بیماری های مشابه

کنژنکتیویت آلرژیک فصلی و دائمی
کنژنکتیویت آلرژیک فصلی و دائمی
کنژنکتیویت آلرژیک فصلی و دائمی (Seasonal/Perennial Allergic Conjunctivitis - SAC/PAC) یکی از علل شایع تحریک و خارش چشم است که غیرعفونی محسوب می‌شود. آلرژن‌ها ممکن است فصلی باشند، مانند گرده‌ها و آمبروسیا (Ragweed)، یا غیرفصلی، مانند گرد و غبار، قطره‌های چشمی، کپک، یا مواد آرایشی. این بیماری نتیجه یک واکنش حساسیت‌ مفرط وابسته به ایمونوگلوبولین E (IgE) است و سابقه فردی یا خانوادگی آتوپی (Atopy) در این بیماران شایع است.

قرمزی چشم (کونژنکتیویت)
قرمزی چشم (کونژنکتیویت)
ورم ملتحمه، که معمولا به عنوان چشم صورتی/چشم قرمز شناخته می شود، التهاب بافت روی سطح چشم و/یا پوشش داخلی پلک است. یک یا هر دو چشم صورتی یا قرمز و تحریک شده به نظر می رسند. ممکن است ترشحات (اشک، مخاط یا چرک) و همچنین حساسیت به نور روشن وجود داشته باشد. ممکن است سوزش، خارش، احساس شن در چشم و حتی درد در چشم وجود داشته باشد. ممکن است صبح هنگام بیدار شدن از خواب پلک ها به هم چسبیده باشند. بینایی ممکن است توسط مخاط یا اشک اضافی در چشم ها تار شود. راه های مراقبت قرمزی چشم (کونژنکتیویت)، راه های درمان قرمزی چشم (کونژنکتیویت)، راه های تشخیص قرمزی چشم (کونژنکتیویت)

درماتیت تماسی آلرژیک
درماتیت تماسی آلرژیک
درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

ملتحمه غول‌پیکر پاپیلاری
ملتحمه غول‌پیکر پاپیلاری
ملتحمه‌چشمی پاپیلاری غول‌آسا (GPC)، شکلی شدید از التهاب ملتحمه ناشی از لنزهای تماسی است که به عنوان پاسخی التهابی به محلول‌های لنز تماسی، مواد سازنده لنز، رسوبات پروتئینی روی لنزها یا ضربه‌های مکانیکی بروز می‌کند. به احتمال زیاد، این مکانیزم ماهیتی چندعاملی دارد. بیماران تمایل دارند از قرمزی چشم‌ها، ترشحات مخاطی و تحریک و خارش چشمی شکایت کنند. در موارد شدیدتر، استفاده از لنزهای تماسی ممکن است ناراحت‌کننده یا غیرممکن باشد و با افتادگی پلک‌ها (پتوز) همراه شود. این التهاب ملتحمه تمایل دارد دوطرفه باشد، اما می‌تواند به صورت نامتقارن نیز بروز کند. در حالی که بیشتر بیماران از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، تحریک مزمن ناشی از بخیه‌های قرنیه‌ای نمایان می‌تواند علائم و نشانه‌های مشابهی را ایجاد کند. بیمارانی که مستعد آلرژی چشمی یا خشکی چشم هستند، ممکن است بیشتر به التهاب ملتحمه ناشی از لنز تماسی دچار شوند.

درماتیت آتوپیک (اگزما)
درماتیت آتوپیک (اگزما)
اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

پمفیگوئید سیکاتریسیل چشمی
پمفیگوئید سیکاتریسیل چشمی
پمفیگویید اسکارساز (Cicatricial pemphigoid) که به عنوان پمفیگویید مخاطی (mucous membrane pemphigoid) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری خودایمنی مزمن تاول‌زا است که مخاط دهان، دستگاه تناسلی و چشم را درگیر می‌کند و به ندرت پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری تقریباً دو برابر در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است و بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود.

سلولیت پره‌سپتال
سلولیت پره‌سپتال
سلولیت پیش‌سپتال (Preseptal cellulitis)، که به عنوان سلولیت اطراف چشمی (periorbital cellulitis) نیز شناخته می‌شود، عفونتی است که در پلک و بافت‌های نرم اطراف چشم در جلوی سپتوم اربیتال (orbital septum) رخ می‌دهد و معمولاً به دلیل گسترش عفونت مجاور یا آسیب به وجود می‌آید. عوامل مستعدکننده شامل عفونت‌های محلی پلک (هوردئولوم، داکریوسیستیت)، سینوزیت، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت‌های دندانی، اوتیت میانی و آسیب به چشم (مانند نیش حشرات) می‌باشند. این بیماری در کودکان زیر ۵ سال شایع‌تر است، اما می‌تواند در هر گروه سنی دیده شود. از نظر بالینی به صورت اریتم و ادم حاد پلک ظاهر می‌شود. ممکن است تب، درد، ترشح بینی یا کنژنکتیویت نیز همراه باشد. شایع‌ترین عوامل ایجادکننده باکتری‌های استافیلوکوک (Staphylococcus) و استرپتوکوک (Streptococcus) هستند. میزان سلولیت پیش‌سپتال ناشی از هموفیلوس آنفلوآنزا نوع ب (Haemophilus influenzae type b) به‌طور قابل توجهی از زمان معرفی واکسن کاهش یافته است.

کراتوکنژنکتیویت بهاری
کراتوکنژنکتیویت بهاری
کراتوکونژونکتیویت بهاره (Vernal keratoconjunctivitis یا VKC) نوعی التهاب آلرژیک ملتحمه چشم است که در آب و هوای گرم و خشک رخ می‌دهد. واژه "Vernal" به معنی مرتبط با بهار است و این بیماری بیشتر در فصل‌های بهار و تابستان شایع است. پاتوفیزیولوژی این بیماری به دلیل تجمع بیش از حد ائوزینوفیل‌های فعال شده است که واکنش التهابی در ملتحمه چشم ایجاد می‌کنند.

خرید اشتراک