بیماری های مشابه

فولیکولیت (Folliculitis) به دلیل التهاب فولیکول‌های سطحی مو رخ می‌دهد و منجر به تشکیل پاپول‌ها و پوسچول‌های (pustules) متمرکز در ناحیه فولیکول می‌شود.

آکانتوزیس نیگریکانس (Acanthosis nigricans - AN) یک اختلال پوستی موضعی است که معمولاً با پلاک‌های مخملی و هیپرپیگمانته به‌طور متقارن در چین‌های پوستی مشخص می‌شود. این وضعیت به دلیل تحریک بیش‌ازحد فیبروبلاست‌ها و کراتینوسیت‌ها از طریق گیرنده‌های فاکتور رشد مشابه انسولین و گیرنده‌های تیروزین کیناز ایجاد می‌شود. AN اغلب با چاقی مرتبط است و نشانه‌ای از مقاومت به انسولین به شمار می‌آید. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ نشان داد که تا ۹۰٪ از جوانان مبتلا به AN همچنین دارای تشخیص دیابت ملیتوس (diabetes mellitus) هستند.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. لیکن سیمپلکس مزمن یک بیماری پوستی خارش دار است که باعث ضخیم شدن پوست در نواحی که در اثر خاراندن و مالش مکرر آسیب دیده اند، می شود. لیکن سیمپلکس مزمن یک بیماری اولیه نیست، بلکه پاسخ پوست به آسیب فیزیکی مزمن و تروما است. این ضخیم شدن تدریجی پوست لیکنیفیکاسیون نامیده می شود. راه های مراقبت لیکن سیمپلکس مزمن (نورودرماتیت)، راه های درمان لیکن سیمپلکس مزمن (نورودرماتیت)

سیرینگوما پاپول های ریز معمولی (برآمدگی های کوچک و توپر) هستند که معمولاً در پلک های پایینی بزرگسالان جوان یافت می شوند، اما می توانند در هر نقطه از بدن و در هر سنی ایجاد شوند. سیرینگوما بی ضرر هستند و به دلیل رشد بیش از حد سلول های غدد عرق (غدد اکرین) ایجاد می شوند. راه های تشخیص سیرینگوما، راه های درمان سیرینگوما، راه های مراقبت سیرینگوما

اینترتریگو (Intertrigo) به التهاب سطوح پوستی نزدیک به هم اشاره دارد که عمدتاً در ناحیه پرینه (Perineum) و چین‌های گردن دیده می‌شود، هرچند هر ناحیه‌ای که سطح پوستی با هم در تماس باشد نیز ممکن است درگیر شود. اینترتریگو به وسیله هر شرایطی که گرما، رطوبت و اصطکاک سطوح پوستی مقابل را افزایش دهد، تشدید می‌شود. اینترتریگو اغلب با عفونت سطحی پوست به وسیله مخمر (Yeast) یا باکتری پیچیده‌تر می‌شود. اینترتریگو ناشی از عفونت پوستی با استرپتوکوک (Streptococcus) می‌تواند در ناحیه گردن، زیربغل (Axillae)، چین اینگوینال (Inguinal fold) یا نواحی اطراف مقعد (Perianal) مشاهده شود.

کاندیدیازیس که عموما به نام عفونت قارچی شناخته می شود، به دلیل رشد بیش از حد قارچی رایج به نام کاندیدا آلبیکنس به وجود می آید که به طور طبیعی در محیط اطراف و بر روی بدن یافت می شود. گاهی اوقات این قارچ در دهان، دستگاه گوارش و واژن بدون ایجاد هیچگونه مشکلی زندگی می کند. با این حال، تحت شرایط خاصی (مانند داشتن سیستم ایمنی ضعیف، استفاده از آنتی بیوتیک ها، مصرف داروهای سرطان یا کورتیکواستروئیدها، چاقی بیش از حد یا دیابت)، قارچ تکثیر شده و باعث عفونت می شود. راه های مراقبت از عفونت قارچی (کاندیدیازیس)، راه های درمان عفونت قارچی (کاندیدیازیس)، راه های تشخیص عفونت قارچی (کاندیدیازیس)

نئوس‌های اپیدرمال، همارتوماهایی با منشأ اکتودرمال هستند. این اصطلاح شامل انواع مختلفی از ضایعات با الگوهای هیستوپاتولوژیک و بالینی متنوع است. نئوس‌های اپیدرمال را می‌توان به دو دسته نئوس‌های کراتینوسیتی و ارگانوئیدی تقسیم کرد. نئوس اپیدرمال کراتینوسیتی همچنین به عنوان نئوس اپیدرمال خطی زگیل‌دار (linear verrucous epidermal nevus) شناخته می‌شود.

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

زگیل آبکی یا مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum contagiosum) یک عفونت ویروسی شایع پوست است. اگرچه معمولاً پس از چند ماه از بین می رود، اما برخی موارد ممکن است چند سال طول بکشد. مولوسکوم کونتاژیوزوم می تواند با خاراندن یا مالش دادن (خود تلقیحی) به پوست اطراف سرایت کند و از طریق تماس پوست به پوست یا دست زدن به اشیاء آلوده مانند حوله، لباس و تجهیزات ورزشگاه به دیگران سرایت می کند. بهداشت ضعیف و آب و هوای گرم و مرطوب باعث گسترش زگیل آبکی می شود. استفاده از استخرهای عمومی یا مدارس نیز ممکن است با عفونت همراه باشد. راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های مراقبت مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)

زگیل ها، پوست و غشاهای مخاطی (دهان یا اندام تناسلی) رشد یافته ای هستند که توسط بیش از 100 نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. زگیل های مسطح (Flat Wart) معمولا اندازه کوچکی دارند اما می توانند از نظر کمیت (تعداد) زیاد باشند. آنها معمولا بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه طول می کشد تا برطرف شوند (اما ممکن است تا 2 سال طول بکشد). راه های تشخیص زگیل صاف یا مسطح، راه های درمان زگیل صاف یا مسطح؛ راه های مراقبت از زگیل صاف یا مسطح، راه های خودمراقبتی از زگیل صاف یا مسطح

کوندیلومای آکومیناتا (Condyloma acuminata) زگیل‌هایی هستند که به دنبال عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. این ویروس، یک DNA دو رشته‌ای است که به خانواده پاپیلوماویریده (Papillomaviridae) تعلق دارد. دوره نهفتگی (incubation period) از زمان تماس تا بروز ضایعه می‌تواند از چند ماه تا چند سال طول بکشد.

لیکن نیتیدوس (Lichen nitidus) یک بیماری پوستی خوش‌خیم و مزمن است که با حضور پاپول‌های (papules) کوچک، مشخص، همگن و اغلب همرنگ پوست مشخص می‌شود که به صورت خوشه‌ای یا به شکل خطوط منظم ظاهر می‌شوند. این بیماری بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود، اگرچه می‌تواند در بیماران در هر سنی نیز مشاهده شود.

میلیا (Milia) یا میلیوم (Milium) به کیست‌های اپیدرمی کوچک گفته می‌شود. میلیای اولیه (Primary milia) به‌طور بسیار شایع در صورت نوزادان دیده می‌شود و معمولاً به‌صورت خودبه‌خودی تا پایان ماه اول زندگی برطرف می‌شود. میلیای ثانویه (Secondary milia) پس از آسیب یا اختلالات ایجاد تاول زیر اپیدرمی مانند اپیدرمولیز بولوسا (Epidermolysis bullosa) رخ می‌دهد.

میلیاریا روبرا (Miliaria rubra)، که به عنوان عرق‌سوز یا جوش گرمایی نیز شناخته می‌شود، رایج‌ترین نوع میلیاریاست. میلیاریا روبرا به دلیل انسداد مجاری عرق اکرین درون‌اپیدرمال (intraepidermal eccrine sweat ducts) به وجود می‌آید. احتباس عرق و نشت عرق به داخل درم (dermis) واکنش التهابی ایجاد می‌کند که به صورت پاپول (papules) ظاهر می‌شود.

پاراكراتوز گرانولار (Granular parakeratosis) یک اختلال نادر، خوش‌خیم و اکتسابی در کراتینیزاسیون است که به دلیل نقص در پردازش فیلاگرین (filaggrin) رخ می‌دهد و منجر به باقی‌ماندن گرانول‌های کراتوهیالین در اپیدرم می‌شود.

تریکوستازیس اسپینولوزا (Trichostasis spinulosa) یک اختلال شایع در هیپرکراتوز فولیکولی (follicular hyperkeratosis) است که با گرفتار شدن تعداد زیادی از موهای ولوس کوچک همراه می‌باشد.