بیماری های مشابه

میلیا (Milia) یا میلیوم (Milium) به کیست‌های اپیدرمی کوچک گفته می‌شود. میلیای اولیه (Primary milia) به‌طور بسیار شایع در صورت نوزادان دیده می‌شود و معمولاً به‌صورت خودبه‌خودی تا پایان ماه اول زندگی برطرف می‌شود. میلیای ثانویه (Secondary milia) پس از آسیب یا اختلالات ایجاد تاول زیر اپیدرمی مانند اپیدرمولیز بولوسا (Epidermolysis bullosa) رخ می‌دهد.

بر روی صورت نوزادان ممکن است آکنه‌ای (Baby Acne یا Neonatal Acne) ایجاد شود که شبیه آکنه‌ای است که معمولاً در نوجوانان دیده می‌شود. اگرچه علت آکنه نوزاد ناشناخته است، اما ممکن است در نتیجه هورمون های مادر یا نوزاد (آندروژن) غدد تحریک کننده در صورت برای تولید روغن یا سبوم باشد. آکنه نوزاد اساساً به 2 گروه تقسیم می شود: آکنه نوزادی که نوزادان را در ماه اول زندگی خود مبتلا می کند و آکنه نوزادی که معمولاً نوزادان 3 تا 16 ماهه را تحت تاثیر قرار می دهد. آکنه نوزادی معمولاً در عرض 3 ماه خود به خود برطرف می شود. تشخیص آکنه نوزاد، راه های درمان آکنه نوزاد، راه های خودمراقبتی آکنه نوزاد

نووس سباسه (Nevus sebaceus of Jadassohn) یک هامارتومای مادرزادی رایج است که معمولاً در پوست سر یافت می‌شود. این عارضه به‌عنوان یک زیرگروه از نووس اپیدرمال ارگانوئید (organoid epidermal nevus) شناخته می‌شود. در دوران بزرگسالی، این نووس به‌صورت یک پلاک منفرد، بدون مو، با مرزهای مشخص و رنگ زرد-قهوه‌ای ظاهر می‌شود که سطح آن مخملی یا زگیلی است و اندازه آن از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر متغیر است. ضایعات معمولاً از بدو تولد وجود دارند، در دوران کودکی مسطح می‌شوند و در دوران بلوغ دوباره برجسته می‌گردند. اکثر ضایعات به‌صورت پراکنده هستند، اما شکل‌های خانوادگی نادر نیز گزارش شده‌اند. هیچ تمایل نژادی یا جنسی برای این عارضه وجود ندارد.

گرانولوم زانتوم جوانان (Juvenile Xanthogranulomas یا JXG) تومورهای هیستوسیتی خوش‌خیم و خودبه‌خود بازگشتی با پاتوژنز ناشناخته هستند. میزان بروز این بیماری مشخص نیست و ممکن است تمایل کمی به مردان داشته باشد.

بیماری هیستوسیتوز سلول‌های لانگرهانس (Langerhans cell histiocytosis یا LCH) یک اختلال نئوپلاستیک نادر هیستوسیتی است که در آن هیستوسیت‌های دندریتیک در یک یا چند عضو بدن تجمع می‌یابند. نشان داده شده است که جهش‌های فعال‌کننده مسیر MAPK، به‌ویژه در ژن‌های BRAF V600E و MAP2K1، در اکثر قریب به اتفاق بیماران وجود دارد.