ریزش موی الگوی مردانه (Male pattern alopecia) یا آلوپسی آندروژنتیک (androgenetic alopecia)، به‌طور عمده در بزرگسالان دیده می‌شود، اما می‌تواند به عنوان یک علت ریزش مو در کودکان و نوجوانان نیز بروز کند. مانند ریزش موی الگوی مردانه در بزرگسالان، آلوپسی آندروژنتیک در کودکان نیز با دی‌هیدروتستوسترون (dihydrotestosterone) مرتبط است که باعث کوچک شدن فولیکول‌های موی حساس به آندروژن می‌شود. در پسران نوجوان، ریزش موی الگوی مردانه با نازک شدن مو که بیشتر در ناحیه ورتکس (vertex) و دو طرف شقیقه‌ها (bilateral temples) مشهود است، بروز می‌کند که مشابه با الگوی ریزش مو در مردان بالغ است. اما در پسران قبل از بلوغ، این نوع ریزش مو می‌تواند به صورت نازک شدن و عریض شدن موها که بیشتر در قسمت میانی سر مشهود است، بروز کند، الگویی که بیشتر مشخصه آلوپسی الگوی زنانه (female pattern alopecia) است.

شیوع آلوپسی آندروژنتیک در کودکان در حال حاضر ناشناخته است زیرا مطالعات کمی در این زمینه وجود دارد. ریزش موی الگوی مردانه در کودکانی به سن ۵ سالگی نیز گزارش شده است. مانند ریزش موی الگوی مردانه در بزرگسالان، تاریخچه خانوادگی به عنوان یک عامل خطر قوی در نظر گرفته می‌شود، زیرا سه‌چهارم کودکان مبتلا گزارش داده‌اند که حداقل یکی از والدینشان دارای آلوپسی آندروژنتیک است و یک‌چهارم گزارش داده‌اند که هر دو والد دارای سابقه این بیماری هستند.

ریزش موی الگوی مردانه در پسران نوجوان همچنین با شرایط پوستی شایع مانند آکنه (acne)، درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis)، یا درماتیت سبورئیک (seborrheic dermatitis) مرتبط است.