بحران سیفلیس در ایالات متحده: موارد سیفلیس و سیفلیس مادرزادی در سراسر کشور به شدت افزایش یافته است، به طوری که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ موارد کلی سیفلیس ۸۰ درصد افزایش داشته است. آزمایش سرولوژیک (Serologic testing) اصلی‌ترین روش برای تشخیص، مرحله‌بندی و مدیریت سیفلیس است. آزمایش باید برای هر بیمار جنسی فعال که احتمال سیفلیس در او وجود دارد یا دارای علائم جدید و غیرقابل توضیح است، انجام شود. تشخیص و درمان به‌موقع سیفلیس می‌تواند از عوارض سیستمیک، از جمله درگیری چشمی و نابینایی دائمی جلوگیری کند.
سیفلیس یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم (Treponema pallidum) که یک اسپیروکت است، ایجاد می‌شود و دارای یک دوره بالینی مزمن و متناوب است. ترپونما پالیدوم از طریق غشاهای مخاطی یا تماس مستقیم با زخم سیفلیس در طی رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.
سیفلیس به چهار مرحله اصلی تقسیم می‌شود: اولیه، ثانویه، نهفته و ثالثیه. مراحل عفونت فعال شامل اولیه، ثانویه و نهفتگی زودرس است. سیفلیس ثالثیه در بیمارانی که هرگز درمان اولیه دریافت نکرده‌اند، با شروع دیرتری همراه است. سیفلیس ثالثیه می‌تواند شامل علائم قلبی یا عصبی باشد که به عنوان نورو سیفلیس (neurosyphilis) شناخته می‌شود.
یووئیت سیفلیسی یا سایر تظاهرات چشمی سیفلیس (مانند نوروریتینیتیس و نوریت اپتیک) می‌تواند در هر مرحله‌ای از سیفلیس، از جمله مراحل اولیه، رخ دهد و ممکن است به صورت ناهنجاری‌های منفرد یا مرتبط با نورو سیفلیس بروز کند.
تمام ساختارهای چشم ممکن است توسط سیفلیس درگیر شوند و به همین دلیل به آن مقلد بزرگ (the great imitator) می‌گویند. تظاهرات می‌تواند شامل التهاب ملتحمه، اسکلریت، اپی‌اسکلریت، کراتیت، گلوکوم، اختلالات حرکتی چشمی، افتادگی پلک، تغییرات مردمکی، دررفتگی عدسی، یووئیت، ویتریت، کوریورتینیت یا آتروفی عصب بینایی باشد. بیماران ممکن است با تغییرات دیداری مانند تار شدن یا کدر شدن دید، اختلال در تشخیص رنگ، فوتوفوبیا و کاهش حدت بینایی که می‌تواند به نابینایی دائمی منجر شود، مراجعه کنند. در نیمی از موارد، هر دو چشم تحت تأثیر قرار می‌گیرند. برخی از تظاهرات چشمی ممکن است سال‌ها پس از درگیری اولیه رخ دهند.
سیفلیس چشمی می‌تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. سیفلیس مادرزادی، با وجود نادر بودن نسبی، همچنان تهدیدی بسیار مهم برای چشم محسوب می‌شود.
در صورت شک به سیفلیس چشمی، ارجاع فوری و مدیریت مشترک با یک چشم‌پزشک ضروری است. سیفلیس چشمی باید مشابه با نورو سیفلیس درمان شود، حتی اگر آزمایش مایع مغزی-نخاعی (CSF) نرمال باشد.
پیش‌آگهی متغیر است و بستگی به این دارد که بیماری در چه مرحله‌ای درمان شده و کدام ساختارهای چشمی تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. یووئیت قدامی و واسکولیت رتین معمولاً پیش‌آگهی خوبی دارند. عواملی که پیش‌آگهی را بدتر می‌کنند شامل هم‌عفونتی با HIV، نوروپاتی اپتیک مرتبط، یا دید ضعیف در زمان تشخیص هستند.
موضوعات مرتبط: سیفلیس مادرزادی زودرس و دیررس، سیفلیس اولیه، سیفلیس ثانویه، نورو سیفلیس.