بیماری های مشابه

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

درماتیت ناشی از لیسیدن لب (lip licker's dermatitis) نوعی درماتیت تماسی (contact dermatitis) مزمن و تحریک‌کننده است که به علت تماس مکرر لب‌های پوستی فوقانی و تحتانی با محتویات بزاقی ایجاد می‌شود. این حالت در کودکان خردسال شایع است، اما می‌تواند در نوجوانان و بزرگسالان نیز مشاهده شود.

سندرم ملکرسون-روزنتال با سه‌گانه‌ای از کیلیت گرانولوماتوز (granulomatous cheilitis)، فلج صورت (facial palsy) و زبان شیاردار (scrotal tongue) مشخص می‌شود. یکی از یافته‌های مشخصه این سندرم، تورم غشاهای مخاطی دهانی-صورتی و پوست اطراف آن است. این تورم معمولاً لب بالایی را درگیر می‌کند و به دنبال آن لب پایینی و بافت‌های اطراف دهان و چشمی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. بیشتر بیماران ابتدا تورم متناوب و بدون علامت لب‌ها را تجربه می‌کنند که در نهایت به تورم پایدار تبدیل می‌شود. به‌ندرت، بیماران ابتدا دچار فلج صورت می‌شوند. سایر علائم عصبی و چشمی شامل سردردهای میگرنی، وزوز گوش (tinnitus)، سرگیجه، اختلالات بینایی و اشک‌ریزی بیش از حد است. درگیری عصب صورت توسط گرانولوم‌ها منجر به فلج عصب صورت می‌شود. فلج عصب صورت معمولاً یک‌طرفه است، اما درگیری دوطرفه نیز گزارش شده است.

کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی (Oral squamous cell carcinoma یا SCC) یک بدخیمی است که از اپیتلیوم سطحی دهان منشأ می‌گیرد. مواجهه مزمن با نور فرابنفش (UV) باعث بروز SCC در ناحیه ورمیلیون لب‌ها، به‌ویژه لب پایین و عمدتاً در افراد با پوست روشن می‌شود. در ایالات متحده، تا ۸۰٪ از موارد SCC داخل دهانی با سیگار کشیدن مرتبط است، چه همراه با مصرف زیاد الکل و چه بدون آن؛ الکل نقشی هم‌افزا در توسعه SCC دهانی دارد.

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال است. SCC معمولاً در پوستی که توسط نور خورشید در نواحی ای مانند سر، گردن، بازوها و پشت دست ها آسیب دیده است، ایجاد می شود. SCC در افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند و سابقه طولانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و طولانی مدت را دارند، بیشتر دیده می‌شود. راه های مراقبت کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های پیشگیری کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی

بیماری شیلیت یا کیلیت که معمولاً به عنوان لب های ترک خورده شناخته می شود،در لب هایی دیده میشود که خشک، پوسته پوسته به نظر می رسند و ممکن است یک یا چند ترک کوچک (شکاف) داشته باشند. اغلب، لب ها حساس هستند و ممکن است قرمزی و تورم دیده شود. ترک خوردن لب ها معمولا زمانی ایجاد می شود که افراد به طور مکرر لب های خود را لیس می زنند. ترک خوردن لب ها ممکن است به دلیل واکنش پوست به محصولاتی مانند برخی از لوازم آرایشی، بالم لب، خمیر دندان و ضدآفتاب ها ایجاد شود. یکی از علل نادرتر ترک خوردگی لب، عفونت با مخمر به نام کاندیدا آلبیکنس همراه با لیسیدن مزمن لب است. رتینوئیدها (به عنوان مثال، ایزوترتینوئین و آسیترتین) شایع ترین علت ترک خوردگی لب های ناشی از دارو هستند. سایر داروهایی که باعث ترک خوردن لب می شوند. راه های خودمراقبتی شیلیت یا کیلیت، راه های درمانی شیلیت یا کیلیت، راه های تشخیص شیلیت یا کیلیت