شایع‌ترین موارد گزیدگی (envenomation) که در محیط‌های آبی توسط انسان‌ها تجربه می‌شود، از سوی اعضای شاخه کینداریا (Cnidaria) است. این شاخه شامل عروس‌های دریایی، مرد جنگی پرتغالی (Portuguese man-of-war)، شقایق‌های دریایی و مرجان‌ها می‌باشد. وجه مشترک همه این گروه‌ها، وجود نماتوسیست‌ها (nematocysts) یا کپسول‌های گزنده‌ای است که حاوی سموم مختلف هستند. آسیب‌های ناشی از این موجودات می‌تواند از تحریکات خفیف تا جراحات دردناک و جدی با نکروز بافتی متغیر باشد که گاهی کشنده است.

آسیب‌های ناشی از عروس‌های دریایی و مرد جنگی پرتغالی (Physalia physalis) در ابتدا با درد تیز و سوزان آغاز می‌شود و به سرعت به ایجاد خطوطی قرمز رنگ در الگوهای شلاق‌مانند بر روی بدن منجر می‌شود. این علائم در طی چند ساعت فروکش می‌کنند، اما در موارد خفیف به صورت هایپرپیگمنتاسیون و در موارد شدید به صورت تاول و نکروز باقی می‌مانند. علائم سیستمیک ممکن است با آسیب‌های شدید P. physalis همراه باشند که شامل تهوع، گرفتگی‌های شکمی، تحریک‌پذیری، تنگی قفسه سینه و تنگی نفس می‌باشند.

گزیدگی توسط Chironex fleckeri، که به عنوان عروس دریایی جعبه‌ای یا زنبور دریایی شناخته می‌شود (یک عروس دریایی بزرگ که در آب‌های گرمسیری استرالیا یافت می‌شود)، معمولاً شدید است. ضایعات به دلیل سم درماتونکروتیک (dermatonecrotic) دارای ظاهری یخ‌زده هستند. معمولاً، تماس با این سم‌ها به دلیل سموم همولیتیک و کاردیوتوکسیک کشنده است. همچنین به گزیدگی عروس دریایی جعبه‌ای هاوایی و عروس دریایی موی شیر اشاره کنید.

درماتیت ناشی از شقایق دریایی به دلیل تماس با یکی از چندین گونه ایجاد می‌شود و معمولاً منجر به شرایطی مشابه درماتیت تماسی آلرژیک می‌شود، اما تفاوت آن در این است که علائم در عرض چند دقیقه پس از تماس ظاهر می‌شوند.

تماس با مرجان ممکن است بسیار خفیف باشد و تنها باعث تحریک و خارش شود. گزیدگی توسط مرجان‌های آتشین، که مرجان‌های واقعی نیستند، در ابتدا دردناک است و منجر به ایجاد ضایعات پاپولار و پوسچولار می‌شود که می‌تواند به نکروز بافتی پیشرفت کند.