بیماری های مشابه

دررفتگی و شکستگی مفصل تارسومتاتارسال
دررفتگی و شکستگی مفصل تارسومتاتارسال
علل / مکانیسم معمول آسیب: آسیب‌های تارسومتاتارسال (tarsometatarsal) می‌تواند به‌وسیله مکانیسم‌های مستقیم یا غیرمستقیم ایجاد شود. آسیب‌های مستقیم معمولاً ناشی از تروماهای شدید و ضربه‌های له‌کننده به پشت پا هستند. آسیب‌های غیرمستقیم به‌وسیله نیروهای چرخشی و/یا محوری در پای خم‌شده به سمت پایین (plantarflexed) ایجاد می‌شوند.

"نوروم مورتون"
"نوروم مورتون"
نوروما مورتون به درد نوروپاتیک در ناحیه متاتارس (metatarsus) اشاره دارد که به طور معمول بین متاتارس‌های سوم و چهارم رخ می‌دهد و ناشی از فشردگی عصب بین انگشتی (interdigital nerve) است. این وضعیت یک نوروما (neuroma) واقعی نیست. علائم و نشانه‌های رایج شامل بی‌حسی، هیپرستزی (hyperesthesia) یا پارستزی (paresthesia) در ناحیه متاتارس‌های دیستال، احساس وجود یک سنگ‌ریزه در کفش، و درد مبهم یا سوزش در پا که از سر متاتارس‌ها به انگشتان سوم و چهارم منتشر می‌شود، می‌باشد که ممکن است با کفش‌های پاشنه بلند، کفش‌های تنگ و پروناسیون بیش از حد (overpronation) مرتبط باشد. لمس این ناحیه ممکن است باعث ایجاد حساسیت شود. این وضعیت یکی از علل شایع درد در جلوی پا در بزرگسالان است. علائم معمولاً زمانی که فشار از روی پای مبتلا برداشته می‌شود بهبود می‌یابند.

شکستگی استخوان کف پا
شکستگی استخوان کف پا
متاتارس‌ها (metatarsals) از نقاط شایع شکستگی هستند. این آسیب‌ها می‌توانند به‌صورت منفرد یا همراه با سایر آسیب‌های پا رخ دهند. اکثر شکستگی‌های متاتارس به‌دلیل نیروهای مستقیم مانند افتادن جسمی روی پا، آسیب له‌شدگی، سقوط از ارتفاع، یا تصادف رانندگی اتفاق می‌افتند، که هر یک می‌توانند در هر نقطه از طول استخوان شکستگی ایجاد کنند. به‌طور دیگر، شکستگی‌های متاتارس می‌توانند نتیجه آسیب‌های با انرژی پایین‌تر مانند اعمال پیچش بر روی پای ثابت یا ایجاد فلکسیون پلانتار و اینورژن (inversion) باشند که منجر به شکستگی مایل یا آوالسیون (avulsion) می‌شود. در نهایت، استفاده مکرر و بیش از حد یا افزایش ناگهانی در فعالیت می‌تواند به شکستگی‌های استرسی متاتارس‌ها منجر شود.

"نوروم مورتون"
"نوروم مورتون"
نوروما مورتون به درد نوروپاتیک در ناحیه متاتارس (metatarsus) اشاره دارد که به طور معمول بین متاتارس‌های سوم و چهارم رخ می‌دهد و ناشی از فشردگی عصب بین انگشتی (interdigital nerve) است. این وضعیت یک نوروما (neuroma) واقعی نیست. علائم و نشانه‌های رایج شامل بی‌حسی، هیپرستزی (hyperesthesia) یا پارستزی (paresthesia) در ناحیه متاتارس‌های دیستال، احساس وجود یک سنگ‌ریزه در کفش، و درد مبهم یا سوزش در پا که از سر متاتارس‌ها به انگشتان سوم و چهارم منتشر می‌شود، می‌باشد که ممکن است با کفش‌های پاشنه بلند، کفش‌های تنگ و پروناسیون بیش از حد (overpronation) مرتبط باشد. لمس این ناحیه ممکن است باعث ایجاد حساسیت شود. این وضعیت یکی از علل شایع درد در جلوی پا در بزرگسالان است. علائم معمولاً زمانی که فشار از روی پای مبتلا برداشته می‌شود بهبود می‌یابند.

خرید اشتراک