ترومبوفلبیت چرکی ورید ژوگولار (که به عنوان سندرم لمییر، تونسیلیت نکروزان فوزوباکتریال، نکروباسیلوز انسانی یا سپسیس پس از آنژین نیز شناخته می‌شود) یک ترومبوفلبیت عفونی ورید ژوگولار داخلی است که معمولاً توسط باکتری‌های بی‌هوازی پس از فارنژیت باکتریایی ایجاد می‌شود. اگرچه Fusobacterium necrophorum، یک باسیل گرم منفی بی‌هوازی که بخشی از فلور طبیعی دهان در انسان است، شایع‌ترین عامل بیماری‌زا است، اما عفونت می‌تواند چند میکروبی باشد. اخیراً، مواردی از ترومبوفلبیت چرکی ورید ژوگولار ناشی از Staphylococcus aureus که به صورت جامعه‌گیری به دست آمده نیز گزارش شده است (سندرم شبیه لمییر).

یک مرور سیستماتیک اخیر از بیش از ۱۰۰ بیمار مبتلا به این بیماری نشان داد که بیشتر موارد در دهه دوم و سوم زندگی رخ می‌دهند.

عفونت معمولاً در لوزه یا حلق آغاز می‌شود و سپس به فضای جانبی حلق گسترش می‌یابد. سپس عفونت از طریق گسترش مجاور به غلاف کاروتید نفوذ می‌کند. این امر منجر به ترومبوفلبیت چرکی ورید ژوگولار می‌شود.

بیماران در زمان مراجعه به صورت سیستمیک بیمار به نظر می‌رسند. تب و لرز شایع است، همان‌طور که حساسیت در مثلث قدامی گردن نیز معمول است. فارنژیت ممکن است علامت برجسته‌ای نباشد. بیماران ممکن است دچار دیسفاژی یا اختلال در عملکرد اعصاب جمجمه‌ای تحتانی شوند. ارزیابی آزمایشگاهی نشان‌دهنده لوکوسیتوز است. کشت‌های خون معمولاً مثبت هستند.

شایع‌ترین ارگانیسم جدا شده F. necrophorum است. گونه‌های دیگر Fusobacterium و دیگر ارگانیسم‌های بی‌هوازی که بخشی از فلور طبیعی دهانی هستند، از جمله استرپتوکوک‌های بی‌هوازی، نیز در این بیماری دخیل بوده‌اند. Klebsiella pneumoniae، Pseudomonas aeruginosa، Staphylococcus aureus، F. nucleatum و استرپتوکوک‌های بتا-همولیتیک نیز شناسایی شده‌اند. در برخی موارد، بیمارانی که اخیراً کاتتر مرکزی در ورید ژوگولار داشته‌اند، ممکن است به دلیل S. aureus یا سایر ارگانیسم‌ها به ترومبوفلبیت چرکی ورید ژوگولار مبتلا شوند.