بیماری های مشابه

ملانوما یک بدخیمی تهاجمی از ملانوسیت‌ها است. این نوع سرطان می‌تواند در نواحی مختلفی که ملانوسیت‌ها حضور دارند، از جمله روی پوست، غشاهای مخاطی، اطراف دستگاه ناخن (ملانوما ناخن) و در چشم ایجاد شود.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. نووس (Nevus) نام پزشکی خال است. خال‌هایی که سلول‌های پوست به طور غیرعادی در آن رشد می‌کنند، خال‌های آتیپیک یا دیسپلاستیک نامیده می‌شوند. این خال ها با وجود ظاهر غیر معمول، غیر سرطانی (خوش خیم) هستند. همه خال ها از مجموعه سلول های تولید کننده رنگدانه پوست تشکیل شده اند. آنها ممکن است صاف، برجسته، همرنگ پوست و صورتی تر یا تیره تر از پوست اطراف باشند. خال های غیر معمول ممکن است یک یا چند مورد از معیارهای ABCD را داشته باشند که در سرطان پوست (ملانوم) نیز دیده می شود، حتی اگر سرطانی نباشند. راه های تشخیص خال آتیپیک، راه های درمان خال آتیپیک، راه های مراقبت خال آتیپیک

منگوله پوستی (آکروکوردون) یا (Skin Tag (Acrochordon)) یک بیماری شایع است که به صورت رشد کوچک و نرم پوست، اغلب روی یک ساقه نازک ظاهر می شود. اسکین تگ ها اغلب در نواحی اصطکاک زیاد مانند پلک ها، گردن، زیر بغل و کشاله ران دیده می شوند. آنها بی ضرر هستند، اما گاهی اوقات ممکن است در اثر مالیدن روی لباس یا جواهرات تحریک شوند. تگ های پوستی بیشتر روی پلک ها، گردن، زیر بغل و ناحیه کشاله ران دیده می شوند. آنها اغلب هم رنگ پوست هستند و ممکن است قهوه ای روشن یا تیره باشند. این رشدها اغلب روی یک ساقه نازک هستند و اندازه آنها بین ۱-۶ میلی متر است. ممکن است یک یا چند منگوله پوستی وجود داشته باشد. تگ های پوستی ممکن است ملتهب و دردناک شوند و حتی در صورت پیچ خوردگی یا آسیب دیدگی ممکن است سیاه شوند و بیفتند. راه های تشخیص منگوله پوستی، راه های درمان منگوله پوستی، راه های خود مراقبتی از منگوله پوستی

نوروفیبروم‌های منفرد (Solitary neurofibromas) تومورهای خوش‌خیم با مرز مشخص و بدون کپسول از بافت‌های نورومزانشیمی (neuromesenchymal tissue) شامل سلول‌های شوان (Schwann cells)، سلول‌های دور عصبی (perineural cells)، فیبروبلاست‌ها (fibroblasts) و ماست‌سل‌ها (mast cells) همراه با آکسون‌های عصبی هستند. این تومورها به صورت پاپول‌ها یا ندول‌های لاستیکی و به رنگ پوست یا بنفش ظاهر می‌شوند و معمولاً بدون علامت هستند. نوروفیبروم‌های منفرد می‌توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند. این تومورها عمدتاً در بزرگسالی و اواخر نوجوانی بروز می‌کنند و نشانه‌ای از نوروفیبروماتوز (neurofibromatosis) نیستند. تفاوتی در بروز این تومورها بین جنسیت‌ها وجود ندارد.

درماتوفیبروماها یا هیستیوسیتوماها، تومورهای خوش‌خیم فیبروهیستیوسیتی هستند که معمولاً به صورت تک‌تک ظاهر می‌شوند. برخی افراد ممکن است چندین ضایعه داشته باشند اما به ندرت تعداد آنها به بیش از 15 می‌رسد. درماتوفیبروماها عمدتاً در اندام‌های تحتانی مشاهده می‌شوند؛ با این حال، در کودکان زیر 10 سال، محل شایع‌تر آنها روی تنه است. این ضایعات عموماً بدون علامت هستند، اما گاهی ممکن است خارش یا درد داشته باشند.

سرطان سلول پایه‌ای (Basal Cell Carcinoma یا BCC) شایع‌ترین نوع سرطان در انسان و شایع‌ترین سرطان پوست است. هر ساله دو میلیون نفر در ایالات متحده به BCC مبتلا می‌شوند. این بیماری نوعی نئوپلاسم از کراتینوسیت‌های پایه‌ای است که در مردان بیشتر از زنان یافت می‌شود. میزان ابتلا به BCC در دهه‌های اخیر افزایش یافته است، به ویژه در زنان جوان. BCC می‌تواند در تقریباً هر سنی دیده شود، اما شیوع آن در افراد مسن بیشتر است و میانگین سنی تشخیص ۶۸ سال است.

زگیل ها نتیجه رشد پوست و غشاهای مخاطی (داخل دهان یا اندام تناسلی) هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. زگیل های معمولی (verruca vulgaris) معمولاً در مناطقی از بدن که مستعد ضربه هستند، مانند آرنج، زانو و دست ها دیده می شود. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. آنها معمولاً بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه یا تا چند سال طول می کشد تا برطرف شوند. راه های درمان زگیل معمولی، راه های مراقبت زگیل معمولی، راه های تشخیص زگیل معمولی