بیماری های مشابه

هوردئولوم (عفونت غدد پلک) را به دو نوع داخلى (در غدد ميبومين) و خارجى (در غدد زايس يا مول) تقسيم مى‌کنند که به نوع خارجى آن گل مژه (Sty) نيز مى‌گويند. یک ضایعه ملتهب پلک است. گل مژه می‌تواند در لبه پلک یا روی پوست بیرونی پلک ایجاد شود. شالازیون شکل مزمن گل مژه است و آرایش سلولی آن با گل مژه متفاوت است. انسداد غدد چربی در پلک منجر به شالازیون می شود. این ضایعات گاهی اوقات با باکتری عفونی می شوند. راه های مراقبت گل مژه (هوردئولوم و شالازیون)، راه های درمان گل مژه (هوردئولوم و شالازیون) Stye (Hordeolum and Chalazion)

کراتیت حاشیه‌ای (Marginal keratitis) اصطلاحی گسترده است که به هرگونه وضعیت عفونی یا التهابی که ناحیه لیمبال (limbal region) قرنیه یا صلبیه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اشاره دارد. بیماران می‌توانند در هر سنی و جنسی باشند و اغلب از درد چشمی، احساس وجود جسم خارجی، حساسیت به نور، اشک‌ریزش و گاهی کاهش دید شکایت دارند.

در امتداد لبه‌های پلک‌ها، منافذی از یک سری غدد چربی به نام غدد مایبومیوس (meibomian glands) وجود دارد. اختلال عملکرد و التهاب این غدد، میبومیتیس (meibomitis) نامیده می‌شود. در این وضعیت، ترشح طبیعی چربی از این غدد غلیظ‌تر شده و مقدار آن کمتر می‌شود. از آنجا که ویژگی طبیعی این ترشح چربی برای جلوگیری از تبخیر لایه اشکی لازم است، میبومیتیس منجر به افزایش تبخیر اشک و در نتیجه بروز علائم خشکی، سوزش و تحریک می‌شود. این بیماران همچنین از احساس وجود شن در چشم، تاری دید، گل‌مژه‌های مکرر، قرمزی چشم‌ها، آبریزش چشم و تورم یا قرمزی لبه‌های پلک شکایت دارند. با گذشت زمان، اختلال مزمن غدد مایبومیوس منجر به ضخیم شدن و کندی لبه پلک، ایجاد شالازیون‌های مزمن، کراتیت نقطه‌ای سطحی (superficial punctate keratitis)، نئوواسکولاریزاسیون قرنیه (corneal neovascularization) و ایجاد زخم می‌شود.

سرطان سلول بازال (Basal cell carcinoma یا BCC) شایع‌ترین نوع سرطان در انسان و همچنین شایع‌ترین سرطان پوست است. هر ساله دو میلیون آمریکایی به این نوع سرطان تشخیص داده می‌شوند. این سرطان، یک نئوپلاسم از سلول‌های کراتینوسیت بازال است که بیشتر در مردان نسبت به زنان مشاهده می‌شود. نرخ ابتلا به BCC در چند دهه گذشته افزایش یافته است، به ویژه در زنان جوان. BCC می‌تواند در هر سنی دیده شود، با این حال، این بدخیمی بیشتر در افراد مسن رخ می‌دهد و میانگین سنی تشخیص آن ۶۸ سال است.

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال است. SCC معمولاً در پوستی که توسط نور خورشید در نواحی ای مانند سر، گردن، بازوها و پشت دست ها آسیب دیده است، ایجاد می شود. SCC در افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند و سابقه طولانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و طولانی مدت را دارند، بیشتر دیده می‌شود. راه های مراقبت کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های پیشگیری کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی

سرطان سلول سنگفرشی پوستی درجا (Cutaneous Squamous Cell Carcinoma in situ یا SCCis)، که به عنوان بیماری بوون (Bowen disease) نیز شناخته می‌شود، به‌طور بافت‌شناختی با کراتینوسیت‌های بدخیم تعریف می‌شود که ضخامت کامل اپیدرم را درگیر می‌کنند. این بدخیمی شایع عمدتاً در افراد مسن دیده می‌شود و بیشتر بر روی پوست در معرض آفتاب رخ می‌دهد. توسعه SCCis همچنین با سرکوب سیستم ایمنی، لوسمی لنفوسیتیک مزمن، قرار گرفتن در معرض تشعشع، مصرف آرسنیک و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ارتباط دارد. این بیماری تمایلی به جنسیت خاصی ندارد و اغلب همراه با سایر نشانه‌های آسیب مزمن ناشی از آفتاب، مانند کراتوزهای آکتینیک، لکه‌های خورشیدی (solar lentigines) و سایر کارسینوم‌های کراتینوسیتی مشاهده می‌شود. اگر درمان نشود، SCCis می‌تواند به SCC تهاجمی تبدیل شود.

روزاسه که گاهی آکنه بزرگسالان نیز نامیده می شود، التهاب مزمن صورت با علت ناشناخته و بدون درمان دائمی است. چهار نوع مختلف روزاسه شرح داده شده است: