بیماری های مشابه

شایع‌ترین موارد گزیدگی (envenomation) که در محیط‌های آبی توسط انسان‌ها تجربه می‌شود، از سوی اعضای شاخه کینداریا (Cnidaria) است. این شاخه شامل عروس‌های دریایی، مرد جنگی پرتغالی (Portuguese man-of-war)، شقایق‌های دریایی و مرجان‌ها می‌باشد. وجه مشترک همه این گروه‌ها، وجود نماتوسیست‌ها (nematocysts) یا کپسول‌های گزنده‌ای است که حاوی سموم مختلف هستند. آسیب‌های ناشی از این موجودات می‌تواند از تحریکات خفیف تا جراحات دردناک و جدی با نکروز بافتی متغیر باشد که گاهی کشنده است.

اریتما شناگران دریا (Seabather's eruption) ناشی از زهرآلودگی و حساسیت بیش از حد به شکل لاروی موجودات دریایی سلنترات (coelenterates) است که در آب دریا یافت می‌شوند. لاروهای عروس دریایی تیمبل (Linuche unguiculata) عامل بروز این وضعیت در اقیانوس اطلس در نزدیکی سواحل جنوب شرقی فلوریدا، مکزیک و کارائیب هستند. همچنین گزارش شده است که در فیلیپین و مناطق ساحلی جنوب شرق آسیا با ارگانیسم مولد Linuche aquila نیز رخ می‌دهد. در حالی که عروس دریایی بالغ دارای اندازه ۵-۲۰ میلی‌متر (تا ۳/۴ اینچ) است، فرم لاروی آن تنها ۰.۵ میلی‌متر می‌باشد. در سواحل میانه اطلس تا نیویورک، لاروهای شقایق دریایی Edwardsiella lineata نیز به عنوان عامل شناسایی شده‌اند. اکثر موارد بین ماه‌های مارس تا آگوست رخ می‌دهند.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. بثورات دارویی که به عنوان راش دارویی یا واکنش دارویی نیز شناخته می شود، یک بیماری پوستی است که توسط دارو ایجاد می شود. هر دارویی می تواند باعث فوران دارویی شود و شدت آن می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در حالی که آنها از نظر ظاهر و شدت متفاوت هستند، همچنان وجود بثورات قرمز و خارش دار در تمام آن ها مشترک است. راه های مراقبت زخم ناشی از دارو (بثورات دارویی)، راه های درمان زخم ناشی از دارو (بثورات دارویی)

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

این خلاصه به بیماران کودکان می‌پردازد. درماتیت تماسی آلرژیک در بزرگسالان به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

کهیر فیزیکی (Physical urticaria) یک زیرمجموعه از کهیر مزمن است که توسط محرک‌های فیزیکی خارجی ایجاد می‌شود. در تمامی انواع کهیر فیزیکی، مناطقی از پوست که در معرض محرک قرار می‌گیرند، واکنش نشان داده و کهیر (wheals) و/یا آنژیوادم (angioedema) تشکیل می‌دهند. به طور معمول، واکنش‌ها به نواحی در معرض محدود می‌شوند؛ اما در برخی بیماران ممکن است واکنش عمومی‌تر ایجاد شود. پاتوژنز بر اساس دگرانولاسیون سلول‌های ماست (mast cell degranulation) استوار است. روش دقیق تحریک این پاسخ پاتوفیزیولوژیک در بین زیرگونه‌ها متفاوت است.