بیماری های مشابه

*تاریخچه و ارائه کلاسیک:* این وضعیت ممکن است با درد در ناحیه شانه ظاهر شود، اما اغلب درد به بخش جانبی بازو در ناحیه دلتوئید محدود می‌شود. پارگی ناشی از آسیب تروماتیک (مانند سقوط یا دررفتگی شانه) معمولاً با درد حاد و محدودیت حرکت همراه است، اما پارگی‌های مزمن ممکن است دارای دوره‌ای تدریجی و آغاز آهسته علائم باشند. بسته به درجه پارگی، بیماران ممکن است نشانه‌هایی از ضعف و محدودیت در دامنه حرکتی فعال شانه (ROM) نشان دهند. بیماران اغلب گزارش می‌دهند که در انجام کارهای بالای سر یا کارهای تکراری و بلند کردن اشیاء با بازوهایی که از بدن دور هستند (فعالیت‌های نوع کشیدن) دچار مشکل هستند.

بی‌ثباتی خلفی شانه که می‌تواند شامل نیمه‌دررفتگی (subluxation) و دررفتگی (dislocation) باشد، با پارگی‌های لابروم خلفی (posterior labral tears) همراه است و یک طیف نادر از بیماری‌ها را در بر می‌گیرد. دررفتگی حاد خلفی شانه عمدتاً ناشی از ضربه بوده و نیاز به توجه فوری و جااندازی دارد. وارد کردن فشار محوری به بازویی که خم شده (flexed)، نزدیک به بدن (adducted) و به داخل چرخیده (internally rotated) است، باعث می‌شود که سر استخوان بازو از گلنوئید خلفی خارج شده و دچار دررفتگی یا نیمه‌دررفتگی شود. دررفتگی حاد خلفی همچنین می‌تواند ناشی از نیروهای مستقیم وارده به شانه جلویی باشد، مانند برخورد با داشبورد در تصادف خودرو. سایر علل شناخته شده دررفتگی حاد خلفی شانه شامل تشنج‌ها (seizures)، برق‌گرفتگی (electrocution) و افتادن بر روی دست کشیده است.