بیماری های مشابه

بیماری لایم با تظاهرات پوستی شامل اریتم میگرانس (erythema migrans)، آکرو درماتیتیس کرونیکا آتروفیکانس (acrodermatitis chronica atrophicans) (در اروپا) و بورلیا لنفوسیتوما (Borrelia lymphocytoma)، یک بیماری التهابی واسطه‌ای سیستم ایمنی است که ناشی از عفونت با اسپیروکت بورلیا بورگدورفری سنسو لاتو (Borrelia burgdorferi sensu lato) می‌باشد. این باکتری شامل چهار گونه مختلف است: بورلیا بورگدورفری سنسو استریکتو (Borrelia burgdorferi sensu stricto)، بورلیا گارینی (Borrelia garinii)، بورلیا افزلی (Borrelia afzelii) و کاندیداتوس بورلیا مایونی (candidatus Borrelia mayonii). بیماری معمولاً با ضایعه پوستی که به آرامی گسترش می‌یابد، یعنی اریتم میگرانس (EM)، در محل نیش کنه آغاز می‌شود (بیماری موضعی اولیه).

بیماری لایم به دلیل عفونت با باکتری بوریلیا بورگدورفری (Borrelia burgdorferi) ایجاد می‌شود. میزبان معمول این باکتری، کنه گوزن است، اما انسان‌ها نیز ممکن است در صورت گزیدگی دچار عفونت شوند. اغلب بیماران به یاد نمی‌آورند که توسط کنه گزیده شده‌اند. نشانه‌های اولیه بیماری لایم شامل تب و لرز، بثورات پوستی به شکل دایره‌ای و گسترش یابنده معروف به بثورات چشمی (erythema migrans)، تورم مفاصل و درد عضلانی است. بوریلیا بورگدورفری بسیار سخت در محیط کشت رشد می‌کند و تشخیص معمولاً بر اساس نتایج مثبت سرولوژیک انجام می‌شود. نادر است که بیماری لایم در مراحل اولیه بر چشم تأثیر بگذارد؛ با این حال، بیمارانی که در مراحل پیشرفته تشخیص داده شده و درمان می‌شوند ممکن است علائم چشمی داشته باشند. این بیماران معمولاً از قرمزی چشم، درد، حساسیت به نور یا کاهش دید به دلیل التهاب چشمی شکایت دارند.

ادم مقره‌ای (Papilledema) به تورم عصب‌های بینایی ناشی از افزایش فشار داخل جمجمه (intracranial pressure) اطلاق می‌شود که در معاینه چشم‌پزشکی قابل مشاهده است.

نوروپاتی ارثی اپتیک لبر (Leber hereditary optic neuropathy یا LHON)، که به نام آتروفی اپتیک لبر (Leber optic atrophy) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری ارثی عصب بینایی است که توسط جهش‌های ژنتیکی در میتوکندری ایجاد می‌شود. این بیماری شایع‌ترین اختلال ارثی میتوکندریایی است و به طور کلاسیک جوانان مرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری به صورت نوروپاتی اپتیک یک‌طرفه و پیشرونده ظاهر می‌شود که در نهایت پس از ماه‌ها یا سال‌ها به دوطرفه تبدیل می‌شود.

مننژیوماهای غلاف عصب بینایی (Optic Nerve Sheath Meningiomas - ONSM) تومورهای نادری هستند که به آرامی رشد کرده و خوش‌خیم می‌باشند و از مننژهای اطراف عصب بینایی منشا می‌گیرند. این تومورها به‌طور کلاسیک در بزرگسالان پس از دهه سوم زندگی مشاهده می‌شوند، در کودکان نادر هستند و در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهند (نسبت ۳ به ۲). اکثر بیماران با کاهش پیشرونده بینایی تک‌چشمی مراجعه می‌کنند. بیماران ممکن است کاهش دید رنگی (dyschromatopsia)، سردرد و درد در ناحیه چشم را نیز تجربه کنند. در معاینه، آتروفی عصب بینایی و نقص نسبی واکنش مردمک به نور (relative afferent pupillary defect) ممکن است مشاهده شود. ONSM اغلب با نوریت بینایی اشتباه گرفته می‌شود. عوامل خطر شامل سابقه قرار گرفتن در معرض پرتودرمانی برای بدخیمی‌های سیستم عصبی مرکزی، مواجهه تصادفی با پرتو و شرایط ژنتیکی مانند نوروفیبروماتوز نوع ۲ و شوانوماتوزیس می‌باشند.