بیماری های مشابه

اریتم ندوزوم (Erythema nodosum) شایع‌ترین نوع سپتال پانیکولیت (التهاب چربی زیرپوستی) است و ناشی از واکنش حساسیت تأخیری به محرک‌های مختلفی مانند عفونت‌های باکتریایی و ویروسی (معمولاً استرپتوکوک و ویروس اپشتین-بار [EBV] به ترتیب)، داروها، بدخیمی‌ها، بیماری التهابی روده (مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو)، عفونت‌های قارچی و بیماری‌های عروقی کلاژن است. با این حال، در 33٪ تا 50٪ موارد، هیچ ارتباطی یافت نمی‌شود. فهرست کاملی از علل در زیر آمده است.

درماتوز نوتروفیلیک تب‌دار حاد که به عنوان سندرم سوییت (Sweet syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال التهابی است که به صورت پلاک‌های متعدد استریل، به طور معمول دردناک، ادماتوز و اریتماتوز ظاهر می‌شود و اغلب با تب و افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون (لوکوسیتوز) همراه است. این بیماری معمولاً به پوست محدود می‌شود، اگرچه هر سیستم ارگانی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. گزارش‌های مربوط به کودکان و نوزادان نادر است و حدود ۵ درصد از تمامی موارد را تشکیل می‌دهد. در جمعیت کودکان، میانگین سن شروع ۵ سال است و شیوع بیشتری در پسران، به‌ویژه در کودکان زیر ۳ سال، دارد. سندرم سوییت بر اساس علت‌شناسی به دسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌شود:

درماتیت نوتروفیلیک روماتوئیدی (Rheumatoid Neutrophilic Dermatitis) یک تظاهر پوستی از آرتریت روماتوئید (Rheumatoid Arthritis) است. این بیماری به صورت پاپول‌ها (Papules)، ندول‌ها (Nodules)، پلاک‌ها (Plaques)، ضایعات کهیرمانند (Urticarial Lesions) یا پورپورای قابل لمس (Palpable Purpura) که به طور متقارن بر روی سطوح خارجی اندام‌ها توزیع شده‌اند، بروز می‌کند. پاتوژنز این بیماری به خوبی درک نشده است، اما تصور می‌شود که از طریق رسوب کمپلکس‌های ایمنی (Immune Complex Deposition) میانجی‌گری می‌شود. ضایعات ممکن است با تروما به حالت کوبنر (Koebnerization) درآیند.

پلی‌آرتریت ندوزا (PAN) به واسکولیت نکروزان سیستمیک در شریان‌های با اندازه متوسط و گاهی کوچک اشاره دارد. علت دقیق آن ناشناخته است، اما احتمالاً شامل رسوب کمپلکس‌های ایمنی، آنتی‌بادی‌های خودایمنی، واسطه‌های التهابی و مولکول‌های چسبندگی می‌شود.

پدیده لوسیو (Lucio phenomenon) یک واکنش نادر است که در بیماران مبتلا به جذام چند باسیلاری (multibacillary leprosy) به دلیل تهاجم اندوتلیومی (endothelial invasion) توسط مایکوباکتریوم لپره (Mycobacterium leprae) مشاهده می‌شود. این پدیده بیشتر در مکزیک و آمریکای مرکزی دیده می‌شود، هرچند مواردی از آن در جنوب آسیا، جنوب شرق آسیا، آفریقا و خاورمیانه نیز گزارش شده است.

لیشمانیوز جلدی (Cutaneous Leishmaniasis یا CL) شایع‌ترین نوع لیشمانیوز است که توسط انگل‌های تک‌سلولی لیشمانیا (بیش از ۲۰ گونه مختلف) منتقل می‌شود. ناقل اصلی این انگل‌ها ۹۰ گونه پشه خاکی (Phlebotomine sandfly) است. این بیماری در مناطقی که ناقل و مخازن حیوانی مناسب وجود دارند، شیوع دارد و سالانه حدود ۱ میلیون مورد جدید گزارش می‌شود.