بیماری های مشابه

دیستروفی‌های شبکیه (Retinal dystrophies) گروهی از بیماری‌های ارثی شبکیه هستند که منجر به از دست رفتن پیشرونده گیرنده‌های نوری شبکیه می‌شوند. شایع‌ترین نوع دیستروفی شبکیه، رتینیت پیگمنتوزا (retinitis pigmentosa یا RP) است، اما انواع دیگری از دیستروفی‌ها نیز وجود دارند که در دسته‌بندی RP قرار نمی‌گیرند. این بیماری‌های دژنراتیو شبکیه از نظر بالینی و ژنتیکی تنوع زیادی دارند. مشابه RP، علائم شامل مشکلات دید در شب و دید رنگی است. همچنین، در صورتی که گیرنده‌های نوری مرکزی تحت تأثیر قرار گیرند، ممکن است دید مرکزی ضعیف شود. پیش‌بینی می‌شود که دیستروفی‌های شبکیه بر ۱ در ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر تأثیر بگذارند و شیوع جهانی آن ۱.۵ تا ۲ میلیون نفر است.

*بحران سیفلیس در ایالات متحده:* موارد سیفلیس و سیفلیس مادرزادی در سراسر کشور به شدت افزایش یافته است، به طوری که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ موارد کلی سیفلیس ۸۰ درصد افزایش داشته است. آزمایش سرولوژیک (Serologic testing) اصلی‌ترین روش برای تشخیص، مرحله‌بندی و مدیریت سیفلیس است. آزمایش باید برای هر بیمار جنسی فعال که احتمال سیفلیس در او وجود دارد یا دارای علائم جدید و غیرقابل توضیح است، انجام شود. تشخیص و درمان به‌موقع سیفلیس می‌تواند از عوارض سیستمیک، از جمله درگیری چشمی و نابینایی دائمی جلوگیری کند.