بیماری های مشابه

وجود نقص (بازشدگی) در سپتوم بین‌بطنی (interventricular septum) معمولاً مادرزادی است، اما نقص‌های سپتوم بطنی (VSDs) ممکن است به‌عنوان یک عارضه انفارکتوس میوکارد (myocardial infarction) نیز رخ دهند. نقص‌های مادرزادی سپتوم بطنی اغلب با دیگر نقص‌های مادرزادی قلبی مانند نقص سپتوم دهلیزی (atrial septal defects)، مجرای شریانی باز (patent ductus arteriosus)، و قوس آئورت راست (right aortic arch) همراه هستند. اگر نقص کوچک باشد، ممکن است بدون علائم باشد، اما جابجایی خون از بطن چپ به بطن راست می‌تواند باعث نارسایی قلب راست شود که در صورت بزرگ بودن نقص، منجر به تنگی نفس پیشرونده، هیپوکسمی (hypoxemia) و سیانوز (cyanosis) می‌شود.

تنگی پولمونری (Pulmonic stenosis) به مقاومت افزایش‌یافته در برابر جریان خون ریوی اشاره دارد که به علت تنگی در مجرای خروجی بطن راست (right ventricular outflow tract)، دریچه پولمونری (pulmonic valve)، یا شریان ریوی (pulmonary artery) ایجاد می‌شود. علل این بیماری شامل ناهنجاری‌های مادرزادی، بیماری قلبی روماتیسمی (rheumatic heart disease)، بیماری کارسینوئید (carcinoid disease)، و تنگی دریچه‌های پروستتیک (prosthetic valves) قرار داده شده برای اصلاح جراحی بیماری‌های مادرزادی پیچیده است. موارد شدیدتر بیماری مادرزادی معمولاً در دوران نوزادی تشخیص داده می‌شوند. موارد خفیف ممکن است بدون علامت باقی بمانند یا به دلیل بدتر شدن تدریجی بیماری، در سنین بالاتر تشخیص داده شوند. علائم اولیه ممکن است شامل تنگی نفس (dyspnea)، خستگی، نارسایی بطن راست (right ventricular failure)، و سیانوز (cyanosis) باشند. در معاینه ممکن است کلیک سیستولیک (systolic ejection click) و سوفل سیستولیک (systolic ejection murmur) شنیده شود.

بازگشت خون از بطن راست (RV) به دهلیز راست به دلیل ناکارآمدی دریچه سه‌لتی (tricuspid regurgitation - TR) شناخته می‌شود. در ۸۰ درصد موارد، TR به علت گشادشدگی حلقه دریچه سه‌لتی به دلیل گشادشدگی بطن راست در شرایط فشار خون شریان ریوی (pulmonary arterial hypertension) رخ می‌دهد.

تنگی پولمونری (Pulmonic stenosis) به مقاومت افزایش‌یافته در برابر جریان خون ریوی اشاره دارد که به علت تنگی در مجرای خروجی بطن راست (right ventricular outflow tract)، دریچه پولمونری (pulmonic valve)، یا شریان ریوی (pulmonary artery) ایجاد می‌شود. علل این بیماری شامل ناهنجاری‌های مادرزادی، بیماری قلبی روماتیسمی (rheumatic heart disease)، بیماری کارسینوئید (carcinoid disease)، و تنگی دریچه‌های پروستتیک (prosthetic valves) قرار داده شده برای اصلاح جراحی بیماری‌های مادرزادی پیچیده است. موارد شدیدتر بیماری مادرزادی معمولاً در دوران نوزادی تشخیص داده می‌شوند. موارد خفیف ممکن است بدون علامت باقی بمانند یا به دلیل بدتر شدن تدریجی بیماری، در سنین بالاتر تشخیص داده شوند. علائم اولیه ممکن است شامل تنگی نفس (dyspnea)، خستگی، نارسایی بطن راست (right ventricular failure)، و سیانوز (cyanosis) باشند. در معاینه ممکن است کلیک سیستولیک (systolic ejection click) و سوفل سیستولیک (systolic ejection murmur) شنیده شود.

نارسایی دریچه میترال به عنوان اختلال در عملکرد دریچه میترال تعریف می‌شود که با عدم بسته شدن کامل دریچه مشخص می‌شود و منجر به جریان خون در طی انقباض قلب (سیستول) از بطن چپ به دهلیز چپ می‌گردد. افزایش فشار در دهلیز چپ که ناشی از این وضعیت است، معمولاً باعث ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی (Atrial Fibrillation)، تنگی نفس (Dyspnea) و/یا نارسایی احتقانی قلب (Congestive Heart Failure) می‌شود. این اختلال به دو دسته کلی تقسیم می‌شود: نارسایی اولیه (یا دژنراتیو) دریچه میترال که ناشی از ناهنجاری در لت‌های دریچه است و نارسایی ثانویه (یا عملکردی) دریچه میترال که به دلیل عدم بسته شدن کامل لت‌ها به علت بیماری‌های دهلیز یا بطن چپ ایجاد می‌شود.

- ملاحظات اولیه در زمینه آندوکاردیت تفاوتی با روش‌های دیگر تثبیت همودینامیک اورژانسی ندارد.