بیماری های مشابه

اپی‌گلوتیت (Epiglottitis) یک التهاب بالقوه خطرناک در اپی‌گلوت و فضای سوپراگلوتیک است که می‌تواند بر اثر عفونت (مانند هموفیلوس آنفلوآنزا نوع ب [Haemophilus influenzae type b] یا Hib) یا آسیب (مانند جسم خارجی، مواد خورنده یا آسیب حرارتی) ایجاد شود. با تورم اپی‌گلوت، احتمال انسداد راه‌های هوایی وجود دارد و این وضعیت می‌تواند به یک اورژانس پزشکی تبدیل شود. علائم بالینی شامل تب بالا، گلودرد، دشواری در بلع، تنگی نفس (Dyspnea)، خشونت صدا (Hoarseness)، استریدور (Stridor)، تاکی‌کاردی (Tachycardia)، ریزش بزاق و صدای شبیه به سیب‌زمینی داغ یا دیسفونی (Dysphonia) می‌باشد.

مراقبت اورژانسی ممکن است شامل آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف وریدی (IV)، تخلیه جراحی و حمایت از راه هوایی باشد.

آبسه پری‌تونسیلار (Peritonsillar abscess) که به نام کوینسی (Quinsy) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت در فضای عمقی گردن است که با تجمع چرک در فضای پری‌تونسیلار مشخص می‌شود.

ترومبوفلبیت چرکی ورید ژوگولار (که به عنوان سندرم لمییر، تونسیلیت نکروزان فوزوباکتریال، نکروباسیلوز انسانی یا سپسیس پس از آنژین نیز شناخته می‌شود) یک ترومبوفلبیت عفونی ورید ژوگولار داخلی است که معمولاً توسط باکتری‌های بی‌هوازی پس از فارنژیت باکتریایی ایجاد می‌شود. اگرچه Fusobacterium necrophorum، یک باسیل گرم منفی بی‌هوازی که بخشی از فلور طبیعی دهان در انسان است، شایع‌ترین عامل بیماری‌زا است، اما عفونت می‌تواند چند میکروبی باشد. اخیراً، مواردی از ترومبوفلبیت چرکی ورید ژوگولار ناشی از Staphylococcus aureus که به صورت جامعه‌گیری به دست آمده نیز گزارش شده است (سندرم شبیه لمییر).