بیماری های مشابه

سیرینگوما پاپول های ریز معمولی (برآمدگی های کوچک و توپر) هستند که معمولاً در پلک های پایینی بزرگسالان جوان یافت می شوند، اما می توانند در هر نقطه از بدن و در هر سنی ایجاد شوند. سیرینگوما بی ضرر هستند و به دلیل رشد بیش از حد سلول های غدد عرق (غدد اکرین) ایجاد می شوند. راه های تشخیص سیرینگوما، راه های درمان سیرینگوما، راه های مراقبت سیرینگوما

تریکو اپیتلیوماها تومورهای خوش‌خیم هستند که از فولیکول‌های مو منشاء می‌گیرند. این تومورها معمولاً به صورت پاپول‌ها یا ندول‌های صاف و بدون علامت به رنگ پوست بر روی صورت مرکزی و پوست سر ظاهر می‌شوند.

جای زخم‌ها نتیجه فرآیند بهبود پوست هستند که در اثر ترمیم بیش از حد پس از بیماری، آسیب، برش جراحی، یا زخم‌های خودایجاد شده به وجود می‌آیند. تشکیل جای زخم شامل سه مرحله التهاب (inflammation)، تکثیر (proliferation)، و بلوغ (maturation) است.

ملانوما یک بدخیمی تهاجمی از ملانوسیت‌ها است. این نوع سرطان می‌تواند در نواحی مختلفی که ملانوسیت‌ها حضور دارند، از جمله روی پوست، غشاهای مخاطی، اطراف دستگاه ناخن (ملانوما ناخن) و در چشم ایجاد شود.

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال است. SCC معمولاً در پوستی که توسط نور خورشید در نواحی ای مانند سر، گردن، بازوها و پشت دست ها آسیب دیده است، ایجاد می شود. SCC در افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند و سابقه طولانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و طولانی مدت را دارند، بیشتر دیده می‌شود. راه های مراقبت کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های پیشگیری کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی

سرطان بدخیم با منشاء غده‌ای یا دارای ویژگی‌های ترشحی غده‌ای که به مکانی دور از محل اولیه گسترش یافته است. محل‌های شایع شامل غدد لنفاوی، ریه‌ها، کبد و استخوان‌ها هستند. ممکن است به پانکراس (pancreas)، پستان (breast)، روده کوچک (small intestine)، و پروستات (prostate) نیز تهاجم کند. علائم و نشانه‌ها شامل درد شکمی، درد استخوانی، کاشکسی (cachexia)، اسهال (diarrhea)، تنگی نفس (dyspnea)، بزرگ شدن کبد (hepatomegaly)، زردی (icterus)، لنفادنوپاتی ناحیه‌ای (regional lymphadenopathy)، و استفراغ (vomiting) می‌باشند.

حدود ۱٪ تا ۴.۵٪ از سرطان‌های داخلی به پوست متاستاز (metastasis) می‌دهند. شایع‌ترین تومورهای اولیه شامل کارسینوم‌های (carcinomas) پستان، معده، ریه، رحم، کلیه، تخمدان، روده بزرگ و مثانه هستند. ضایعات پوستی ممکن است ناشی از گسترش مستقیم به پوست یا متاستاز موضعی یا دور از طریق انتشار لنفاوی یا خونی سلول‌های تومور باشند.

کیست‌های اپیدرموئید (Epidermoid cysts) که به‌اشتباه با نام کیست‌های سباسه (Sebaceous cysts) شناخته می‌شوند، یکی از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پوستی در بزرگسالان هستند و در کودکان و نوزادان به‌ندرت مشاهده می‌شوند. این کیست‌های نیمه‌جامد دارای پوششی از اپیتلیوم کراتینیزه بوده و عمدتاً با کراتین نرم شده پر شده‌اند که حالتی شبیه به پنیر و بویی تند دارند. این کیست‌ها اغلب به‌صورت خود به خودی ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است به‌دلیل تخریب ساختارهای فولیکولی یا کاشت اپیدرم از طریق آسیب نافذ ایجاد شوند.

اسپیریدنوم اکرین (Eccrine spiradenomas) تومورهای نادر و با تمایز خوب درم (dermal) از غدد عرق اکرین هستند. این ضایعات معمولاً در سنین ۱۵ تا ۳۵ سالگی ظاهر می‌شوند و به طور برابر در مردان و زنان شایع هستند، اگرچه در نوزادان نیز گزارش شده‌اند. تظاهر بالینی مشخص این تومورها به صورت یک ندول (nodule) دردناک، رشد آهسته و به رنگ آبی، خاکستری یا بنفش بر روی سر، گردن یا تنه است.

سیلین دروما (Cylindroma)، که به عنوان سیلین درومای اکرین پوستی (dermal eccrine cylindroma) نیز شناخته می‌شود، یک تومور خوش‌خیم است که بیشتر در صورت و پوست سر ظاهر می‌شود، اما ممکن است هر قسمت از بدن را نیز درگیر کند. این تومور اغلب به صورت یک ضایعه منفرد است که به‌طور ژنتیکی به ارث نمی‌رسد. اندازه تومور می‌تواند از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر در قطر متغیر باشد. سیلین دروماها به‌طور معمول در افراد بین ۳۰ تا ۵۰ سال بروز می‌کنند و در زنان دو برابر بیشتر از مردان دیده می‌شوند. این تومورها معمولاً به‌طور کند رشد می‌کنند و ممکن است دردناک یا بدون علامت باشند. آنها معمولاً سفت و لاستیکی هستند؛ با این حال، گزارش‌هایی از استخوانی شدن (ossification) آنها وجود دارد که در این صورت ممکن است سخت احساس شوند. ضایعات از نظر رنگ می‌توانند از صورتی مایل به قرمز تا آبی متغیر باشند.