بیماری های مشابه

چاقی به شاخص توده بدنی (Body Mass Index یا BMI) ۳۰ یا بالاتر اطلاق می‌شود (وزن بر حسب کیلوگرم تقسیم بر مربع قد بر حسب متر). چاقی زمانی رخ می‌دهد که میزان انرژی دریافتی فرد بیش از انرژی مصرفی او باشد، که منجر به افزایش وزن اضافی می‌شود. عوامل متعددی در بروز چاقی نقش دارند، که این بیماری اکنون تقریباً یک‌سوم جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داده است.

نارسایی وریدی به عملکرد ضعیف دریچه‌های وریدی اشاره دارد که منجر به ناتوانی در حرکت خون به سمت قلب با سرعت کافی می‌شود. عوامل دیگر مؤثر شامل التهاب دیواره عروق، فشار خون وریدی (venous hypertension) و اختلال در مکانیزم‌های پمپاژ عضلانی (به ویژه عضلات ساق پا) یا عروقی است. برهم‌خوردگی تنظیم بیان فاکتور رشد تبدیل‌کننده بتا ۱ (TGF-ß1)، که می‌تواند منجر به تغییر در نیروهای همودینامیک، التهاب دیواره و تخریب/رسوب ماتریکس خارج سلولی شود، در توسعه نارسایی وریدی نقش دارد.

لیپدم (Lipedema) یک اختلال در بافت چربی زیرجلدی است که با تجمع غیرطبیعی بافت چربی، درد و کبودی در اندام‌های تحتانی مشخص می‌شود. این بیماری به‌صورت افزایش دوطرفه در محیط اندام‌های تحتانی ظاهر می‌شود و پاها از این وضعیت مستثنی هستند. لیپدم تقریباً به‌طور انحصاری در زنان دیده می‌شود و در دهه دوم یا سوم زندگی بروز می‌کند. داده‌های اپیدمیولوژیکی در مورد لیپدم محدود است، اما برخی مطالعات شیوع آن را تا ۱۰ درصد در زنان پس از بلوغ تخمین می‌زنند. اگرچه اکثر بیماران مبتلا به این اختلال دارای شاخص توده بدنی (BMI) بالا هستند، اما به‌طور معمول هیچ تجمع اضافی چربی در بالاتنه مشاهده نمی‌شود.

میکزدما پیش‌ساقی که به عنوان میکزدما موضعی یا درموپاتی تیروئید (thyroid dermopathy) نیز شناخته می‌شود، یک یافته نادر در بیماری‌های خودایمنی تیروئید است و بیشتر در بیماران مبتلا به بیماری گریوز (Graves disease) مشاهده می‌شود. اگرچه تنها در 1٪ تا 5٪ از بیماران مبتلا به گریوز دیده می‌شود، اما دومین تظاهر شایع خارج‌تیروئیدی است. مواردی نیز در ارتباط با تیروئیدیت هاشیموتو (Hashimoto thyroiditis) و در بیماران ائوتیروئید (euthyroid) گزارش شده است.

سارکوم کاپوزی یک نئوپلاسم بدخیم با منشأ سلول‌های اندوتلیال لنفاوی است که در چندین شکل بروز می‌کند: مرتبط با ایدز و غیر مرتبط با ایدز. زیرگونه‌های سارکوم کاپوزی غیر مرتبط با ایدز شامل سارکوم کاپوزی کلاسیک، سارکوم کاپوزی آندمیک آفریقایی، و سارکوم کاپوزی یاتروژنیک (iatrogenic) می‌باشد. همه انواع سارکوم کاپوزی تحت تأثیر ویروس هرپس انسانی نوع ۸ (HHV-8) هستند و یافته‌های پوستی از نظر بالینی و هیستولوژیک در میان انواع مختلف آن قابل تمایز نیستند.