بیماری شیلیت یا کیلیت که معمولاً به عنوان لب های ترک خورده شناخته می شود،در لب هایی دیده میشود که خشک، پوسته پوسته به نظر می رسند و ممکن است یک یا چند ترک کوچک (شکاف) داشته باشند. اغلب، لب ها حساس هستند و ممکن است قرمزی و تورم دیده شود.

ترک خوردن لب ها معمولا زمانی ایجاد می شود که افراد به طور مکرر لب های خود را لیس می زنند. ترک خوردن لب ها ممکن است به دلیل واکنش پوست به محصولاتی مانند برخی از لوازم آرایشی، بالم لب، خمیر دندان و ضدآفتاب ها ایجاد شود. یکی از علل نادرتر ترک خوردگی لب، عفونت با مخمر به نام کاندیدا آلبیکنس همراه با لیسیدن مزمن لب است. رتینوئیدها (به عنوان مثال، ایزوترتینوئین و آسیترتین) شایع ترین علت ترک خوردگی لب های ناشی از دارو هستند. سایر داروهایی که باعث ترک خوردن لب می شوند عبارتند از:

• دوزهای بالای ویتامین A

• لیتیوم

• عوامل شیمی درمانی (بوسولفان و اکتینومایسین)

• دی پنی‌سیلامین

• ایزونیازید

• فنوتیازین

سایر علل احتمالی ترک لب ها تب بالا و همچنین شرایط محیطی مانند هوای سرد، کم آبی بدن و کمبود برخی ویتامین ها است.

تشخیص افتراقی با هوش مصنوعی

در صورتی که ضایعه پوستی مشکوکی دارید، می توانید با هوش مصنوعی ویزیسان مشکل خود را مورد آنالیز قرار بدهید و به همراه اطلس خودمراقبتی بیماری های پوستی ویزیسان با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید.