بیماری های مشابه

آکنه کونگلوباتا (Acne Conglobata) که کلمه "کونگلوباتا" از فعل لاتین به معنای "تشکیل به صورت توپ یا کره" گرفته شده است، در دسته بیماری‌های شدید آکنه قرار می‌گیرد. این بیماری با کومدون‌های (comedones) دردناک و بدشکل که به یکدیگر متصل می‌شوند (دوتایی یا سه‌تایی)، کیست‌ها، ندول‌های (nodules) التهابی، سینوس‌ها و آبسه‌ها (abscesses) بر روی صورت، گردن، سینه، پشت و شانه‌ها مشخص می‌شود. این بیماری مزمن می‌تواند منجر به ایجاد زخم‌های گسترده شده و تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی بگذارد. آکنه کونگلوباتا می‌تواند به عنوان بخشی از چهارگانۀ انسداد فولیکولی (follicular occlusion tetrad) ظاهر شود که شامل سلولیت (cellulitis) تفکیک‌شده، بیماری پیلونیدال (pilonidal disease)، و هیدرادنیت چرکی (hidradenitis suppurativa) می‌باشد. چهارگانۀ انسداد فولیکولی می‌تواند نسبت به درمان مقاوم باشد. برخلاف آکنه کومدونال یا التهابی معمولی که اغلب با عوامل موضعی کنترل می‌شود، آکنه کونگلوباتا به دلیل شدت التهاب و تشکیل ندول‌ها و کیست‌های عمیق، نیاز به درمان تهاجمی دارد.

این متن به بررسی آکنه در کودکان و نوجوانان می‌پردازد. آکنه در نوزادان (neonatal acne) و آکنه در کودکان خردسال (infantile acne) به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

این متن به بررسی آکنه در کودکان و نوجوانان می‌پردازد. آکنه در نوزادان (neonatal acne) و آکنه در کودکان خردسال (infantile acne) به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

آکنه شغلی یک اختلال پوستی نسبتاً شایع است که ناشی از شرایط مرتبط با کار، به‌ویژه در صنایع صنعتی و مکانیکی، ایجاد می‌شود. این اختلال زمانی رخ می‌دهد که کارگران به‌صورت مستقیم با ترکیباتی که در این صنایع استفاده می‌شوند، تماس فیزیکی دارند. این ترکیبات شامل هیدروکربن‌های پلی‌سیکلیک هالوژنه، روغن‌های برش نامحلول و مشتقات قطران زغال‌سنگ هستند. افرادی که در صنایع شیمیایی و کشاورزی فعالیت می‌کنند نیز به دلیل تماس با ترکیبات مشابهی مانند کلروفنول‌ها، آفت‌کش‌ها و نگهدارنده‌های چوب، مستعد ابتلا به این اختلال هستند. مردان بیشتر تحت تأثیر این وضعیت قرار می‌گیرند، زیرا درصد بیشتری از نیروی کار این حوزه‌ها را تشکیل می‌دهند.

فولیکولیت (Folliculitis) به دلیل التهاب فولیکول‌های سطحی مو رخ می‌دهد و منجر به تشکیل پاپول‌ها و پوسچول‌های (pustules) متمرکز در ناحیه فولیکول می‌شود.

روزاسه که گاهی آکنه بزرگسالان نیز نامیده می شود، التهاب مزمن صورت با علت ناشناخته و بدون درمان دائمی است. چهار نوع مختلف روزاسه شرح داده شده است:

هیدرآدنیت چرکی یک وضعیت مزمن گرفتگی غدد عرق است که منجر به التهاب پوست در نواحی مانند کشاله ران، زیر بغل، زیر سینه ها و بین باسن می شود. معمولاً به صورت ندول‌های بزرگ متعدد (برجستگی‌های سفت)، آبسه‌ها (برجستگی‌های قرمز، متورم، گرم، حساس یا توده‌هایی با چرک داخل خود) و تونل‌ها(tunnels) (سوراخ‌هایی در پوست که ممکن است حاوی مایعی مانند چرک باشد) در این نواحی ظاهر می‌شود. ندول ها و آبسه ها به تدریج بزرگتر می شوند و چرک را تخلیه می کنند. پس از چندین دوره این چرخه شامل انسداد، بزرگ شدن و تخلیه چرک، ممکن است در زیر پوست تونل و سپس جای زخم ایجاد شود. درد شایع ترین علامت است، اما افراد مبتلا به هیدرآدنیت چرکی علائمی مانند خارش، بوی بد ناشی از تخلیه چرک، احساس خستگی و درد مفاصل نیز گزارش می دهند. در حالی که هیچ درمانی برای هیدرادنیت چرکی وجود ندارد، می توانید با پزشک خود برای درمان ضایعات موجود و جلوگیری از ضایعات جدید همکاری کنید. تشخیص هیدرآدنیت عفونی، راه های درمانی هیدرآدنیت عفونی، راه های مراقبت از هیدرآدنیت عفونی

یدودرما (Iododerma) یک بیماری پوستی نادر است که با مصرف ید (Iodine) مرتبط است. این بیماری با ید به عنوان درمانی برای بیماری‌های تیروئید، اریتم ندوزوم (erythema nodosum) و اسپوروتریکوزیس (sporotrichosis)، یدید پتاسیم (potassium iodide) در خلط‌آورها (expectorants) یا مولتی‌ویتامین‌ها، آمیودارون (amiodarone)، پوویدون-ید (povidone-iodine) موضعی، اسید ایوپانوئیک (iopanoic acid) خوراکی برای کوله‌سیستوگرافی (cholecystography)، و کنتراست وریدی یددار (diatrizoate) برای تصویربرداری رادیوگرافیک مرتبط بوده است.

پیوودرما فاسیاله (Pyoderma faciale)، که به عنوان روزاسه فولمینانس (rosacea fulminans) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری حاد و التهابی است که تقریباً به طور انحصاری در صورت زنان جوان دیده می‌شود و معمولاً تنه را درگیر نمی‌کند. این اختلال نادر با بروز ناگهانی پاپول‌های (papules)، پوسچول‌های (pustules) و ندول‌های (nodules) بزرگ، حساس و التهابی روی صورت مشخص می‌شود. پیوودرما فاسیاله علائم سیستمیک ندارد.

استئاتوسیستومای مولتیپلکس، که با نام‌های سبوسیستوماتوزیس (sebocystomatosis) و بیماری اپیدرمال پلی‌کیستیک (epidermal polycystic disease) نیز شناخته می‌شود، با وجود کیست‌های متعدد پوستی مشخص می‌شود که دارای پوششی اپیتلیال و پر از سبوم (sebum) هستند. این کیست‌ها با حضور غدد سباسه (sebaceous glands) در دیواره‌های کیست متمایز می‌شوند. این ضایعات ممکن است به صورت پراکنده یا با الگوی وراثتی اتوزومال غالب (autosomal dominant) رخ دهند. همچنین، استئاتوسیستومای مولتیپلکس می‌تواند با سندرم‌هایی مانند پاچی‌اونیکیا کونژنتا (pachyonychia congenita) و سندرم الاگیل (Alagille syndrome) همراه باشد. اعتقاد بر این است که توسعه استئاتوسیستوم‌ها با جهش در کراتین ۱۷ (keratin 17) در کروموزوم 17q21.2 مرتبط است. تا کنون، ۱۸ جهش متمایز از KRT17 که با استئاتوسیستومای مولتیپلکس مرتبط هستند، شناسایی شده‌اند. ضایعات منفرد که به صورت پراکنده رخ می‌دهند به عنوان استئاتوسیستومای سیمپلکس (steatocystoma simplex) شناخته می‌شوند.