بیماری های مشابه

کوندیلومای آکومیناتا (Condyloma acuminata) زگیل‌هایی هستند که به دنبال عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. این ویروس، یک DNA دو رشته‌ای است که به خانواده پاپیلوماویریده (Papillomaviridae) تعلق دارد. دوره نهفتگی (incubation period) از زمان تماس تا بروز ضایعه می‌تواند از چند ماه تا چند سال طول بکشد.

آنژیوم گیلاسی (همانژیوم گیلاسی) یک ماکول کوچک (منطقه نرمی، کوچک، صاف) یا پاپول (برجستگی کوچک و جامد) است که از رشد بیش از حد رگ‌های خونی ریز در پوست ایجاد می‌شود. آنژیوم گیلاسی به طور مشخص به رنگ قرمز یا ارغوانی است. آنها اغلب ابتدا در اواسط بزرگسالی ظاهر می شوند و معمولاً با افزایش سن تعدادشان افزایش می یابد. آنژیوم گیلاسی غیر سرطانی (خوش خیم) است و در بزرگسالان شایع است. راه های درمان چری همانژیوم، راه های تشخیص چری همانژیوم، راه های مراقبت چری همانژیوم

ناهنجاری‌های لنفاوی (LMs) شامل وزیکول‌ها یا کیست‌هایی هستند که با مایع لنفاوی پر شده‌اند. ناهنجاری‌های لنفاوی ماکروکیستیک (Macrocystic LMs)، که قبلاً به عنوان کیستیک هیگروما (cystic hygroma) شناخته می‌شدند، دارای قطری بیش از ۱ سانتی‌متر هستند. ناهنجاری‌های لنفاوی میکروکیستیک (Microcystic LMs)، که قبلاً به نام لنفانژیوم سرکوم‌سکریپتوم (lymphangioma circumscriptum)، لنفانژیوم سیمپلکس (lymphangioma simplex)، همانژیوم وریکوز (verrucous hemangioma)، و آنژیوکراتوم سرکوم‌سکریپتوم (angiokeratoma circumscriptum) شناخته می‌شدند، یک اختلال خوش‌خیم مادرزادی است که شامل کانال‌های لنفاوی سطحی متسع یا کیست‌های بزرگ پر از مایع لنفاوی است.

تومورهای گلوموس (Glomus Tumors) نئوپلاسم‌های خوش‌خیم و نادری هستند که از سلول‌های گلوموس، عروق خونی و سلول‌های عضله صاف تشکیل شده‌اند. این تومورها بر اساس نوع سلول غالب به سه دسته تقسیم می‌شوند: گلومانژیوم (Glomangioma) که ۶۰ درصد موارد را شامل می‌شود، تومورهای جامد گلوموس (Solid Glomus Tumors) که ۲۵ درصد موارد را در بر می‌گیرند، و گلومانژیومیوم (Glomangiomyoma) که ۱۵ درصد موارد را شامل می‌شود. این تومورها به دو شکل وجود دارند: منفرد و متعدد. شایع‌ترین محل بروز این تومورها در انتهای دور اندام‌ها است. تومورهای متعدد گلوموس به صورت الگوی اتوزومال غالب (Autosomal-Dominant) با نفوذ ناقص به ارث می‌رسند.

بیماری فابری یک اختلال نادر ذخیره‌سازی لیزوزومی وابسته به کروموزوم X است که در آن کمبود آنزیم آلفا-گالاکتوزیداز A (alpha-Gal A) منجر به تجمع گلیکوسفینگولیپیدها در لیزوزوم‌ها می‌شود. این رسوبات لیزوزومی گلوبوتریائوزیل‌سرامید (Gb3) و گلوبوتریائوزیل‌اسفینگوزین (Lyso-Gb3) باعث اختلال در عملکرد سلولی و بروز ویژگی‌های بالینی بیماری می‌گردند.

تلانژکتازی هموراژیک ارثی (Hereditary hemorrhagic telangiectasia یا HHT)، که با نام بیماری اوسلر-وبر-رندو نیز شناخته می‌شود، یک بیماری ارثی اتوزومال غالب است (موارد نادر ممکن است پراکنده باشند) که باعث ایجاد تلانژکتازی‌های مخاطی‌پوستی و احمال شریانی‌وریدی (arteriovenous malformations یا AVMs) می‌شود. چندین شکل ژنتیکی از این بیماری وجود دارد: نوع ۱ با جهش در ژن اندوگلین روی کروموزوم ۹ (ENG)، نوع ۲ با جهش در ژن کیناز مشابه گیرنده اکتیوین ۱ روی کروموزوم ۱۲ (ACVRL1)، نوع ۳ با نقصی که هنوز تعریف نشده است، و پولیپوزیس جوانان / HHT با جهش در ژن SMAD4. شیوع AVMهای ریوی و مغزی در نوع ۱ بالاتر است، در حالی که AVMهای کبدی در نوع ۲ شایع‌تر هستند. پولیپوزیس جوانان / HHT با پولیپ‌های روده‌ای مشخص می‌شود و ممکن است AVMها نیز وجود داشته باشند. شایع‌ترین نوع HHT، نوع ۱ است و پس از آن نوع ۲ قرار دارد؛ نوع ۳ نادر است.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. نووس (Nevus) اصطلاح پزشکی برای خال است. خال ها، غیر سرطانی (خوش خیم) هستند و می توانند در بدو تولد (مادرزادی) یا پس از تولد (اکتسابی) ایجاد شوند. برخی از خال ها برجسته و برخی صاف هستند. خال ها می توانند از رنگ پوست گرفته تا صورتی، قهوه ای، مشکی یا حتی آبی متغیر باشند. صرف نظر از این تفاوت ها، همه خال ها از مجموعه سلول های تولید کننده رنگدانه پوست (ملانوسیت ها) تشکیل شده اند. راه های تشخیص خال، راه های مراقبت خال

ملانوما یک بدخیمی تهاجمی از ملانوسیت‌ها است. این نوع سرطان می‌تواند در نواحی مختلفی که ملانوسیت‌ها حضور دارند، از جمله روی پوست، غشاهای مخاطی، اطراف دستگاه ناخن (ملانوما ناخن) و در چشم ایجاد شود.