بیماری های مشابه

التهاب ملتحمه ویروسی (Viral Conjunctivitis) که معمولاً با نام چشم صورتی (Pink Eye) شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین انواع التهاب ملتحمه است.

اپی‌اسکلریت منتشر (Diffuse Episcleritis) یک وضعیت التهابی بازگشتی در بافت اپی‌اسکلرال (Episcleral) است که اغلب به صورت دوطرفه رخ می‌دهد. این بیماری معمولاً به صورت ناگهانی شروع می‌شود. علائم ممکن است تنها شامل ناحیه‌ای قرمز شده در سطح چشم باشد یا شامل درد، ترس از نور (Photophobia)، اشک‌ریزی و احساس داغ و سوزش با حساسیت نادر به لمس باشد. حدود یک سوم از بیماران دارای یک بیماری سیستمیک زمینه‌ای هستند. برخلاف نوع ندولار (Nodular) این بیماری، اکثر دوره‌های اپی‌اسکلریت منتشر کوتاه‌مدت بوده (۱۰ تا ۲۱ روز) و معمولاً نیاز به درمان چندانی ندارند. شیوع این بیماری در زنان بیشتر است و در دهه‌های چهارم تا پنجم زندگی بیشتر مشاهده می‌شود. بازگشت بیماری ممکن است به صورت نوع منتشر یا نوع ندولار اپی‌اسکلریت باشد.

اسکلریت قدامی منتشر (Diffuse anterior scleritis) یکی از شایع‌ترین انواع اسکلریت است. اسکلریت (Scleritis) یک حالت التهابی است که بر صلبیه (sclera) تأثیر می‌گذارد و اغلب با بیماری‌های زمینه‌ای سیستمیک مرتبط با بافت همبند، واسکولیت (vasculitis) یا دیگر بیماری‌های خودایمنی همراه است. اسکلریت باعث التهاب شدید صلبیه و درد چشمی می‌شود. این بیماری بیشتر در زنان میانسال مشاهده می‌شود. از آنجا که اسکلریت اغلب از یک بیماری سیستمیک زمینه‌ای ناشی می‌شود، تمایل دارد هر دو چشم را درگیر کند و می‌تواند به‌طور قابل توجهی نامتقارن باشد. التهاب صلبیه می‌تواند بافت‌های مجاور را تحت تأثیر قرار دهد و بسیاری اوقات، قرنیه محیطی نیز ممکن است درگیر شود و منجر به کاهش دید گردد.

یووئیت (Uveitis) به التهاب درون‌چشمی اشاره دارد که یووه چشم را درگیر می‌کند. یووه شامل ساختارهای عروقی رنگ‌دانه‌دار چشم، از جمله عنبیه (iris)، جسم مژگانی (ciliary body)، پارس پلانا (pars plana) و مشیمیه (choroid) است. یووئیت می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله تروما، جراحی، عفونت‌های ویروسی و باکتریایی، اختلالات التهابی، بیماری‌های خودایمنی و حتی بدخیمی‌ها ایجاد شود. یووئیت به‌طور معمول به سه بخش تقسیم می‌شود: یووئیت قدامی، یووئیت میانی و یووئیت خلفی؛ اگر تمام سه بخش چشم را در بر گیرد، به آن پان‌یووئیت (panuveitis) می‌گویند. یووئیت قدامی بیشتر در اتاق اورژانس و مراکز مراقبت اولیه دیده می‌شود و این خلاصه بر آن تمرکز دارد.

کراتیت بینابینی (Interstitial keratitis یا IK) یک وضعیت التهابی است که باعث التهاب در قرنیه و بخش قدامی چشم می‌شود. این التهاب منجر به نئوواسکولاریزاسیون عمیق قرنیه می‌گردد. بیماران مبتلا به IK معمولاً در دهه اول تا دوم زندگی خود مراجعه می‌کنند. اگر این اولین بروز IK باشد، با درد چشمی، قرمزی، فوتوفوبیا (حساسیت به نور)، و اغلب کاهش بینایی همراه خواهد بود. پس از یک دوره IK، اسکار و نئوواسکولاریزاسیون قرنیه باقی می‌ماند. شایع‌ترین علت IK، سیفلیس (syphilis) است. در بسیاری از موارد، سیفلیس مادرزادی بوده و هر دو چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد (اگرچه نه همیشه به‌طور همزمان). اگر IK سیفلیسی اکتسابی باشد، به احتمال بیشتر تنها یک چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سایر شرایط شایعی که باعث IK می‌شوند شامل ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)، هرپس زوستر، جذام، بیماری لایم، سل، بیماری‌های عروقی کلاژن، شرایط التهابی مرتبط با HLA B-27، و سندرم کوگان (Cogan syndrome) که شامل کاهش شنوایی، IK، و وزوز گوش است، می‌باشند.

کراتیت اولسراتیو محیطی (Peripheral ulcerative keratitis یا PUK) یک التهاب نازک‌شدن و زخم‌شدن قرنیه به دلیل یک وضعیت خودایمنی است. بیماری‌های خودایمنی مسبب شامل موارد زیر می‌شوند: