکس (vertex) و دو طرف شقیقه‌ها (bilateral temples) مشهود است، بروز می‌کند که مشابه با الگوی ریزش مو در مردان بالغ است. اما در پسران قبل از بلوغ، این نوع ریزش مو می‌تواند به صورت نازک شدن و عریض شدن موها که بیشتر در قسمت میانی سر مشهود است، بروز کند، الگویی که بیشتر مشخصه آلوپسی الگوی زنانه (female pattern alopecia) است.

آلوپسی آندروژنتیک که به نام آلوپسی الگوی زنانه نیز شناخته می‌شود، یکی از علل شایع آلوپسی غیر زخمی (nonscarring alopecia) در جمعیت بزرگسال است، اما در کودکان و نوجوانان نیز گزارش شده است.

تریشوتیلومانیا (کشیدن مو) یک تمایل قوی برای کشیدن موهای خود است که منجر به آلوپسی (alopecia) یا ریزش مو می‌شود. این عمل ممکن است به عنوان روشی برای تنظیم احساسات (emotional regulation) عمل کند، به طوری که محرک آن به کاهش استرس یا دیگر احساسات منفی کمک می‌کند. شدت این وضعیت می‌تواند از یک عادت خفیف تا یک اختلال کنترل تکانه (impulse-control disorder) متغیر باشد. این مشکل در زنان شایع‌تر است و معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی آغاز می‌شود.

آلوپسی ناشی از تروما (Traumatic Alopecia) به علت کشیده شدن شدید موها در اثر اصطکاک مکانیکی، فشار یا تروما (Trauma) فیزیکی رخ می‌دهد. انواع آلوپسی ناشی از تروما شامل تریکوتیلومانیا (Trichotillomania) خودایجادشده؛ آلوپسی کششی (Traction Alopecia) ناشی از بافتن موها به شکل محکم، دم اسبی‌ها یا روش‌های صاف‌کردن مو؛ فشار طولانی‌مدت بر پوست سر نوزادان در حالت خوابیده؛ و آلوپسی ناشی از سوءاستفاده فیزیکی است. تشخیص آلوپسی ناشی از سوءاستفاده از سایر اشکال آلوپسی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.