بیماری های مشابه

هامارتوم‌های مادرزادی عضله صاف در دوران جنینی شکل می‌گیرند و با تکثیر موضعی دسته‌های عضله صاف در درم که موهای ولوس (vellus) روی آن قرار دارند، مشخص می‌شوند. این هامارتوم‌ها ممکن است در زمان تولد یا در اوایل نوزادی مشاهده شوند. هیچ علائم سیستمیک وجود ندارد. شیوع تخمینی آن ۱ در هر ۲۶۰۰ تولد است و اندکی در مردان بیشتر دیده می‌شود.

نئوس لیپوماتوزوس سطحی (Nevus lipomatosus superficialis) یک هامارتومای (hamartoma) خوش‌خیم و نسبتاً نادر است که از بافت چربی بالغ تشکیل شده است. این نئوس معمولاً در هنگام تولد یا در دوران کودکی به صورت پاپول‌ها، ندول‌ها و پلاک‌های نرم یا لاستیکی با ظاهری پولیپ‌مانند یا مغزی‌شکل ظاهر می‌شود و عمدتاً در ناحیه باسن یا ران‌های بالایی دیده می‌شود. مواردی از بروز این عارضه در بزرگسالی نیز گزارش شده است که در این حالت، ضایعات معمولاً به‌صورت تکی هستند. همچنین، موارد بسیار نادری از نئوس لیپوماتوزوس عمومی‌شده نیز گزارش شده است. هیچ گونه تمایل جنسی خاصی برای بروز این عارضه شناخته نشده است و پاتوژنز (pathogenesis) آن نیز ناشناخته است.

آینهوم (Ainhum) یا داکتیلولیز اسپونتانئا (dactylolysis spontanea) به عنوان یک بیماری شناخته می‌شود که با تشکیل یک نوار عمیق و فشاری (sulcus) که دور یک انگشت پیچیده می‌شود و منجر به قطع خود به خود (autoamputation) انگشت می‌گردد، مشخص می‌شود. این بیماری بیشتر در افراد دارای پوست تیره در آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی و مرکزی و ایالات متحده رخ می‌دهد. اگرچه در ایالات متحده بسیار نادر است، برخی نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که این بیماری به درستی تشخیص داده نمی‌شود و مورد غفلت قرار می‌گیرد.

سندروم حلقه فشاری (Constriction ring syndrome) که به عنوان سندرم باند آمنیوتیک (amniotic band syndrome) و دیسپلازی استریتر (Streeter dysplasia) نیز شناخته می‌شود، یک وضعیت مادرزادی است که به علت باندهای فیبری شل و آمنیوتیکی که پاره می‌شوند و ساختارهای در حال تکامل طبیعی جنین را درگیر می‌کنند، ایجاد می‌شود. این وضعیت به صورت وجود باندهایی که به صورت عمود بر محور طولی اندام قرار دارند و بافت‌های طبیعی در نزدیکی باند دیده می‌شود. در دست، این وضعیت می‌تواند شامل حلقه‌های فشاری، هیپوپلازی (hypoplasia)، جوش‌خوردگی‌ها یا حتی قطع عضو باشد.

کوتیس لَکسا به گروهی از شرایط اشاره دارد که ناشی از فیبرهای الاستیک کم و پراکنده در چندین ارگان هستند. پوست اغلب درگیر شده و ظاهری شل، افتاده و آویزان پیدا می‌کند. این بیماری به صورت‌های اتوزومال غالب (AD)، اتوزومال مغلوب (AR) و مرتبط با کروموزوم X وجود دارد. به ندرت، این وضعیت ممکن است به صورت اکتسابی ایجاد شود.

سندرم کاتیس ورتیسیس جیراتا (Cutis verticis gyrata) که به نام‌های سندرم پوست سر بولداگ، پاکیدرمیا ورتیسیس جیراتا و کاتیس ورتیسیس پلیکاتا نیز شناخته می‌شود، یک وضعیت خوش‌خیم پوستی در ناحیه پوست سر است که با چین‌ها و شیارهایی که مشابه با شیاره‌ها و برجستگی‌های مغزی هستند، مشخص می‌شود. این شیارها و برجستگی‌ها معمولاً به صورت متقارن و در جهت قدامی-خلفی در ناحیه ورتکس و اکسیپوت قرار دارند، اما ممکن است نواحی پاریتال و/یا تمپورال پوست سر را نیز درگیر کنند. کاتیس ورتیسیس جیراتا نادر است و شیوع تقریبی آن ۱ در ۱۰۰٬۰۰۰ مرد و ۰٫۲۶ در ۱۰۰٬۰۰۰ زن می‌باشد. علت‌شناسی این وضعیت هنوز به خوبی شناخته نشده است. کاتیس ورتیسیس جیراتا به سه دسته تقسیم می‌شود: اولیه ضروری، اولیه غیرضروری و ثانویه.